เวลาแห่งความกลัว

แม้ข้าพระองค์จะเดินไปตามหุบเขาเงามัจจุราช ข้าพระองค์ไม่กลัวอันตรายใดๆ เพราะพระองค์ทรงสถิต กับข้าพระองค์ คทาและธารพระกรของพระองค์เล้าโลมข้าพระองค์ - สดุดี23:4

 

ตอนที่ลูกคนแรกของเราเกิด มาร์ลีนภรรยาของผมเจ็บท้องคลอดนานถึง 30 ชั่วโมง ทำให้ทั้งแม่และลูกอยู่ในภาวะที่เครียดมาก หมอที่มาแทนหมอประจำก็ไม่คุ้นเคยกับภรรยาผมและไม่ได้ดูแลครรภ์มาตั้งแต่แรก

 

สุดท้ายหมอรอนานเกินไปกว่าจะตัดสินใจผ่าคลอด ส่งผลให้ลูกชายของผมต้องเข้าห้องไอซียูสำหรับเด็กแรกเกิด คณะแพทย์ไม่สามารถทำอะไรเพื่อช่วยลูกของเราให้พ้นจากภาวะบอบช้ำรุนแรงได้เลย

โดยพระคุณของพระเจ้าแมทมีอาการดีขึ้น แต่ผมนึกไม่ออกเลยว่าเคยมีช่วงใดในชีวิตที่ทำให้ผมกลัวเท่ากับตอนที่ผมยืนอยู่ข้างเตียงของลูกในห้องไอซียู อย่างไรก็ตามผมรู้ดีว่าพระเจ้าทรงอยู่ใกล้ขณะที่ผมทูลอธิษฐานต่อพระองค์

ในช่วงเวลาที่น่ากลัวในชีวิต (รวมทั้งช่วงเวลาอื่นด้วย) ไม่มีสิ่งใดที่จะช่วยปลอบประโลมใจที่เจ็บปวดได้เท่ากับความจริงที่ว่าพระเจ้าทรงอยู่ด้วยกับเราและทรงห่วงใย ดาวิดเขียนไว้ในสดุดีว่า “แม้ข้าพระองค์จะเดินไปตามหุบเขาเงามัจจุราช ข้าพระองค์ไม่กลัวอันตรายใดๆ  เพราะพระองค์ทรงสถิตกับข้าพระองค์ คทาและธารพระกรของพระองค์เล้าโลมข้าพระองค์”

เมื่อจิตใจเต็มด้วยความกลัว พระเจ้าทรงอยู่เคียงข้าง และจะนำเราผ่านพ้นการทดลองอันยากลำบากนั้นไปได้ - BC

สันติสุขคือการที่พระเจ้าทรงสถิตอยู่ด้วย

สายน้ำที่เยียวยา

พระองค์ทรงเปลี่ยนถิ่นทุรกันดารให้เป็นสระน้ำ แผ่นดินแห้งผากให้เป็นน้ำพุ - สดุดี 107:35

 

ฉันชอบเวลามีฝนฟ้าคะนอง ตอนเป็นเด็กทุกครั้งที่มีพายุพัดแรงฟ้าร้อง และฝนกระหน่ำ ฉันกับพี่น้องจะออกไปวิ่งเล่นรอบๆ บ้านอย่างสนุกสนาน พอถึงเวลาต้องกลับเข้าบ้านพวกเราก็เปียกปอนไปทั้งตัว

ฉันรู้สึกตื่นเต้นที่สุดในช่วงไม่กี่นาทีที่ได้ดื่มด่ำกับปรากฏการณ์อันทรงพลัง ที่บอกไม่ได้ว่าเป็นความสนุกหรือความกลัวกันแน่

ภาพนี้เข้ามาในความคิดเมื่อพระคริสตธรรมคัมภีร์เปรียบเทียบพระราชกิจการรื้อฟื้นกับการทำให้ถิ่นทุรกันดารอันแห้งแล้งกลายเป็น “สระน้ำ” เพราะว่าพายุฝนที่จะเปลี่ยนทะเลทรายให้เป็นแหล่งน้ำได้นั้น ไม่ใช่ฝนที่ตกพรำๆ แต่ต้องเป็นฝนห่าใหญ่ที่เทท่วมทุกตารางนิ้วของผืนดินอันแห้งผาก

