ออกมาจากใจ

พันธกิจช่วยเหลือสัตว์เลี้ยงที่เรียกสั้นๆว่า “ปฏิบัติการเรือโนอาห์” อาจฟังดูน่าสนุกสำหรับคนรักสัตว์ แต่เป็นฝันร้ายของสมาคมป้องกันการทารุณสัตว์แห่งมณฑลแนสซอ หลังจากได้รับการร้องเรียนเรื่องเสียงและกลิ่นเหม็นรุนแรง เจ้าหน้าที่ได้เข้าไปในบ้านหลังหนึ่งบนเกาะลองไอแลนด์ และพบสัตว์อยู่ในสภาพถูกทอดทิ้งจำนวนมากกว่าสี่ร้อยตัว (ซึ่งต่อมาถูกขนย้ายออกจากที่นั่น)

เราอาจไม่ได้ครอบครองสัตว์ในสภาพสกปรกเป็นร้อยๆตัว แต่พระเยซูตรัสว่าเราอาจสะสมความคิดและการกระทำที่ชั่วร้ายผิดบาปไว้ในใจ ซึ่งจำเป็นต้องถูกเปิดเผยและกำจัดออกไป

พระเยซูทรงสอนบรรดาสาวกของพระองค์เกี่ยวกับสิ่งที่ทำให้คนสะอาดและเป็นมลทินว่า ไม่ใช่มือที่สกปรกหรือ “สิ่งใดๆที่เข้าไปในปาก” ที่ทำให้คนเป็นมลทิน แต่เป็นจิตใจที่ชั่วร้าย (มธ.15:17-19) ในที่สุดกลิ่นเหม็นจากหัวใจเราจะรั่วไหลออกมาจากชีวิตของเรา จากนั้นพระเยซูทรงยกตัวอย่างความคิดและการกระทำชั่วร้ายที่ “ออกมาจากใจ” (ข้อ 19) ที่ไม่อาจถูกชำระให้สะอาดได้ด้วยกิจกรรมและพิธีกรรมทางศาสนาใดๆ เราจำเป็นต้องให้พระเจ้าเปลี่ยนแปลงจิตใจเรา

เราสามารถปฏิบัติตามคำสอนของพระเยซูจากภายในสู่ภายนอกได้ด้วยการให้พระองค์เข้าถึงความสกปรกในใจของเรา และยอมให้พระองค์กำจัดสิ่งที่เป็นต้นเหตุของกลิ่นเหม็นออกไป ขณะที่พระคริสต์ทรงเปิดเผยสิ่งที่อยู่ในใจของเรานั้น พระองค์ก็จะทรงช่วยให้คำพูดและการกระทำของเราสอดคล้องกับน้ำพระทัยของพระองค์ แล้วกลิ่นหอมจากชีวิตเราจะเป็นที่พอพระทัยของพระองค์

บ้านสองหลัง

เพื่อทดสอบความมั่นคงของบ้านสองหลัง วิศวกรได้จำลองพายุเฮอริเคนระดับ 3 โดยการเปิดพัดลมซึ่งสามารถผลิตกระแสลมที่มีความเร็วถึง 100 ไมล์ต่อชั่วโมงเป็นเวลาสิบนาที บ้านหลังแรกไม่ได้ถูกสร้างขึ้นตามมาตรฐานสำหรับรองรับพายุเฮอริเคน ขณะที่บ้านอีกหลังมีการเสริมหลังคาและพื้นให้แข็งแรงขึ้น บ้านหลังแรกสั่นสะเทือนและพังลงมาในที่สุด แต่บ้านหลังที่สองอยู่รอดมาได้โดยมีความเสียหายเพียงเล็กน้อยเท่านั้น วิศวกรคนหนึ่งสรุปผลการศึกษาโดยถามว่า “คุณอยากอยู่บ้านหลังไหนมากกว่ากัน”

