หมอไม่ได้ขมวดคิ้วทั้งที่กำลังคุยกับสามีฉันเรื่องการวินิจฉัยโรคมะเร็ง เธอยิ้มและแนะนำให้เริ่มต้นทุกวันด้วยการขอบพระคุณ “อย่างน้อยสามสิ่ง” แดนตอบตกลงเพราะรู้ว่าการขอบพระคุณเปิดใจเราให้รับการหนุนใจเพราะความดีของพระเจ้า ด้วยเหตุนี้แดนจึงเริ่มต้นทุกวันด้วยคำสรรเสริญ ขอบคุณพระเจ้าสำหรับการนอนหลับสบาย เตียงที่สะอาด แสงแดด อาหารเช้า รอยยิ้มของข้าพระองค์

แต่ละคำน่าประทับใจ แต่ดูเล็กน้อยเกินไปหรือไม่ คำสรรเสริญพระเจ้าสำหรับเรื่องเล็กๆ ของเราสำคัญสำหรับพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่หรือไม่ ในสดุดี 50 อาสาฟหัวหน้านักร้องของดาวิดให้คำตอบชัดเจน พระเจ้าไม่ต้องการ “วัวผู้จากเรือนของเจ้า หรือแพะผู้จากคอกของเจ้า” (ข้อ 9) แทนที่จะเป็นเครื่องถวายบูชาเพื่อขอบพระคุณ พระเจ้าต้องการให้คนของพระองค์มอบใจให้พระองค์และใช้ชีวิตด้วยใจขอบพระคุณ (ข้อ 14,23)

การขอบคุณจากใจช่วยให้จิตวิญญาณเราอิ่มเอม และเมื่อเราร้องหาพระเจ้า “ในวันทุกข์ยากลำบาก” พระองค์จะ “ช่วยกู้” เรา (ข้อ 15) หมายความว่าสามีของฉันจะหายโรคทั้งฝ่ายร่างกายและจิตวิญญาณภายในสองปีที่รับการรักษาหรือไม่ หรือจะไม่หายตลอดชีวิต เราไม่รู้ แต่ตอนนี้เขาชื่นชมยินดีที่ได้แสดงให้พระเจ้าเห็นว่าเขาขอบพระคุณสำหรับความรักและสำหรับพระองค์ผู้ทรงไถ่ ผู้ทรงเป็นแพทย์และสหาย และเพื่อนฝูงยินดีที่ได้ยินถ้อยคำอันงดงามนี้ ขอบพระคุณ