นี่คือการรื้อฟื้นที่เรารอคอยใช่หรือไม่ เมื่อชีวิตเราเหมือนกำลังพเนจรอย่างไร้จุดหมาย เพราะเรา “หิวโหยและกระหาย” โหยหาการเยียวยาที่ไม่เคยเกิดขึ้น เราต้องการความหวังอย่างมาก และเมื่อความบาปซ้ำซากที่หยั่งรากลึกทำให้เราติดกับดัก “ในความมืด” หัวใจของเราต้องการการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่

นี่คือการเปลี่ยนแปลงที่พระเจ้าทรงทำได้ ไม่สายเกินไปที่เราจะนำความกลัวและความอายมาหาพระองค์ ผู้ทรงสามารถหักโซ่ตรวนและนำแสงสว่างของพระองค์เข้ามาขับไล่ความมืดของเรา

ฤทธิ์เดชของพระเจ้าเปลี่ยนแปลงชีวิต

พระองค์เข้าใจ

พระเจ้าทรงเป็นความสว่างและความรอดของข้าพเจ้า- สดุดี 27:1

 

เด็กเล็กๆ บางคนมีปัญหานอนหลับยากในตอนกลางคืนซึ่งเกิดขึ้นได้จากหลายสาเหตุ แต่ลูกสาวของฉันบอกถึงสาเหตุหนึ่ง ขณะที่ฉันกำลังจะออกจากห้องนอนลูกในค่ำวันหนึ่ง “หนูกลัวความมืด” ฉันพยายามปลอบลูกไม่ให้กลัว แต่ก็เปิดไฟหัวเตียงไว้เพื่อลูกจะได้มั่นใจว่าในห้องนั้นไม่มีสัตว์ประหลาด

ฉันไม่ได้คิดถึงเรื่องความกลัวของลูกสาวอีก จนกระทั่งไม่กี่สัปดาห์ต่อมาที่สามีของฉันเดินทางไปทำงานและต้องค้างคืน เมื่อฉันล้มตัวลงนอน ความมืดดูเหมือนจะบีบรัดอยู่รอบตัว ฉันได้ยินเสียงกุกกักจึงผุดลุกขึ้นดู ปรากฏว่าไม่มีอะไร แต่ฉันก็ได้เข้าใจความกลัวของลูกสาวเมื่อฉันมีประสบการณ์ด้วยตัวเอง

พระเยซูทรงเข้าใจถึงความกลัวและปัญหาของเรา เพราะพระองค์เคยใช้ชีวิตอยู่ในโลกอย่างมนุษย์ และทรงทนทุกข์กับปัญหาแบบเดียวกับที่เราเผชิญ “ท่านได้ถูกมนุษย์ดูหมิ่นและทอดทิ้งเป็นคนที่รับความเจ็บปวดและคุ้ยเคยกับความเจ็บไข้” เมื่อเราเล่าความยากลำบากของเราให้พระองค์ฟัง พระองค์ไม่ได้ทรงละเลยหรือมองข้ามความรู้สึกของเรา หรือบอกให้เราเอาชนะมันให้ได้ แต่ทรงเข้าใจความทุกข์ร้อนของเรา

 

อย่างไรก็ตาม การได้รู้ว่าพระองค์ทรงเข้าใจช่วยขจัดความรู้สึกโดดเดี่ยวที่มักเกิดขึ้นในขณะที่เราทนทุกข์ ในช่วงเวลาที่มืดมิด พระองค์ทรงเป็นแสงสว่างและความรอดของเรา

พระเยซูทรงเป็นแสงสว่างของเราในค่ำคืนที่มืดมิดที่สุด

สิ่งเลวร้ายและสิ่งสวยงาม

จิตใจของข้าพเจ้าเอ๋ยจงตื่นเถิด พิณใหญ่และพิณเขาคู่เอ๋ย จงตื่นเถิดข้าพเจ้าจะปลุกอรุณ

- สดุดี 57:8

 

ความกลัวทำให้เราเหมือนถูกแช่แข็ง เราต่างรู้สาเหตุที่เรากลัว เรากลัวว่าทุกสิ่งที่เคยทำร้ายเราในอดีตอาจหวนกลับมาทำร้ายเราได้อย่างง่ายดาย บางครั้งเราจึงชะงักงันเพราะไม่อาจย้อนเวลาได้ และกลัวเกินกว่าจะก้าวไปข้างหน้า ฉันทำไม่ได้ ฉันไม่ฉลาด ไม่เข้มแข็ง ไม่กล้าพอที่จะรับมือกับการถูกทำร้ายเช่นนั้นอีก