พระเยซูทรงสรุปคำสอนเกี่ยวกับค่านิยมของการดำเนินชีวิตในอาณาจักรของพระเจ้า โดยบอกว่า “ผู้ใดที่ได้ยินคำเหล่านี้ของเราและประพฤติตาม เขาก็เปรียบเสมือนผู้ที่มีสติปัญญาสร้างเรือนของตนไว้บนศิลา” (มธ.7:24) เมื่อพายุพัดมาบ้านนั้นก็ยังตั้งอยู่ได้ ในทางตรงกันข้ามคนที่ได้ยินแต่ไม่เชื่อฟัง “ก็เปรียบเสมือนผู้ที่โง่เขลา สร้างเรือนของตนไว้บนทราย” (ข้อ 26) เมื่อพายุพัดมาบ้านก็พังทลายลงภายใต้ความรุนแรงของพายุ พระเยซูทรงเสนอสองทางเลือกให้กับผู้ฟังของพระองค์คือ สร้างชีวิตของคุณบนรากฐานที่มั่นคงแห่งการเชื่อฟังพระองค์ หรือบนทรายที่ไม่มั่นคงโดยการทำตามวิถีทางของคุณเอง

เราเองก็ต้องเลือกเช่นกัน เราจะสร้างชีวิตของเราบนพระเยซูและเชื่อฟังพระวจนะของพระองค์ หรือจะไม่เชื่อฟังคำสั่งสอนของพระองค์ โดยความช่วยเหลือของพระวิญญาณบริสุทธิ์ เราสามารถเลือกที่จะสร้างชีวิตของเราบนพระคริสต์

บิดาผู้ทรงเมตตา

หลังจากกาเบรียลวัยแปดขวบเข้ารับการผ่าตัดเอาเนื้องอกออกจากสมอง การผ่าตัดทิ้งรอยแผลเป็นไว้ที่ด้านข้างของศีรษะที่เห็นได้ชัด เมื่อเด็กชายพูดว่าเขารู้สึกเหมือนเป็นสัตว์ประหลาด จอชพ่อของเขาจึงเกิดความคิดที่จะแสดงให้เห็นว่าเขารักลูกชายมากแค่ไหน โดยการสักที่ด้านข้างของศีรษะตัวเองให้เหมือนกับรอยแผลเป็นของกาเบรียล

นี่เป็นความรักแบบเดียวกับที่ผู้เขียนสดุดีกล่าวไว้ถึงความรักของพระเจ้าที่ทรงเห็นใจและเมตตาสงสาร “บุตรของตน” (สดด.103:13) ดาวิดได้บรรยายให้เห็นภาพความรักของพระเจ้าโดยใช้ภาพเปรียบเทียบจากชีวิตมนุษย์ ท่านกล่าวว่า ความรักนี้อ่อนโยนเหมือนกับการที่พ่อที่ดีคนหนึ่งดูแลลูก (ข้อ 17) เฉกเช่นบิดาที่เป็นมนุษย์แสดงความเมตตาต่อลูกของเขา พระเจ้าพระบิดาในสวรรค์ของเราก็ทรงแสดงความรักและความห่วงใยต่อผู้ที่ยำเกรงพระองค์ฉันนั้น พระองค์เป็นพระบิดาผู้ทรงเมตตาและเห็นใจประชากรของพระองค์

เมื่อเราอ่อนแอและรู้สึกว่าตัวเองไม่น่ารักเพราะแผลเป็นชีวิต ขอให้เรารับความรักที่พระบิดาในสวรรค์มีต่อเราโดยความเชื่อ พระองค์ทรงสำแดงความเมตตาโดยส่งพระบุตรลงมาเพื่อ “สละพระชนม์ของพระองค์เพื่อเราทั้งหลาย” (1 ยน.3:16) เพื่อให้เราได้รับความรอด การกระทำเพียงครั้งเดียวนี้ไม่เพียงแต่ทำให้เราได้สัมผัสกับความรักของพระเจ้า แต่เรายังสามารถมองไปที่กางเขนและเห็นความรักนั้นได้ คุณไม่ดีใจหรือที่เรามีมหาปุโรหิตที่สามารถ “เห็นใจในความอ่อนแอของเรา” (ฮบ.4:15) พระองค์ทรงมีรอยแผลเป็นที่พิสูจน์ได้ถึงความรักนั้น

