กระแสน้ำลวงตา
ในหนังสือเรื่องสมองที่ซ่อนอยู่ (The Hidden Brain) นักเขียนเรื่องวิทยาศาสตร์ชานคาร์ เวแดนตัม เล่าถึงวันที่เขาไปว่ายน้ำเล่น น้ำนิ่งใสสะอาด เขารู้สึกภูมิใจว่าตัวเองเก่งที่สามารถว่ายได้ไกลอย่างง่ายดาย เขาตัดสินใจว่ายออกนอกอ่าวสู่ทะเลใหญ่ แต่เมื่อพยายามว่ายกลับ เขากลับไปไม่ถึงไหน เขาถูกกระแสน้ำหลอก ที่เขาว่ายน้ำได้สบายๆ ไม่ใช่เพราะกำลังของตัวเอง แต่เป็นเพราะกระแสน้ำ
โทษกันไปมา
"ฉันเคยถูกกล่าวโทษหลายเรื่อง และมันเป็นเรื่องจริง ความบาปความผิดพลาดและการไร้ความสามารถของฉัน ทำให้เพื่อนและครอบครัว (และบางครั้งแม้แต่คนแปลกหน้า) เสียใจ กังวลและอึดอัดใจ ฉันยังเคยถูกกล่าวโทษเรื่องที่ไม่ใช่ความผิดของตัวเอง เรื่องที่ฉันไม่มีอำนาจเปลี่ยนแปลงได้
นายแพทย์ผู้ยิ่งใหญ่
หมอทุกคนที่ฉันรู้จัก ทั้งเก่งทั้งทุ่มเทและเห็นอกเห็นใจผู้อื่น หมอช่วยบรรเทาความเจ็บป่วยของฉันหลายครั้ง และฉันรู้สึกขอบคุณที่พวกเขามีความเชี่ยวชาญในการวินิจฉัยโรค จ่ายยา ดามกระดูก และเย็บแผล แต่ฉันไม่ได้เชื่อหมอมากกว่าพระเจ้า
สุดยอดงานแต่งงาน
ในช่วงราว 800 ปีที่ผ่านมา มีธรรมเนียมใหม่อย่างหนึ่งที่ถูกรวมไว้ในพิธีแต่งงานแบบชาวยิว คือในตอนท้ายเจ้าบ่าวจะเหยียบแก้วไวน์ให้แตก การเหยียบแก้วให้แตกเป็นสัญลักษณ์ของการทำลายพระวิหารในปี ค.ศ.70 เพื่อให้บ่าวสาวรุ่นใหม่ไม่ลืมว่า ในขณะที่พวกเขากำลังสร้างบ้านของตน พระนิเวศของพระเจ้ากลับถูกทำลาย
ความรักและแสงสว่าง
เพื่อนๆเริ่มวางแผนปลูกผักฤดูร้อน บางคนเริ่มต้นก่อนด้วยการเพาะเมล็ดในบ้าน ซึ่งควบคุมอุณหภูมิและสภาพแวดล้อมให้เหมาะกับการแตกหน่อได้ เมื่ออันตรายจากน้ําค้างแข็งผ่านไปแล้ว ก็ย้ายต้นอ่อนลงดิน ตามด้วยงานกําจัดวัชพืช ให้ปุ๋ย รดน้ําป้องกันหนูและแมลง การผลิตอาหารเป็นงานยาก
แล้วคุณจะหัวเราะ
เสียงดังสั่นสะเทือน แรงดัน ลูกไฟ คือคำที่คริส แฮดฟีลด์ นักบินอวกาศชาวแคนาดา ใช้บรรยายการปล่อยจรวดสู่สถานีอวกาศนานาชาติ น้ำหนักของแรงโน้มถ่วงเพิ่มขึ้น ทำให้หายใจลำบาก เมื่อเขากำลังจะหมดสติ จรวดก็พุ่งสู่สภาพไร้น้ำหนัก แทนที่จะสลบไป เขากลับระเบิดเสียงหัวเราะออกมา
สะท้อนพระคริสต์
