ไม่เกี่ยว
ละครเรื่อง อมาดิอุส เป็นเรื่องของคีตกวีในศตวรรษที่ 18 ที่เสาะหาหนทางที่จะเข้าใจความคิดของพระเจ้า เขาคืออานโตนิโอ ซาลิเอรี ผู้ศรัทธาในพระเจ้า เป็นคนที่มีความปรารถนาแรงกล้า แต่ขาดศักยภาพ เขาต้องการที่จะประ-พันธ์บทเพลงที่เป็นอมตะ เขารู้สึกโกรธที่พระเจ้าทรงประทานอัจฉริยะภาพทางด้านดนตรีอย่างมากให้แก่ วอล์ฟกัง อมาดิอุส โมซาร์ต ที่ไม่ เอาไหน แทนที่จะเป็นตัวเขา
ฉันกับพ่อ
ครั้งหนึ่งเพื่อนของผมใช้เวลาทั้งวันในการปูหินก้อนใหญ่ เพื่อทำทางเดินในสวนหลังบ้านของเขา เมื่อลูกสาววัย 5 ขวบเสนอตัวเข้ามาช่วย เขาแนะนำให้ลูกร้องเพลงเพื่อให้กำลังใจเขาในการทำงาน เมื่อเธอปฏิเสธและยืนกรานว่าจะช่วย เขาจึงยอมให้เธอเอามือวางบนก้อนหินที่เขากำลังเคลื่อนย้าย
คำสั่งสำคัญ
เมื่อธรรมาจารย์คนหนึ่งทูลถามพระเยซูว่าบัญญัติข้อใดสำคัญที่สุดในชีวิต พระองค์ตรัสตอบว่า “จงรักพระเจ้าด้วยสุดจิตสุดใจของท่านด้วยสุดความคิดและด้วยสิ้นสุดกำลังของท่าน” (มก.12:30) พระธรรมข้อนี้ สรุปสิ่งที่พระเจ้าทรงต้องการจากเรามากที่สุด
เบื้องบนเป็นเช่นเบื้องล่าง
ในสมัยพระเยซู ลัทธินอกศาสนาของชาวโรมันสอนว่าสิ่งที่เทพบนสวรรค์กระทำจะมีผลกระทบกับโลกเบื้องล่าง ถ้าเทพเจ้าซูสโกรธจะมีฟ้าผ่า คนในสมัยโบราณเชื่อว่า “เบื้องล่างเป็นเช่นเบื้องบน”
เบื่ออาหาร
ขณะที่กำลังต่อสู้กับโรคหวัด ฉันเบื่ออาหารและอยู่ได้ทั้งวันโดยไม่ต้องกินอะไร เพียงดื่มน้ำเท่านั้น แต่หากทำต่อไป ฉันคงจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่นาน ฉันต้องทำให้ความอยากอาหารกลับคืนมา เพราะร่างกายต้องได้รับสารอาหาร
อำนาจใหม่
เมื่อมัทธิโอ ริชชี เดินทางไปประเทศจีนในศตวรรษที่ 16 เขานำตัวอย่างงานศิลปะทางศาสนาไปด้วย เพื่อประกอบการเล่าเรื่องราวของคริสเตียนให้กับผู้คนที่ไม่เคยได้ยิน คนเหล่านั้นยอมรับรูปภาพมารีย์อุ้มพระกุมารเยซูอย่างง่ายดาย แต่เมื่อเขานำเสนอภาพวาดการตรึงกางเขน และพยายามอธิบายว่าพระบุตรของพระเจ้าได้เสด็จมาเพื่อทนทุกข์ทรมาน ผู้ฟังของเขาตอบสนองด้วยความรู้สึกรับไม่ได้และสยดสยอง พวกเขาไม่สามารถนมัสการพระเจ้าที่ถูกตรึงได้
พระพรของการให้
ไม่ควรเลยที่หญิงม่ายจะถวายเงินไม่กี่เหรียญสุดท้ายที่เธอมี ให้กับสถาบันในเยรูซาเล็มที่มีแต่การโกงกิน เป็นเมืองที่พวกอาลักษณ์ซึ่งยังชีพด้วยเงินถวาย “มักริบเอาเรือนของหญิงม่าย” (มก.12:40) แต่พระเยซูมองการกระทำของหญิงผู้นี้ว่า เป็นท่าทีที่ถูกต้องในเรื่องของเงินทอง (มก.12:41-44)