แขกที่ไม่ต้องการ

ไคล์และอัลลิสันไปฮันนีมูนสุดวิเศษที่ต่างประเทศ แต่เมื่อทั้งสองกลับบ้าน พวกเขาพบว่าเท้าของไคล์ขึ้นผื่นคันลักษณะประหลาด ทั้งสองถูกส่งไปหาผู้เชี่ยวชาญด้านโรคติดเชื้อ และได้รู้ว่าปรสิตขนาดเล็กได้เจาะไชเข้าไปในเท้าของไคล์ผ่านตุ่มพองที่เกิดจากรองเท้าแตะคู่ใหม่กัด จากฮันนีมูนในฝันจบลงที่การต่อสู้กับ “แขก” ที่ไม่ต้องการ

ดาวิดรู้ว่าหากท่านไม่ขอความช่วยเหลือจากพระเจ้าในการต่อสู้กับบาป ความฝันที่จะมีชีวิตที่พระเจ้าพอพระทัยจะกลับกลายเป็นการต่อสู้กับแขกที่ไม่ต้องการคือบาปและการกบฏ หลังจากที่ประกาศว่าธรรมชาติได้เปิดเผยให้เห็นถึงพระเจ้า (สดด.19:1-6) และพระปัญญาของพระองค์พบได้ในกฏเกณฑ์ของพระองค์ (ข้อ 7-10) ดาวิดทูลขอให้พระเจ้าปกป้องท่านจากความประมาท ความเย่อหยิ่ง และการไม่เชื่อฟังโดยเจตนาว่า “ขอพระองค์ทรงชำระข้าพระองค์ให้พ้นจากความผิดที่ซ่อนเร้นอยู่ ขอทรงยับยั้งผู้รับใช้ของพระองค์ให้พ้นจากบาปโดยประมาทนั้นด้วยเถิด” (ข้อ 12-13) โดยรู้ตัวว่าในฐานะมนุษย์ ท่านไม่สามารถป้องกันตนเองจากโรคติดต่อแห่งบาปได้ ท่านจึงเลือกอย่างชาญฉลาดที่จะขอการช่วยเหลือจากพระเจ้า

เราจะแน่ใจได้อย่างไรว่าความฝันของเราที่จะใช้ชีวิตอย่างถวายเกียรติแด่พระเจ้าจะไม่ถูกความบาปปล้นชิงเอาไป ขอให้เราจับตามองที่พระเจ้า สารภาพและกลับใจจากบาป และแสวงหาความช่วยเหลือจากเบื้องบนในการป้องกันไม่ให้ปรสิตฝ่ายวิญญาณที่เราไม่ต้องการเจาะไชเข้ามาในชีวิตของเราได้

คุณทำได้!

การให้กำลังใจก็เหมือนกับออกซิเจน ที่หากขาดไปชีวิตเราก็อยู่ไม่ได้ นี่เป็นความจริงสำหรับเจมส์ ซาเวจวัยเก้าขวบ เด็กชายว่ายน้ำเป็นระยะทางมากกว่าสามกิโลเมตรไปและกลับจากชายฝั่งซานฟรานซิสโกกับเกาะอัลคาทราซ โดยทำลายสถิติบุคคลอายุน้อยที่สุดที่ทำสำเร็จ ขณะว่ายไปได้ 30 นาที กระแสคลื่นเย็นยะเยือกทำให้เจมส์อยากจะเลิก แต่เพราะเสียงตะโกนจากกลุ่มนักพายเรือที่ร้องว่า “เธอทำได้!” มอบกำลังใจให้เขาทำตามเป้าหมายได้สำเร็จ 

