อ้อมกอด

เสน่ห์เป็นของหลอกลวงและความงามก็เปล่าประโยชน์ แต่สตรีที่ยำเกรงพระเจ้า

สมควรได้รับคำสรรเสริญ - สุภาษิต 31:30

 

ในพิธีศพของเบ็ทตี ฟอร์ด อดีตสตรีหมายเลขหนึ่งของสหรัฐสตีเวนลูกชายของเธอกล่าวว่า “แม่เป็นคนที่มีความรักและความอบอุ่น ท่านเป็นคนแรกที่จะกางแขนออกเพื่อโอบกอดคุณ“

 

เมื่อสิบเก้าปีก่อน ช่วงที่ผมติดสุราเรื้อรัง แม่…ได้มอบของขวัญชิ้นหนึ่งที่ล้ำค่าที่สุดให้แก่ผมนั่นคือการสอนให้ผมยอมจำนนต่อพระเจ้าและยอมรับพระคุณของพระองค์เข้ามาในชีวิต และในอ้อมกอดของท่าน ผมรู้สึกเหมือนเป็นบุตรน้อยหลงหายที่กำลังกลับมาบ้าน ผมรับรู้ถึงความรักของพระเจ้าที่ผ่านทางท่าน ซึ่งเป็นของขวัญที่ประเสริฐ”

สตีเฟน ฟอร์ดทิ้งท้ายคำกล่าวไว้อาลัยของเขาว่า “ขอบคุณคุณแม่ที่รักทุกคน รักสามี รักพวกเราที่เป็นลูก และรักประเทศชาติ ด้วยหัวใจของพระเจ้า”

ขอพระเจ้าโปรดช่วยให้เราสามารถเปิดอ้อมแขนของเราออกเพื่อผู้อื่น เช่นเดียวกับอ้อมพระหัตถ์ของพระองค์ที่ทรงเปิดกว้างให้แก่ทุกคนที่เข้ามาหาพระองค์ - DCM

คนบาปที่ได้รับการอภัยแล้ว

จะรู้จักความรักและสำแดงออกถึงความรัก

แม่กับแม่เหล็ก

จงให้เกียรติแก่บิดามารดาของเจ้า ดังที่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้าทรงบัญชาเจ้าไว้

- เฉลยธรรมบัญญัติ 5:16

 

ครูคนหนึ่งได้สอนเด็กชั้นป.2 เรื่องแม่เหล็ก (Magnet) และได้ทดสอบเด็กๆ โดยตั้งคำถามว่า “ชื่อของฉันมีหกตัวอักษร ขึ้นต้นด้วยตัว M ฉันมีหน้าที่หยิบสิ่งของ ฉันคือใคร?”เมื่อเด็กๆ ส่งกระดาษคำตอบกลับมาครูต้องประหลาดใจเมื่อพบว่า เด็กนักเรียนเกือบครึ่งห้อง ตอบว่า Mother (แม่)

จริงอยู่ที่แม่เก็บของได้ แต่แม่ไม่ได้เป็นแค่ “แม่เหล็ก” ที่คอยเก็บเสื้อผ้าและของเล่นที่ลูกทิ้งไว้เกลื่อนบ้าน แม้ว่าแม่หลายคนจะเต็มใจทำงานบ้านที่น่าเบื่อนี้ แต่พระเจ้ามีพระประสงค์ให้แม่ทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่านั้น

แม่ที่ดีจะรักครอบครัวและสร้างบรรยากาศแห่งความเข้าใจความมั่นคง และการยอมรับซึ่งกันและกันภายในครอบครัว ในยามที่ลูกต้องการ แม่พร้อมที่จะรับฟังปัญหาของลูกๆ คอยให้กำลังใจ โอบกอด หรือเอามือแตะที่หน้าผากด้วยความรักเวลาที่พวกเขาตัวร้อน แต่สิ่งที่ทำให้แม่ที่เป็นคริสเตียนมีความสุขมากที่สุดคือ การได้สอนลูกๆ ให้รักและเชื่อวางใจในพระเจ้า

แม่แบบนี้แหละที่สมควรได้รับการยกย่อง ไม่ใช่แค่ปีละครั้งในวันแม่เท่านั้น - RWD

ไม่มีสิ่งใดที่จะสัมผัสหัวใจของลูกได้

เหมือนกับความรักของแม่

อิทธิพลของแม่ที่รักพระเจ้า

ลูกๆ ของเธอตื่นขึ้นมาก็ชมเชยเธอ สามีของเธอก็สรรเสริญเธอ - สุภาษิต 31:28

 

ซูซานนา เวสลีย์เป็นแม่ของลูก 17 คน เธอใช้เวลาวันละหนึ่งชั่วโมงอธิษฐานเผื่อลูกทั้งหมดของเธอ นอกจากนั้นยังใช้เวลาที่จะสั่งสอนลูกคนละหนึ่งชั่วโมงเต็มๆ ทุกสัปดาห์ จึงไม่ต้องแปลกใจเมื่อลูกชายสองคนของเธอคือ จอห์นและชาร์ลส เวสลีย์ จึงได้กลายเป็นบุคคลผู้ทรงอิทธิพลที่สุดด้านจิตวิญญาณในสมัยของเขา ต่อไปนี้เป็นกฎไม่กี่ข้อที่เธอใช้ในการอบรมสั่งสอนลูกๆ ของเธอ ได้แก่

