ผู้เขียน

ดูทั้งหมด

บทความ โดย Jennifer Benson Schuldt

บิดาที่เป็นแบบอย่าง

เมื่อคิดถึงพ่อ ฉันจะนึกถึงคำกล่าวที่ว่า “ท่านไม่ได้บอกฉันว่าต้องใช้ชีวิตอย่างไร แต่ท่านใช้ชีวิตให้ฉันดูแบบอย่างที่ท่านทำ” ในวัยเด็กฉันได้เห็นพ่อของฉันดำเนินชีวิตกับพระเจ้าท่านเข้าร่วมนมัสการทุกเช้าวันอาทิตย์ สอนพระคัมภีร์ในชั้นเรียนสำหรับผู้ใหญ่ ช่วยนับเงินถวาย และรับใช้ในตำแหน่งมัคนายก เมื่ออยู่นอกคริสตจักร ท่านปกป้องข่าวประเสริฐและอ่านพระคัมภีร์อย่างสัตย์ซื่อ ฉันเห็นท่านแสดงออกถึงความรักต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า ผ่านการกระทำของท่าน

ทางเลี่ยง

ทางหลวงหมายเลข 77 ซึ่งตัดผ่านภูเขาแอพพาเลเชียนในเวสต์ เวอร์จิเนีย มีทางเบี่ยงสำหรับรถบรรทุกเบรกแตกหลายจุด ทางเบี่ยงนี้พบได้ข้างทางหลวงช่วงที่ความสูงลดลงเกือบ 400 เมตรในระยะ 10 กิโลเมตร ความลาดชันบวกกับความคดเคี้ยวของถนนสามารถสร้างปัญหาให้กับคนขับรถ โดยเฉพาะรถบรรทุกได้

สูสี

เมื่อร้านหนังสือใกล้บ้านจัดชั้นวางหนังสือใหม่ฉันสังเกตเห็นว่ามีหนังสือเกี่ยวกับเวทมนตร์คาถาและพ่อมดแม่มดเพิ่มเข้ามามากขึ้น ที่จริงแล้ว ชั้นหนังสือศาสนาได้กลายเป็นเวทีที่ “สูสี”กันระหว่างความสว่างและความมืด หนังสือคริสเตียนจะถูกวางให้อยู่ฝั่งหนึ่งของทางเดินขณะที่หนังสือเกี่ยวกับสิ่งลี้ลับจะวางเรียงอยู่ฝั่งตรงข้ามในจำนวนที่เท่ากัน

กฎแห่งการหลุดพ้น

ในหนังสือชื่อ โยนทิ้ง (Throw Out Fifty Things) เกล แบลงค์พูดถึง “กฎแห่งการหลุดพ้น” 4 ประการที่จะช่วยให้ผู้อ่านกำจัดความสับสนวุ่นวายออกไปจากชีวิต กฎข้อแรกบอกว่า “ถ้ามันทำให้คุณรู้สึกหนัก ไปไหนไม่ได้หรือทำให้คุณรู้สึกไม่ดีกับตัวเอง จงโยนมันทิ้งไปแจกไป ขายไป ปล่อยไป แล้วก็ก้าวไปข้างหน้า”

ที่ลี้ภัย

มีอยู่ปีหนึ่งในช่วงที่ฉันพักร้อน ฉันเดินเล่นไปตามชายฝั่งทะเลสาบขนาดใหญ่ จนมาเจอหินกองหนึ่ง ฉันสังเกตเห็นร่องเล็กๆ ระหว่างก้อนหิน และเห็นว่ามีต้นอ่อนงอกขึ้นตรงนั้น ดูเหมือนมันจะได้รับทั้งแสงแดดและน้ำในปริมาณที่พอเหมาะ ทั้งยังได้รับการปกป้องอีกด้วย พายุฝนและลมแรงไม่อาจทำอันตรายใบอันบอบบางของมันได้