เมื่อกระแสคลื่นเย็นยะเยือกแห่งความทุกข์ลำบากทำให้ผู้เชื่อในพระเยซูอยากจะยอมแพ้ เปาโลและบารนาบัสหนุนใจให้พวกเขาเดินทางต่อไป หลังจากอัครทูตทั้งสองเทศนาข่าวประเสริฐในเมืองเดอร์บี พวกท่าน “กลับไปยังเมืองลิสตรา เมืองอิโคนียูม และเมืองอันทิโอก กระทำให้ใจของสาวกทั้งหลายถือมั่นขึ้น เตือนเขาให้ดำรงอยู่ในพระศาสนา” (กจ.14:21-22) พวกท่านช่วยให้ผู้เชื่อยึดมั่นความเชื่อในพระเยซู ปัญหาต่างๆทำให้พวกเขาอ่อนกำลัง แต่ถ้อยคำหนุนใจเสริมกำลังแก่ความตั้งใจของพวกเขาที่จะมีชีวิตเพื่อพระคริสต์ โดยกำลังจากพระเจ้า พวกเขาตระหนักว่าตนสามารถเดินหน้าต่อไปได้ ท้ายที่สุดเปาโลและบารนาบัสช่วยให้พวกเขาเข้าใจว่าพวกเขา “จำต้องทนความยากลำบากมาก จึงจะได้เข้าในแผ่นดินของพระเจ้า” (ข้อ 22)

การดำเนินชีวิตเพื่อพระเยซูอาจยากลำบากและบางครั้งเราอาจถูกทดลองให้ยอมแพ้ กระนั้นพระเยซูและเพื่อนผู้เชื่อในพระองค์สามารถมอบคำหนุนใจที่เราต้องการเพื่อจะก้าวต่อไป ในพระองค์เราทำได้!

พระเจ้าทรงสู้เพื่อเรา

แม่ชาวโคโรลาโดได้พิสูจน์ว่าไม่มีอะไรจะมาหยุดยั้งเธอจากการปกป้องลูกชายของเธอได้ เธอได้ยินลูกชายวัยห้าขวบที่กำลังเล่นอยู่ข้างนอกส่งเสียงกรีดร้อง เธอรีบวิ่งออกไปและตกใจกลัวที่เห็นลูกชายอยู่กับ “เพื่อนเล่น” ที่คาดไม่ถึง มันคือสิงโตภูเขา เจ้าแมวยักษ์คร่อมอยู่บนตัวลูกของเธอและงับหัวเด็กน้อยไว้ในปาก ผู้เป็นแม่สวมวิญญาณแม่หมีกริซลี่สู้กับสิงโตและง้างปากมันออกเพื่อช่วยชีวิตลูกชาย วีรกรรมของแม่คนนี้เตือนให้เราคิดถึงพระคัมภีร์ที่ใช้ความเป็นแม่อธิบายถึงความรักมั่นคงและการปกป้องที่พระเจ้าทรงมีให้ลูกของพระองค์

พระเจ้าทรงดูแลและเล้าโลมประชากรของพระองค์อย่างอ่อนโยนดุจแม่นกอินทรีที่ดูแลลูกของมัน (ฉธบ.32:10-11; อสย.66:13) และมารดาไม่เคยลืมให้นมบุตรผู้ที่เธอได้สร้างสายสัมพันธ์ที่ไม่มีวันแยกออกจากกันได้ฉันใด พระเจ้าก็จะไม่มีวันลืมประชากรของพระองค์หรือยับยั้งพระเมตตาต่อพวกเขาได้ตลอดไปฉันนั้น (อสย.54:7-8) เช่นเดียวกับที่แม่นกปกป้องคุ้มครองลูกนกไว้ใต้ปีกของมัน ในที่สุดแล้วพระเจ้าจะทรง “ปกท่านไว้ด้วยปีกของพระองค์” และ “ความสัตย์สุจริตของพระองค์[จะ]เป็นโล่และเป็นดั้ง[ของพวกเขา]” (สดด.91:4)

บางครั้งเรารู้สึกโดดเดี่ยว ถูกลืม และติดอยู่ในกับดักของผู้ล่าฝ่ายวิญญาณในรูปแบบต่างๆ ขอพระเจ้าโปรดช่วยเราให้ระลึกได้ว่าพระองค์ทรงดูแล ปลอบโยน และสู้เพื่อเราด้วยพระทัยเมตตา