ฉันชื่นชอบที่นักเขียนชื่อเฟรเดอริก บูเชเนอร์ อธิบายว่าพระคุณพระเจ้าเป็นราวกับเสียงอ่อนโยนที่ตรัสว่า “ในโลกนี้สิ่งเลวร้ายและสิ่งสวยงามจะเกิดขึ้น อย่ากลัวเลย เราอยู่กับเจ้า”

สิ่งเลวร้ายจะเกิดขึ้นในโลกของเรา บ่อยครั้งผู้คนที่เจ็บปวดทำร้ายผู้อื่นอย่างโหดร้าย เราต่างมีประสบการณ์เช่นเดียวกับดาวิด ผู้เขียนสดุดีที่เคยถูกความชั่วร้ายรุมเร้าเมื่อผู้อื่นทำให้เราบาดเจ็บเหมือน “อยู่ท่ามกลางสัตว์ป่า” ผู้ผลาญชีวิต เราจึงโศกเศร้าและครํ่าครวญ

แต่เพราะพระเจ้าทรงอยู่กับเรา สิ่งสวยงามจะเกิดขึ้นเช่นกัน เมื่อเราวิ่งไปหาพระองค์ในยามที่เจ็บปวดและหวาดกลัวเราพบว่ามีความรักโอบอุ้มเราอยู่ เป็นความรักที่ยิ่งใหญ่กว่าอำนาจที่จะทำร้ายเรา ความรักลึกซึ้งที่เต็มฟ้าสวรรค์ แม้อยู่ท่ามกลางโพยภัย ความรักของพระองค์เป็นที่กำบังเข้มแข็งซึ่งจิตใจของเราจะได้รับการรักษา จนวันหนึ่งเราจะพบว่าเราตื่นขึ้นมาด้วยความกล้าหาญ พร้อมรับวันใหม่ด้วยบทเพลงเรื่องความสัตย์ซื่อของพระองค์

ความรักและความงดงามของพระเจ้าทำให้เรากล้าหาญ

กุญแจสามดอกสู่สันติสุข

ชนชาติซึ่งพระเจ้าของเขาคือพระเยโฮวาห์ก็เป็นสุข - สดุดี 144:15

 

ขณะที่ดับบลิว.บี.เดวิดสันยังเป็นเด็ก ครั้งหนึ่งเขากับพ่อเดินเป็นระยะทาง 3 ไมล์จากบ้านของเขาในชนบทมาที่บ้านของคุณยายตอนที่เขากับพ่อกำลังเดินไป ก็เป็นเวลาที่พระอาทิตย์ตกดินแล้ว

 

เดวิดสันบันทึกว่า “ระหว่างทางที่ไปบ้านคุณยายมีแอ่งน้ำแห่งหนึ่ง คืนนั้นทั้งเสียงกบร้อง เสียงจักจั่นและเงาของต้นไม้ทำให้ผมกลัวมาก ผลถามพ่อว่ามีอันตรายอะไรหรือเปล่าแต่พ่อก็ยืนยันกับผมว่า ไม่มีอะไรที่ต้องกลัวแล้วพ่อก็จับมือผมไว้บอกว่า ‘พ่อจะไม่ยอมให้อะไรมาทำอันตรายลูกหรอก’ ทันใดนั้นความกลัวของผมหมดไป และผมก็พร้อมที่จะเผชิญหน้ากับทุกสิ่ง”

มีคนกล่าวว่ามีกุญแจสามดอกสู่สั้นติสุขแท้ คือ ไม่กังวล ไม่อ่อนเปลี้ย ไม่กลัว

1. ไม่กังวล (Fret not) - เพราะพระเจ้ารักท่าน

2. ไม่อ่อนเปลี้ย (Faint not) - เพราะพระเจ้ายึดท่านไว้

3. ไม่กลัว (Fear not) - เพราะพระเจ้าคุ้มครองท่าน

 

เมื่อเราพักสงบอยู่ในความรักของพระคริสต์และรับรู้ว่าพระเจ้ายึดมือเราไว้ เราก็จะมีสันติสุขและไม่กลัว “กุญแจสามดอกสู่สันติสุขแท้” คือไม่กังวล ไม่อ่อนเปลี้ย ไม่กลัวสามารถไขประตูแห่งความกังวลและความท้อแท้ที่กักขังเราไว้ให้เราก้าวออกมาสู่ความยินดีและอิสรภาพอย่างเต็มล้นในฐานะลูกของพระเจ้า! - HGB

ยาที่ดีเลิศใช้แก้พิษแห่งความกลัวคือการวางใจพระเจ้า