ลมแห่งรัก

ผู้ที่ไม่รัก ก็ไม่รู้จักพระเจ้า เพราะว่าพระเจ้าทรงเป็นความรัก - 1 ยอห์น 4:8

ชาวนาคนหนึ่งมีกังหันลมที่ติดข้อความว่า “พระเจ้าเป็นความรัก” เมื่อเพื่อนๆ ถามว่าเหตุใดเขาจึงเขียนเช่นนั้น เขาตอบว่า “เพื่อเตือนใจให้ระลึกเสมอว่า ไม่ว่าลมจะพัดมาจากทิศใด พระเจ้ายังคงเป็นความรัก”

เมื่อ “ลมจากทิศใต้” ที่ชื่นฉ่ำได้หอบเอาฝนแห่งพระพรมา...พระเจ้าทรงเป็นความรัก “ของประทานอันดีทุกอย่างและของประทานอันเลิศทุกอย่าง ย่อมมาจากเบื้องบน”

เมื่อ “ลมจากทิศเหนือ” อันหนาวเหน็บพัด (การทดสอบ) มาปะทะตัวคุณ...พระเจ้าทรงเป็นความรัก “เรารู้ว่า พระเจ้าทรงช่วยคนที่รักพระองค์ให้เกิดผลอันดีในทุกสิ่ง”

เมื่อ “ลมตะวันตก” พัดกระหน่ำมาที่คุณเหมือนการลงโทษ...พระเจ้าทรงเป็นความรัก เพราะ “องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงตีสอนผู้ที่พระองค์ทรงรัก”

เมื่อ “ลมตะวันออก” ทำท่าว่าจะพัดหอบเอาทุกสิ่งไปจากคุณ...พระเจ้าทรงเป็นความรัก “และพระเจ้าของข้าพเจ้าจะประทานสิ่งสารพัดที่พวกท่านขาดอยู่จากทรัพย์อันรุ่งเรืองของพระองค์ในพระเยซูคริสต์”

หากวันนี้คุณรู้สึกท้อแท้และเศร้าใจ พึงระลึกว่า พระเจ้ายังคงรักและห่วงใยคุณเสมอ

ไม่มีความทุกข์ยากใดๆ จะทำให้เราทุกข์ร้อนใจ

หากเรารู้เหตุผลที่พระเจ้าอนุญาตให้มันเกิดขึ้น

รักไม่มีวันสูญสิ้น

ดังนั้นยังตั้งอยู่สามสิ่งคือความเชื่อ ความหวังใจและความรัก

แต่ความรักใหญ่ที่สุด - 1 โครินธ์ 13:13

กวี อาร์คิบาลด์ แมคลิซ กล่าวไว้ว่าความรัก เปรียบเสมือนแสงสว่างที่แสนจะมีคุณค่าท่ามกลางความมืดมิด นี่คือสิ่งที่เขาเรียกว่าปัญญา(ความสว่าง) ที่เกิดขึ้นตอนค่ำคืน ความรักที่เรามีให้กันและกันก็เป็นเช่นนั้น โดยผมเข้าใจในเรื่องนี้ได้ดีจากชีวิตรักของคนสูงวัยสองคนที่ผมรู้จัก

แม้จะแต่งงานมาแล้วกว่า 50 ปี แต่ทั้งสองยังคงรักกันอย่างลึกซึ้งคนหนึ่งกำลังใกล้จะเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งที่ตับอ่อน ส่วนอีกคนหนึ่งเป็นโรคพาร์คินสันและกำลังจะจากโลกนี้ไปเช่นกัน เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ผมเห็นภรรยานั่งอยู่บนเตียงของสามี เธอก้มจูบเขาและกระซิบว่า “ฉันรักคุณ” ฝ่ายสามีตอบว่า “คุณช่างสวยเหลือเกิน”

เรื่องนี้ทำให้ผมคิดถึงหลายคนที่ได้ทิ้งชีวิตแต่งงาน โดยไม่ยอมฝ่าฟันไปด้วยกัน ไม่ว่าสุขหรือทุกข์ เจ็บป่วยหรือสุขสบาย มั่งมีหรือยากจน ผมรู้สึกเสียใจแทนพวกเขา เพราะพวกเขาจะไม่ได้พบกับความรักในแบบที่เพื่อนของผมได้พบในบั้นปลายของชีวิต

ผมเฝ้ามองเพื่อนผมมาหลายปี และรู้ว่าความเชื่อที่หยั่งรากลึกในพระเจ้า การอุทิศทุ่มเทตราบจนวันตาย ความซื่อสัตย์ และความรักที่ไม่เห็นแก่ตัวเอง เป็นหัวใจหลักของชีวิตสมรสของทั้งสอง พวกเขาสอนผมว่า รักแท้ ไม่มีวันสิ้นสุด ไม่มีวันสูญสิ้น นี่คือปัญญาที่เกิดขึ้นในช่วงสุดท้ายของชีวิต และความรักจะดำรงอยู่จนวาระสุดท้ายให้เราแสดงความรักที่ไม่มีวันสูญสิ้นแก่คนที่เรารักเถิด - DRH