- จงจัดการกับนิสัยเอาแต่ใจของลูกโดยร่วมมือกับพระเจ้า

- จงสอนให้ลูกอธิษฐานทันทีเมื่อเขาเริ่มพูดได้

- จงอย่าให้ในสิ่งที่ลูกเรียกร้อง แต่จงให้เฉพาะ สิ่งที่เป็นประโยชน์เมื่อขออย่างสุภาพ

- หากไม่อยากให้ลูกพูดโกหก จงอย่าลงโทษเมื่อเขายอมสารภาพผิดด้วยตนเอง

- อย่ามองข้ามพฤติกรรมที่ดื้อดึงและผิดบาปของลูก

- จงชมเชยและให้รางวัลเมื่อลูกประพฤติดี

- จงรักษาสัญญาทุกคำที่ให้ไว้กับลูก

อย่าเพียงยกย่องให้เกียรติแม่ที่รักพระเจ้าด้วยคำพูดเท่านั้น แต่จงดำเนินชีวิตที่สะท้อนถึงอิทธิพลอันดีงามที่เราได้รับมาจากท่านด้วย! - HGB

คุณงามความดีของแม่จะตกทอดมาสู่ลูกๆ – ดิคเคนส์

เรียนรู้ที่จะวางใจ

จงวางใจในพระเจ้า และกระทำความดี ท่านจึงอาศัยอยู่ในแผ่นดินและชื่นบานอยู่กับ

ความปลอดภัย - สดุดี 37:3

 

เมื่อผมติดกล้องที่พุ่มไม้เพื่อถ่ายรูปลูกนกโรบิ้น ผมได้เห็นลูกนกอ้าปากกว้างทั้งๆ ที่ตายังปิดอยู่ เมื่อกิ่งไม้ขยับ พวกมันไม่แม้แต่จะลืมตาดูว่าใคร (หรืออะไร) ที่มารบกวนมัน นี่คือความไว้วางใจที่แม่นกซึ่งเปี่ยมด้วยความรักมอบให้กับลูกของมัน

เรื่องนี้ทำให้ระลึกถึงสิ่งที่แม่ทำเมื่อผมเป็นเด็ก ผมสามารถกินอาหารทุกอย่างที่แม่วางไว้บนโต๊ะโดยไม่ต้องกลัวว่าจะเป็นอันตราย แม้บางครั้งจะทำอาหารที่ไม่ชอบ แต่ผมรู้ว่าสิ่งนั้นจะมีประโยชน์

 

ถ้าแม่รักสบาย ท่านก็คงให้ผมกินอาหารขยะไปแล้ว และไม่ว่าแม่บอกให้ผมทำอะไร หรือไม่ให้ผมทำสิ่งใด ผมก็รู้ว่าท่านทำด้วยความหวังดี

 

แม่ไม่ได้ทำเพื่อให้ผมหมดสนุก แต่ท่านพยายามปกป้องผมจากอันตรายที่จะทำร้ายผมต่างหากและนี่คือความรักและความสัมพันธ์ที่พระเจ้าทรงมีต่อเรา - JAL

พระเจ้าทรงรักมนุษย์

ดั่งแม่ที่รักลูกของตน

ไม่มีปัญหาใดเล็กน้อยเกินไป

บิดาสงสารบุตรของตนฉันใด พระเจ้าทรงสงสารบรรดาคนที่

ยำเกรงพระองค์ฉันนั้น - สดุดี 103:13

 

บรรดาคุณแม่ที่ลูกยังเล็กจับกลุ่มคุยกันเรื่องที่พระเจ้าทรงตอบคำอธิษฐานของพวกเธอมีแม่คนหนึ่งกล่าวว่า “ฉันรู้สึกเห็นแก่ตัว หากต้องอธิษฐานรบกวนพระเจ้าในเรื่องส่วนตัว เพราะเรื่องของฉันคงเป็นเรื่องเล็กน้อยสำหรับพระองค์ เมื่อเปรียบเทียบกับปัญหาใหญ่ๆ ของโลกนี้”

หลังจากนั้นไม่นาน ลูกชายของเธอซึ่งถูกประตูหนีบนิ้วได้ร้องไห้จ้าวิ่งมาหา ปรากฏว่าเธอไม่ได้บอกลูกว่า “เห็นแก่ตัวจริง มารบกวนแม่ด้วยเรื่องเจ็บนิ้วแค่นี้ เห็นไม๊ว่าแม่กำลังยุ่ง” แต่สิ่งที่เธอทำกลับเป็นความรักและความอ่อนโยนที่มีต่อลูกของเธอ

พระเจ้าผู้ทรงเมตตาไม่ได้ละทิ้งคนอื่นเพื่อมาดูแลเรา แต่พระองค์ทรงมีเวลาและความรักให้กับลูกๆ ของพระองค์ทุกๆ คนอย่างไม่จำกัด

 

ไม่มีปัญหาใดที่เล็กน้อยเกินไปสำหรับพระองค์ - JY

พระเจ้าทรงโอบอุ้มลูกๆไว้

ในพระหัตถ์ของพระองค์