ไม่ถูกทอดทิ้ง

เราก็จะไม่ลืมเจ้า ดูเถิดเราได้สลักเจ้าไว้บนฝ่ามือของเรา - อิสยาห์ 49:15-16

 

หลาายปีที่แล้ว ขณะที่ฉันและสามีไปเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์สมิธโซเนี่ยน แอร์ แอนด์ สเปซที่กรุงวอชิงตัน ดีซี เราสังเกตเห็นรถเข็นเด็กถูกทิ้งไว้โดยไม่มีใครอยู่ข้างๆ เราคิดว่าพ่อแม่เด็กคงจะทิ้งมันไว้เพราะกลัวเกะกะและคงจะอุ้มเด็กเข้าไป แต่เมื่อเราเข้าไปใกล้ๆ จึงได้เห็นว่ามีเด็กนอนหลับอยู่ในรถเข็นด้วย

 

แล้วพ่อแม่เด็ก พี่ของเด็ก...หรือพี่เลี้ยง หายไปไหน? เรายืนรออยู่ตรงนั้นสักพักใหญ่ก่อนที่จะตะโกนเรียกเจ้าหน้าที่พิพิธภัณฑ์ ไม่มีใครมาแสดงตัวเพื่อขอรับเด็กที่มีค่าคนนี้เลย! ครั้งสุดท้ายที่เราเห็นเขาคือ ตอนที่เขาถูกเข็นไปไว้ในที่ที่ปลอดภัย

ประสบการณ์ครั้งนั้นทำให้ฉันคิดถึงความรู้สึกเวลาที่ถูกทอดทิ้ง ช่างเป็นความรู้สึกที่ยากเกินทนเวลาที่ไม่มีใครใส่ใจเรา เป็นความรู้สึกที่เจ็บปวดอย่างแสนสาหัสจริงๆ แม้ว่ามนุษย์จะทอดทิ้งเรา แต่ความรักและการทรงสถิตอยู่ของพระเจ้านั้นแน่นอน พระเจ้าทรงสัญญาว่าจะไม่ทอดทิ้งเราไม่ว่าเราจะไปที่ใด พระองค์จะอยู่ด้วยกับเรา “เสมอไป จนกว่าจะสิ้นยุค”

พระเจ้าไม่เคยผิดคำสัญญาที่ให้ไว้กับลูกของพระองค์ แม้ว่าเราจะถูกมนุษย์ทอดทิ้ง เรายังสามารถมั่นใจในพระสัญญาของพระองค์ได้ว่าจะไม่มีสิ่งใดมาทำให้เรา “ขาดจากความรักของพระคริสต์ได้”- CHK

ความมั่นใจว่าพระเจ้าทรงอยู่ด้วยทำให้เราสบายใจ

พ่อไม่พูดว่า “โอ๋!”

พระเจ้าทรงพระเมตตากรุณา ทรงกริ้วช้าและ

มีความรักมั่นคงอย่างอุดม - สดุดี 145:8

 

เย็นวันหนึ่งเพื่อนของผมนั่งทำงานที่บ้านซึ่งเป็นสำนักงาน เขาพยายามทำเอกสารชิ้นสำคัญให้เสร็จ ลูกสาวตัวน้อยของเขาที่ขณะนั้นอายุประมาณ 4 ขวบ มาเล่นอยู่ใกล้ๆ โต๊ะทำงานทำโน่นทำนี่ ย้ายของไปมา ดึงลิ้นชักเล่นและทำเสียงปึงปัง

 

เพื่อนผมอดทนต่อสิ่งรบกวนอย่างเงียบๆ จนกระทั่งเด็กน้อยปิดลิ้นชักหนีบนิ้วตัวเองและกรีดร้องเสียงดัง เขาตะโกนด้วยความหงุดหงิดว่า “พอกันที” แล้วพาเธอออกไปนอกห้องและปิดประตู

หลังจากนั้น แม่เห็นเธอยังร้องไห้อยู่ในห้องนอนจึงเข้าไปปลอบ และถามเธอว่า “ยังเจ็บนิ้วอยู่หรือ?” เด็กน้อยสะอื้นตอบว่า “เปล่าค่ะ” แม่ถามต่อว่า “แล้วทำไมยังร้องไห้อยู่อีก?” เธอตอบเสียงสั่นว่า “ตอนที่หนูถูกหนีบนิ้วพ่อไม่พูดว่า โอ๋! เลย”

 

บางครั้งเราก็ต้องการเพียงแค่นั้น เราต้องการใครสักคนที่สนใจและตอบสนองด้วยความเมตตากรุณา ใครสักคนที่จะบอกว่า “โอ๋!” และเรามีพระองค์ผู้ทรงนามว่าเยซูที่ตรัสเช่นนั้นกับเรา

พระเยซูทรงรักเรา เข้าใจความเสียใจของเราและทรงสละพระองค์เองเพื่อเรา ตอนนี้เราจึงต้อง “ดำเนินชีวิตในความรัก” และเลียนแบบพระองค์ – DHR