หากวันนี้คุณมีคำรักที่จะบอกจงอย่าผลัดวันประกันพรุ่ง

การกระทำเล็กน้อยด้วยความรัก

พระเจ้าทรงสอนท่านเองให้รักกันอยู่แล้ว - 1 เธสะโลนิกา 4:9

เมื่อตอนเป็นเด็ก ผมรู้ว่าคุณพ่อชอบวอลนัทสีดำมาก เราไม่พบมันบ่อยนัก ดังนั้นวันที่ผมพบลูกวอลนัทสีดำตกอยู่ ผมจึงดีใจเป็นที่สุด! ความคิดแวบแรกที่เกิดขึ้นคือจะเอาไปให้คุณแม่กระเทาะเปลือกแล้วจะได้กินเอง แต่แล้วความรักที่มีต่อคุณพ่อก็เข้ามาแทนที่ ผมจึงเปลี่ยนใจเก็บเอาไว้ให้ท่าน

เมื่อคุณพ่อกลับมาในเย็นวันนั้น ผมจึงเอาลูกวอลนัทให้ท่านแล้วพูดว่า “นี่..ครับพ่อ ผมเก็บมันไว้ทั้งวันเพื่อพ่อโดยเฉพาะ!” ผมนึกแปลกใจที่ท่านไม่ได้กระเทาะเปลือกกินทันที 30 ปีหลังจากนั้นเมื่อคุณพ่อจากไปแล้ว ผมได้พบลูกวอลนัทนั้นอีก โดยถูกเก็บไว้ในที่พิเศษในโต๊ะทำงานของท่าน คุณแม่บอกว่า “คุณพ่อเก็บมันไว้อย่างดี เพราะมันเป็นของขวัญจากใจที่แสดงความรักอันลึกซึ้งของผมที่มีต่อท่าน ท่านจึงเก็บมันไว้เป็นเครื่องเตือนใจ”

การกระทำอันเล็กน้อยด้วยความรักมักก่อให้เกิดความประทับใจมากกว่าที่เราคาดคิด ดังนั้นจงระลึกถึงคำกำชับที่ให้ “รักกันและกัน” และด้วยกำลังที่มาจากพระเจ้า เราจะเปลี่ยนความเห็นแก่ตัวมาเป็นคำพูดและการกระทำอันประทับใจด้วยความรัก

อย่ารีรอที่จะแสดงออกแม้ความรักเพียงเล็กน้อยในวันนี้ เชื่อผมเถิดว่า ผู้คนสามารถสัมผัสได้ เพราะการกระทำเพียงเล็กน้อยด้วยความรักสามารถสร้างความแตกต่างอันยิ่งใหญ่ได้ - Henny G. Bosch

แสดงความรักสักนิดเพื่อสร้างความแตกต่างอันยิ่งใหญ่ให้ชีวิต

ความรักต้องแสดงออก

จงรักเพื่อนบ้าน เหมือนรักตนเอง - เลวีนิติ 19:18

ไม่ทราบว่าด้วยเหตุใด คำกำชับที่พระเจ้าสั่งให้เรารักผู้อื่นนั้นจึงช่างทำได้ยากเสียจริงๆ ถึงแม้ว่าบางครั้งเราอาจจะเข้าข้างตนเองว่า ได้แสดงความรักต่อคนรอบข้างอย่างเต็มที่แล้ว

เรามักจะสะเทือนใจ เมื่ออ่านพบในหนังสือพิมพ์ว่า ผู้หญิงและเด็กถูกทำร้าย หรือเห็นเด็กเล็กๆสะอื้นด้วยความหิวโหย และตาเหม่อลอยอย่างไร้ความหวัง เราตระหนักว่า ความห่วงใยที่แท้จริงนั้น ไม่ใช่เพียงแค่ความรู้สึก แต่ต้องแสดงออกเป็นการกระทำด้วย

ความห่วงใยเป็นเหมือนดั่งไอน้ำ หรือไฟฟ้า ที่หากไม่นำไปใช้ประโยชน์ก็ไร้คุณค่า ความรักที่ปราศจากการกระทำก็ไร้ผลความรักและความห่วงใยต้องมีการแสดงออก ไม่เช่นนั้นก็ไม่มีประโยชน์อันใด

บ่อยครั้งเรามักไม่คิดลงมือทำอะไรเลย เพราะคิดว่ามันเกินความสามารถของเราที่จะทำได้ ดังนั้นหากเราต้องการที่จะรักคนอื่น อย่าเริ่มด้วยการคิดจะช่วยเหลือคนทั้งโลก แต่ให้เริ่มจากการห่วงใยใครสักคนหนึ่งก่อน แล้วค่อยก้าวต่อไปจากจุดนั้น

ถึงแม้เราจะไม่สามารถทำทุกสิ่งได้ แต่เราทำบางสิ่งได้ ดังนั้นสิ่งใดที่ทำได้ก็ควรทำเสียวันนี้ ขอให้ตั้งใจว่า ด้วยกำลังและพระเมตตาจากพระเจ้า เราจะแสดงความรักด้วยการกระทำต่อผู้อื่น - HWR 

เราต้องเป็นผู้ที่รักและห่วงใยในโลกที่ไม่ใส่ใจใบนี้