โหยหาพระองค์

ทำไมเมื่อเราพูดว่า “นี่เป็นมันฝรั่งทอดชิ้นสุดท้ายที่ฉันจะกิน” แต่ห้านาทีต่อมาเราก็มองหาเพื่อจะกินอีก ไมเคิล มอสส์ตอบคำถามนี้ในหนังสือชื่อ เกลือ น้ำตาล ไขมัน ของเขา เขาอธิบายว่าผู้ผลิตขนมขบเคี้ยวรายใหญ่ที่สุดของอเมริการู้วิธี “ช่วย” ให้ผู้คนโหยหาอาหารขยะ อันที่จริงบริษัทมีชื่อแห่งหนึ่งใช้เงินเกือบหนึ่งพันล้านบาทต่อปีในการจ้าง “ที่ปรึกษาด้านความอยากอาหาร” ให้กำหนดสัดส่วนของเครื่องปรุงที่ทำให้ผู้บริโภคติดใจ เพื่อจะใช้ประโยชน์จากความอยากอาหารของเรา

พระเยซูไม่ได้ทำเหมือนบริษัทนี้ แต่ทรงช่วยให้เราโหยหาอาหารแท้คืออาหารฝ่ายวิญญาณ ซึ่งนำความอิ่มเอมมาสู่จิตวิญญาณของเรา พระองค์ตรัสว่า “เราเป็นอาหารแห่งชีวิต ผู้ที่มาหาเราจะไม่หิว และผู้ที่วางใจในเรา จะไม่กระหายอีกเลย” (ยน.6:35) พระองค์ทรงสื่อสารสองสิ่งที่สำคัญในคำตรัสนี้ สิ่งแรกคือ อาหารที่พระองค์ตรัสถึงคือบุคคลไม่ใช่ของสำหรับบริโภค (ข้อ 32) อย่างที่สองคือ เมื่อมนุษย์วางใจให้พระเยซูทรงยกโทษความบาป พวกเขาก็ได้เข้าสู่ความสัมพันธ์ที่ถูกต้องกับพระองค์และพบกับสิ่งที่เติมเต็มความโหยหาในจิตวิญญาณทุกอย่าง อาหารนี้คงอยู่เป็นนิตย์ เป็นอาหารฝ่ายวิญญาณที่นำไปสู่ความอิ่มเอมใจและสู่ชีวิต

เมื่อเราไว้วางใจในพระเยซู ผู้ทรงเป็นอาหารแท้จากสวรรค์ เราจะโหยหาพระองค์ และพระองค์จะทรงเสริมกำลังและเปลี่ยนแปลงชีวิตของเรา

อายุเป็นเพียงตัวเลข

ความเยาว์วัยไม่ควรเป็นอุปสรรคต่อการประสบความสำเร็จ โดยเฉพาะในกรณีของมิไคล่าวัย 11 ปี แทนที่จะตั้งโต๊ะขายน้ำมะนาวธรรมดา มิไคล่าเปิดกิจการขายน้ำมะนาว น้ำมะนาวภายใต้ชื่อว่ามีแอนด์เดอะบีส์เริ่มต้นจากสูตรของคุณยาย จนได้เงินลงทุน 60,000 ดอลล่าร์จากนักลงทุนในรายการโทรทัศน์ชาร์คแทงก์ เธอยังได้เซ็นสัญญาขายน้ำมะนาวในเครือร้านขายของชำเจ้าใหญ่ที่มี 55 สาขา

แรงผลักดันและความฝันของมิไคล่าทำให้เรานึกย้อนไปถึงถ้อยคำของเปาโลต่อทิโมธี “อย่า​ให้​ผู้ใด​หมิ่น​ประมาท​ความ​หนุ่ม​แน่น​ของ​ท่าน” (1 ทธ.4:12)

