โดยฤทธิ์พระวิญญาณ
คุณจะทำอย่างไรเมื่อมีภูเขาขวางทาง เรื่องของทศรถ แมนจี สร้างแรงบันดาลใจให้กับเรา เมื่อภรรยาของเขาเสียชีวิตเพราะเขาพาเธอไปรักษาที่โรงพยาบาลไม่ทัน แมนจีได้ทำสิ่งที่ดูเป็นไปไม่ได้ เขาใช้เวลา 22 ปี สกัดช่องขนาดใหญ่ทะลุผ่านภูเขาเพื่อชาวบ้านจะได้สามารถไปรับการรักษาที่โรงพยาบาลท้องถิ่นได้ ก่อนเขาเสียชีวิต รัฐบาลอินเดียได้เฉลิมฉลองความสำเร็จของเขา
ชื่อใหม่
ในบทความเรื่อง “การนำด้วยการตั้งชื่อ” มาร์ค แล็บเบอร์ตันเขียนถึงพลังของชื่อ เขาบอกว่า “ผมยังจำความรู้สึกได้ ที่วันหนึ่งเพื่อนนักดนตรีเรียกผมว่า “คนดนตรี” ไม่เคยมีใครเรียกผมอย่างนั้นมาก่อน ผมเล่นดนตรีไม่เก่งสักอย่าง ผมไม่ใช่นักร้อง แต่ผมรู้สึกได้ทันทีถึงการยอมรับและความรัก เขามองเห็นคุณค่าและชื่นชมบางอย่างลึกๆ ในตัวผม”
บากบั่น
รายการโทรทัศน์รายการหนึ่งที่ผมชอบคือ ดิ อเมซิ่ง เรซ (The Amazing Race) เป็นรายการถ่ายทอดเหตุการณ์จริงหรือเรียลลิตี้ที่คู่รักสิบคู่จะถูกส่งไปต่างประเทศเพื่อเดินทางทั้งทางรถไฟ รถเมล์ แท็กซี่จักรยานและเดินจากจุดหนึ่งไปจุดหนึ่งเพื่อรับคำสั่งสำหรับภารกิจถัดไป เป้าหมายคือคู่ที่ไปถึงจุดหมายปลายทางที่กำหนดไว้ก่อนคู่อื่น จะได้รับของรางวัลมูลค่าหนึ่งล้านดอลล่าร์
ทำงานด้วยกัน
ภรรยาของผมทำเนื้อตุ๋นได้อร่อยมาก เธอใช้เนื้อดิบ ตามด้วยมันฝรั่งและมันเทศหั่นแว่น คึ่นฉ่าย เห็ด แครอทและหัวหอม ใส่รวมกันในหม้อตุ๋น หกหรือเจ็ดชั่วโมงต่อมากลิ่นก็หอมฟุ้งไปทั่วบ้าน คำแรกที่ชิมนั้นวิเศษมาก การรอคอยให้ส่วนผสมต่างๆ ในหม้อทำงานด้วยกันเพื่อให้เกิดผลลัพธ์ที่ไม่อาจเกิดขึ้นได้หากอยู่ลำพัง ก็เพื่อความสุขของผม
วางภาระลง
ชายคนหนึ่งขับรถกระบะอยู่บนถนนในชนบท เขาเห็นผู้หญิงคนหนึ่งแบกของหนักอยู่ เขาจึงจอดรถและชวนเธอโดยสารไปด้วย หญิงคนนั้นกล่าวขอบคุณและปีนขึ้นหลังรถ
ความเป็นหนึ่งอันงดงาม
การได้เห็นสัตว์ผู้ล่าขนาดใหญ่สามตัวกอดและหยอกเย้ากันเป็นภาพที่แปลกตา แต่นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นทุกวันในศูนย์อนุรักษ์สัตว์เรือโนอาห์ในจอร์เจีย ปี 2001 ศูนย์นี้ได้ช่วยเหลือสิงโต เสือเบงกอลและหมีดำที่ถูกละเลยและทารุณมาหลายเดือน ผู้ช่วยผู้อำนวยการกล่าวว่า “เราจะจับแยกกันก็ได้ แต่พวกมันเหมือนเป็นครอบครัว เราจึงตัดสินใจเลี้ยงไว้ด้วยกัน” แม้จะต่างสายพันธุ์กัน แต่สัตว์ทั้งสามก็ปลอบซึ่งกันและกันระหว่างถูกทารุณและอยู่ด้วยกันอย่างสงบสุข
คำเตือน
คำเตือนเหล่านี้พบได้จากสินค้าอุปโภคบริโภค
ประตูแห่งการนมัสการ
เมื่อคุณไปตามเมืองสำคัญๆ ของโลก คุณจะได้เห็นประตูที่มีชื่อเสียงเช่น ประตูบรันเดนบูร์ก (เบอร์ลิน) ประตูยัฟฟา (เยรูซาเล็ม) และประตูที่ถนนดาวนิ่ง (ลอนดอน) ไม่ว่าประตูจะถูกสร้างขึ้นเพื่อป้องกันหรือใช้ในพิธีการ ต่างก็สื่อถึงความแตกต่างระหว่างการอยู่ด้านนอกกับการอยู่ด้านใน ประตูเหล่านั้น บ้างก็เปิดให้ทุกคนเข้าได้ บ้างก็เปิดให้เฉพาะบางคน
หลงใหลการเปรียบเทียบ
โธมัส เจ. ดีลองซึ่งเป็นศาสตราจารย์ที่คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดได้ตั้งชื่อแนวคิดที่แพร่หลายในหมู่นักศึกษาและเพื่อนร่วมงานของเขาว่า “หลงใหลการเปรียบเทียบ” เขาเขียนว่า “มากกว่าที่เคยเป็นมา...ที่บรรดานักบริหารธุรกิจ นักวิเคราะห์หุ้นวอลสตรีท นักกฎหมาย แพทย์และมืออาชีพด้านต่างๆ ถูกครอบงำให้เปรียบเทียบความสำเร็จของตนเองกับผู้อื่น...การทำเช่นนี้ส่งผลร้ายทั้งต่อตัวบุคคลและต่อองค์กร เมื่อคุณนิยามความสำเร็จตามปัจจัยภายนอกมากกว่าภายใน คุณก็กำลังลดทอนคุณค่าของความพึงพอใจ และการอุทิศตัวของคุณลง”