รยูกัน (Rjukan) หมู่บ้านเล็กๆ สวยงาม ในประเทศนอร์เวย์เป็นสถานที่น่าอยู่มาก ยกเว้นในฤดูหนาว หมู่บ้านนี้ตั้งอยู่ในหุบเขาบริเวณเชิงเขากูซตาโตเปนอันสูงใหญ่ เมืองนี้จะไม่ได้รับแสงอาทิตย์โดยตรงเลยตลอดเกือบครึ่งปี ผู้อยู่อาศัยคิดที่จะเอากระจกมาติดตั้งไว้บนยอดเขา เพื่อให้สะท้อนแสงอาทิตย์ลงมา แต่ไม่สามารถทำได้ จนเมื่อเร็วๆ นี้ ในปี 2005 ศิลปินท้องถิ่นได้เริ่มต้น “โครงการกระจก” เป็นการรวมตัวกันของคนที่สามารถทำให้ความคิดนี้เป็นจริงขึ้นได้ แปดปีต่อมา ในเดือนตุลาคม 2013 กระจกได้ถูกติดตั้งเสร็จสมบูรณ์ ชาวบ้านพากันมาที่ศูนย์กลางของเมืองเพื่อมารับแสงอาทิตย์ที่สะท้อนลงมา
รั้วแมว
เรามีสมาชิกใหม่ในครอบครัวเป็นแมวลายทางอายุสองเดือนชื่อ แจสเปอร์ เพื่อความปลอดภัยของลูกแมว เราต้องเลิกนิสัยเก่าๆ บางอย่าง เช่น ไม่เปิดประตูทิ้งไว้ แต่สิ่งหนึ่งที่เป็นปัญหาคือ บันไดเปิดโล่ง และแมวชอบปีน แม้จะเป็นเพียงลูกแมว แต่มันก็รู้ว่าน่าจะขึ้นไปมองลงมาจากมุมสูง ดังนั้น ทุกครั้งที่ฉันพาแจสเปอร์ลงชั้นล่าง มันจะพยายามขึ้นชั้นบนให้ได้ ความพยายามในการทำให้แจสเปอร์อยู่ใกล้ๆ ตัวฉันในบริเวณที่ปลอดภัย เป็นเรื่องที่ทดสอบความคิดสร้างสรรค์ของฉันอย่างยิ่ง เพราะรั้วที่ใช้กั้นเด็กและสุนัข ใช้กั้นแมวไม่ได้
ถามคนเขียน
หลายปีที่ผ่านมาฉันได้เข้ากลุ่มนักอ่านหลายกลุ่ม โดยส่วนใหญ่คือเพื่อนกลุ่มหนึ่งอ่านหนังสือเล่มเดียวกัน จากนั้นก็มาพบกันแล้วพูดคุยเกี่ยวกับแนวคิดต่างๆ ที่ผู้เขียนนำเสนอไว้บางครั้งก็จะมีคนถามคำถามที่ไม่มีใครตอบได้ แล้วก็จะมีอีกคนหนึ่งตอบว่า “ถ้าถามคนเขียนได้ก็คงจะดี” มีกระแสหนึ่งเกิดขึ้นในนิวยอร์กทำให้ผู้อ่านสามารถถามนักเขียนได้ คือ นักเขียนบางคนยอมมาพบกับชมรมหนังสือต่างๆ แต่ด้วยค่าตอบแทนสูงลิบ แต่สำหรับเราที่มารวมกันศึกษาพระคัมภีร์ไม่ใช่เช่นนั้น พระเยซูทรงมาพบกับเราทุกครั้งที่เรารวมตัวกัน ไม่ต้องมีค่าตอบแทน ไม่ต้องคอยจัดตารางเวลา ไม่ต้องจ่ายค่าน้ำมัน ยิ่งไปกว่านั้น เรายังมีพระวิญญาณบริสุทธิ์ที่จะนำความเข้าใจของเรา พระสัญญาข้อท้ายๆ ที่พระเยซูทรงสัญญากับสาวกของพระองค์คือ พระเจ้าจะทรงส่งพระวิญญาณบริสุทธิ์มาสอนพวกเขา (ยอห์น 14:26)