แม้ทิโมธีจะไม่เด็กเท่ามิไคล่า แต่ก็น่าจะอายุน้อยกว่าคนส่วนใหญ่ในคริสตจักรมาก หลังผ่านการฝึกงานกับอัครทูตเปาโล บางคนก็ยังคิดว่าทิโมธีไม่เป็นผู้ใหญ่พอที่จะนำพวกเขา แทนที่จะแนะนำให้ทิโมธีพิสูจน์ตัวเองด้วยการแสดงเอกสารรับรองต่างๆ เปาโลหนุนใจให้เขาสำแดงความเป็นผู้ใหญ่ฝ่ายวิญญาณในทางวาจา การใช้ชีวิต การรักสมาชิกผู้เชื่อ การสำแดงความเชื่อและรักษาความบริสุทธิ์ทางเพศ (ข้อ 12) ไม่มีใครดูหมิ่นเขาที่เป็นอาจารย์และศิษยาภิบาลได้ถ้าเขามีชีวิตที่เป็นแบบอย่างจากพระเจ้า

ไม่ว่าเราจะอายุเท่าใด เราสามารถมีอิทธิพลต่อโลกได้ เราทำได้โดยการมีชีวิตเป็นแบบอย่างที่มีพระคริสต์เป็นศูนย์กลางแก่ผู้อื่นในขณะที่พระเจ้าทรงจัดเตรียมสิ่งจำเป็นแก่เรา ขอพระองค์ปั้นแต่งชีวิตของเราด้วยพระกิตติคุณ เพื่อไม่ว่าเราจะอายุ 17 หรือ 70 ปี เราจะคู่ควรแก่การแบ่งปันข่าวประเสริฐกับผู้อื่น

พระเจ้าทรงชำระมลทิน

จะเป็นอย่างไรถ้าเสื้อผ้าของเราสามารถทำความสะอาดตัวเองได้หลังจากที่เราทำซอสมะเขือเทศ มัสตาร์ด หรือเครื่องดื่มหกเลอะมัน จากการรายงานของสำนักข่าวบีบีซี วิศวกรในประเทศจีนได้พัฒนา “สารเคลือบพิเศษที่ทำให้ผ้าฝ้ายสามารถทำความสะอาดตัวเองจากคราบและกลิ่นได้เมื่อสัมผัสกับแสงอัลตราไวโอเลต” คุณนึกออกไหมว่าการมีเสื้อผ้าที่ทำความสะอาดตัวเองได้จะส่งผลกระทบอะไร

สารเคลือบที่ทำความสะอาดตัวเองได้อาจใช้ได้กับเสื้อผ้าที่สกปรก แต่มีพระเจ้าเท่านั้นที่ชำระจิตวิญญาณที่แปดเปื้อนได้ ในสมัยยูดาห์พระเจ้าทรงกริ้วคนของพระองค์ที่ได้ “หันหลัง” ให้พระองค์ ยอมให้ตนเองเสื่อมทรามลงและชั่วร้าย และนมัสการพระอื่น (อสย.1:2-4) ที่เลวร้ายไปกว่านั้นคือ พวกเขาพยายามที่จะชำระตัวให้สะอาดด้วยการถวายเครื่องบูชา เผาเครื่องหอม พร่ำอธิษฐาน และมาประชุมตามพิธี แต่ความหน้าซื่อใจคดและใจบาปของพวกเขายังคงอยู่ (ข้อ 12-13) วิธีแก้ไขคือพวกเขาจะต้องรู้สึกสำนึก กลับใจและนำจิตวิญญาณที่มีมลทินเข้ามาหาพระเจ้าผู้บริสุทธิ์และเปี่ยมด้วยความรัก พระคุณของพระเจ้าจะชำระพวกเขาและทำให้จิตวิญญาณของพวกเขา “ขาวอย่างหิมะ” (ข้อ 18)

เมื่อเราทำบาป การแก้ไขด้วยการทำความสะอาดตนเองนั้นทำไม่ได้ เราต้องยอมรับในความผิดบาปด้วยใจถ่อมและสำนึกผิด แล้ววางบาปนั้นภายใต้แสงแห่งการทรงชำระด้วยความบริสุทธิ์ของพระเจ้า เราต้องหันจากบาปและกลับมาหาพระเจ้า และพระเจ้าผู้เดียวที่ทรงชำระมลทินแห่งจิตวิญญาณได้ จะประทานการอภัยโทษอันสมบูรณ์และการเริ่มต้นสามัคคีธรรมกับพระองค์ใหม่อีกครั้ง