ภารกิจที่ยังไม่เสร็จ

ในวัย 99 ปี ลีโอ พลาส ได้รับปริญญาบัตรจากมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นโอเรกอน เขาหยุดเรียนด้านการสอนกลางคันในช่วงทศวรรษที่ 1930 เพราะต้องออกมาหาเลี้ยงชีพในอุตสาหกรรมตัดไม้ เจ็ดสิบเก้าปีต่อมา เขากลับมาเรียนอีกสามหน่วยกิตที่ขาดอยู่เพื่อให้จบการศึกษาเป็นการสะสางภารกิจสำคัญในชีวิตที่ยังทำไม่เสร็จ

เมืองสวรรค์

สมัยที่เรียนอยู่ชั้นมัธยมปลาย ฉันและเพื่อนสนิทพากันออกไปขี่ม้าเล่นในบ่ายวันหนึ่งเราค่อยๆ ขี่ไปช้าๆ ผ่านทุ่งดอกไม้และผืนป่า แต่เมื่อเราชักม้าให้หันไปยังทิศทางที่จะกลับโรงนาพวกมันรีบเร่งฝีเท้าควบอย่างเร็วราวกับจรวดม้าคู่หูของเรารู้ว่าใกล้เวลาอาหารเย็นและเวลาแปรงขนของพวกมันแล้ว และพวกมันแทบจะรอไม่ไหว

คำขอให้อธิษฐานเผื่อ

เมื่อไม่นานมานี้มิชชันนารีคนหนึ่งแวะมาเยี่ยมกลุ่มศึกษาพระคัมภีร์ที่ฉันเข้าร่วม เธอเล่าถึงความรู้สึกที่ต้องเก็บข้าวของลาจากเพื่อนฝูง และย้ายไปประเทศที่ห่างไกล เมื่อเธอและครอบครัวไปถึง สิ่งที่รอต้อนรับอยู่คือการค้ายาที่มีให้เห็นดาษดื่น และถนนหนทางที่เต็มด้วยภยันตรายอุปสรรคทางด้านภาษา ทำให้พวกเขารู้สึกโดดเดี่ยวอยู่พักหนึ่ง พวกเขาติดเชื้อไวรัสในกระเพาะอาหารถึงสี่ชนิด และลูกสาวคนโตของเธอเฉียดตายเพราะหล่นลงไปตรงช่องบันไดที่ไม่มีราวกันตก พวกเขาต้องการคำอธิษฐาน

อัครทูตเปาโลผ่านความทุกข์ยากลำบาก และภยันตรายในฐานะมิชชันนารี ท่านถูกจำคุกเรือแตก และถูกเฆี่ยน ด้วยเหตุนี้ท่านจึงเขียนมาในจดหมายว่าให้อธิษฐานเผื่อท่านด้วย ท่านขอให้ผู้เชื่อในเมืองเธสะโลนิกาอธิษฐานเผื่อความสำเร็จในการเผยแพร่ข่าวประเสริฐ เพื่อที่พระวจนะของพระเจ้าจะได้ “แผ่ไปและมีชัย”(2ธส.3:1) และเพื่อพระเจ้าจะได้ช่วยท่านจาก “คนพาลชั่วร้าย” (2ธส.3:2) เปาโลรู้ดีว่าท่านต้อง“มีคำพูดและเกิดใจกล้า” ในการประกาศพระกิตติคุณ (อฟ.6:19) ซึ่งเป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ท่านขอให้อธิษฐานเผื่อ

คุณรู้จักใครที่ต้องการความช่วยเหลือแบบเหนือธรรมชาติ ในขณะที่พวกเขาประกาศข่าวประเสริฐของพระคริสต์หรือไม่? จงระลึกถึงคำวิงวอนของเปาโลที่ว่า “พี่น้องทั้งหลาย ในที่สุดจงอธิษฐานเผื่อเรา” (2ธส.3:1) และอธิษฐานวิงวอนเพื่อเขาเหล่านั้นต่อหน้าบัลลังก์ของพระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์ - JBS

เราใช้คุกกี้เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพ และประสบการณ์ที่ดีในการใช้งานเว็บไซต์ หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไป นั่นเป็นการแสดงว่าท่านยอมรับ นโยบายการใช้คุกกี้ของเรา