เสียงพระเจ้าที่กระซิบปลอบประโลมทำให้เสียงแห่งความทุกข์สงบลง

อยู่เคียงข้างด้วยความรัก

เราจะไม่ละท่าน - ฮีบรู 13:5

 

พวกเรารู้สึกใจหายเมื่อได้ข่าวว่า ซินดี้ เพื่อนสนิทของเราเป็นมะเร็ง ซินดี้เป็นคนที่มีชีวิตชีวาและน่าเอ็นดูกับทุกคน ผมและภรรยาต่างดีใจเมื่อเธอมีอาการดีขึ้น แต่ไม่กี่เดือนต่อมา มะเร็งก็กลับมาคุกคามเธออีก ในความคิดของเรา เธอยังอายุน้อยเกินกว่าที่จะตาย

 

สามีของเธอเล่าถึงชั่วโมงสุดท้ายของเธอว่า เมื่อเธออ่อนกำลังลงจนแทบจะพูดไม่ได้ ซินดี้กระซิบบอกเขาว่า “ขอแค่อยู่กับฉัน” สิ่งที่เธอต้องการเหนือสิ่งอื่นใดในช่วงเวลาแห่งความมืดมิดนั้น คือการอยู่เคียงข้างด้วยความรัก

ในพระคริสตธรรมคัมภีร์ตอนหนึ่ง พระเจ้าตรัสกับประชากรของพระองค์ว่า “เราจะไม่ละท่าน หรือทอดทิ้งท่านเลย” ในช่วงเวลาที่มืดมิดที่สุดในชีวิต การยืนยันว่าพระองค์อยู่กับเราด้วยความรักทำให้เรามั่นใจว่าเราไม่ได้อยู่โดดเดี่ยว พระองค์ประทานพระคุณให้เราทนได้ อีกทั้งสติปัญญาให้รู้ว่าพระองค์ทรงดูแลอยู่ และความเชื่อมั่นว่าพระคริสต์ทรง “เห็นใจในความอ่อนแอของเรา”

ขอเพียงให้เราเปิดใจยอมรับความรักของพระองค์ร่วมกัน เพื่อเราจะกล่าวอย่างมั่นใจได้ว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้า ทรงเป็นพระผู้ช่วยของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจะไม่กลัว”

มีสันติสุขเมื่ออยู่ในการดูแลของพระเจ้า

พระบิดาทรงสถิตอยู่กับเรา

ท่านจะต้องกระจัดกระจายไปยังที่อยู่ของท่านทุกคน และจะทิ้งเราไว้แต่ผู้เดียว

แต่เราหาได้อยู่ผู้เดียวไม่ เพราะพระบิดาทรงสถิตอยู่กับเรา - ยอห์น 16:32

 

เพื่อนของฉันเขียนข้อความลงในเฟสบุ๊คของเธอว่า “ฉันไม่ได้เหงาเพราะไม่มีเพื่อน ฉันมีเพื่อนมากมาย ฉันรู้ว่ามีคนที่จะกอดและปลอบใจ พูดคุย ดูแลและคิดถึง แต่พวกเขาไม่สามารถอยู่กับฉันได้ตลอดเวลา ตลอดไป”

พระเยซูทรงเข้าใจความเหงานี้ พระองค์เห็นความเหงาในแววตาของคนโรคเรื้อนและได้ยินในน้ำเสียงของคนตาบอด แต่เหนือสิ่งอื่นใด พระองค์เคยรู้สึกด้วยตัวเองเมื่อเพื่อนสนิททอดทิ้งพระองค์

ขณะที่พระองค์ทำนายว่าจะถูกเหล่าสาวกทอดทิ้ง แต่พระองค์ก็ยังแสดงความมั่นใจไม่คลอนแคลนว่าพระบิดาทรงสถิตอยู่ด้วย ทรงบอกกับเหล่าสาวกว่า “(ท่าน) จะทิ้งเราไว้แต่ผู้เดียว แต่เราหาได้อยู่ผู้เดียวไม่ เพราะพระบิดาทรงสถิตอยู่กับเรา” ไม่นานหลังจากตรัสถ้อยคำเหล่านี้ พระเยซูทรงสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขนเพื่อเรา คุณและฉันจึงกลับมามีความสัมพันธ์กับพระเจ้าและเป็นส่วนหนึ่งในครอบครัวของพระองค์ได้

เราที่เป็นมนุษย์ย่อมมีช่วงเวลาที่รู้สึกเหงา แต่พระเยซูทรงช่วยให้เรารู้ว่า พระบิดาทรงสถิตกับเราเสมอ พระเจ้าทรงอยู่ทุกหนทุกแห่งและทรงเป็นนิรันดร์ มีเพียงพระองค์เท่านั้นที่จะอยู่กับเราได้ตลอดเวลาและตลอดไป

หากคุณรู้จักพระเยซูคุณจะไม่มีวันเดินอย่างเดียวดาย