ตามพระฉายาของพระเจ้า
เมื่อผิวสีน้ำตาลสวยของหญิงสาวคนหนึ่งเริ่มซีดลง เธอรู้สึกกลัวราวกับว่าเธอกำลังจะหายตัวไปหรือสูญเสีย “ตัวตน” เธอแต่งหน้าหนาเตอะปกปิดสิ่งที่เธอเรียกว่า “จุดด่างของฉัน” ซึ่งเป็นอาการโรคด่างขาวที่สีผิวบางส่วนซีดลง เพราะสูญเสียสารเมลานินซึ่งทำให้เกิดสีผิว
ไม่เคยโดดเดี่ยว
ขณะที่เขียนคู่มือพระคัมภีร์อยู่ที่อินโดนีเซีย เพื่อนคนหนึ่งรู้สึกประทับใจวัฒนธรรมการมีส่วนร่วมของคนชาตินี้ ที่เรียกว่า โกตองโรยอง ซึ่งหมายถึง “ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน” เป็นธรรมเนียมในหมู่บ้านที่คนในละแวกบ้านจะช่วยกันซ่อมหลังคาให้เพื่อนบ้านหรือสร้างสะพานหรือทางเดิน ในเมืองก็เช่นกัน เพื่อนฉันบอกว่า “ผู้คนมักจะไปไหนมาไหนกับอีกคนหนึ่ง เช่นมีคนไปหาหมอเป็นเพื่อน คุณไม่เคยต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยว”
ชื่นชมความงาม
ภาพชนเผ่านาวาโฮสีพาสเทลที่ริมโถงทางเดินโรงพยาบาล ดึงดูดสายตาฉันจนต้องแวะชื่นชม “ดูนี่สิ” ฉันบอกแดนสามีของฉัน เขาเดินไปแล้วแต่ฉันยังรีรอ มองข้ามรูปอื่นบนกำแพง เพื่อดูภาพนั้น “สวยจัง” ฉันพึมพำ
พระเจ้าทรงโอบล้อม
ในสนามบินที่มีคนพลุกพล่าน คุณแม่ยังสาวคนหนึ่งกำลังจัดการกับลูกวัยเตาะแตะที่กำลังโกรธ กรีดร้อง เตะแม่ และไม่ยอมขึ้นเครื่องบิน จนในที่สุดแม่ที่ท้องแก่ก็หมดความอดทน ทรุดตัวนั่งลงที่พื้น เอามือปิดหน้าและร้องไห้สะอึกสะอื้น
ลบล้าง
ขณะที่วิศวกรชาวอังกฤษชื่อ เอ็ดเวิร์ด แนร์นเริ่มคิดค้นยางลบดินสอเขาเริ่มทดลองโดยใช้ขนมปัง ในปี 1770 มีการใช้ขนมปังเป็นยางลบและเมื่อเขาบังเอิญหยิบยางลาเท็กซ์เข้า จึงพบว่าใช้ลบได้และมี “ขี้ยางลบ” ที่ใช้มือปัดทิ้งได้ง่ายกว่า
แนวทางของฟิก้า
ร้านกาแฟในเมืองใกล้บ้านฉันชื่อ ฟิก้า เป็นภาษาสวีเดนหมายถึงการพักเพื่อดื่มกาแฟและกินขนมอบกับครอบครัว ผู้ร่วมงาน หรือเพื่อนฝูง ฉันไม่ใช่ชาวสวีเดน แต่แนวทางของฟิก้าอธิบายสิ่งที่ฉันรักมากที่สุดเกี่ยวกับพระเยซู นั่นคือ พระองค์มักใช้เวลารับประทานอาหารและพักผ่อนกับผู้อื่น
พระเจ้าเห็น
แว่นตาอันแรกเปิดตาของฉันสู่โลกกว้าง ฉันเป็นคนสายตาสั้น มองเห็นวัตถุที่อยู่ใกล้ได้อย่างคมชัด แต่ถ้าไม่มีแว่นตา จะเห็นของที่อยู่ไกลได้แค่รางๆ ฉันได้แว่นตาอันแรกมาตอนอายุ 12 ปี ฉันตกใจเมื่อเห็นคำบนกระดานชัดขึ้น เห็นใบไม้เล็กๆ บนต้นไม้ ที่สำคัญที่สุดคือเห็นรอยยิ้มกว้างของหลายคน
เรื่องใหญ่
ชายคนหนึ่งต้องการความช่วยเหลือจากญาติเรื่องค่าเช่าบ้านเดือนธันวาคม ญาติๆ เห็นว่าคำขอร้องนี้เป็นภาระ โดยเฉพาะเมื่อทุกคนต่างมีค่าใช้จ่ายพิเศษในตอนสิ้นปี แต่พวกเขาก็เอาเงินเก็บออกมาช่วยด้วยใจขอบพระคุณที่พระเจ้าทรงเลี้ยงดู และได้รับพระพรเมื่อชายผู้นั้นกล่าวคำขอบคุณ
ตามผู้นำ
เครื่องบินขับไล่สามลำบินผ่านท้องฟ้าเหนือบ้านเราพร้อมเสียงดัง และบินใกล้กันจนดูเหมือนเป็นลำเดียว “โอ้โฮ” ฉันบอกสามี แดนเห็นด้วย “น่าประทับใจมาก” เราอยู่ใกล้ฐานทัพอากาศ จึงมักเห็นภาพเช่นนี้
