อย่ากลัวเลย!
เกือบทุกครั้งที่ทูตสวรรค์ปรากฏในพระคัมภีร์ คำพูดคำแรกคือ “อย่ากลัวเลย” เมื่อสิ่งเหนือธรรมชาติปรากฏบนโลก มนุษย์ที่พบเจอมักรู้สึกกลัว แต่ลูกากล่าวถึงพระเจ้าผู้มาปรากฏในรูปแบบที่ไม่น่ากลัว พระเยซูทรงบังเกิดท่ามกลางฝูงสัตว์ และนอนอยู่ในรางหญ้า พระเจ้าเสด็จมาโดยที่เราไม่จำเป็นต้องหวาดกลัว ทารกแรกเกิดไม่มีอะไรน่ากลัว
พระเจ้าตรัส
ในพระธรรมโยบ มีข้อโต้แย้งมากมายเกี่ยวกับสาเหตุของความทุกข์ยากเจ็บปวดในโลก แต่ข้อโต้แย้งเหล่านั้นดูเหมือนจะไม่ได้ช่วยอะไรโยบมากนัก ปัญหาของโยบไม่ได้อยู่ที่ความเชื่อ แต่อยู่ที่ความสัมพันธ์มากกว่า ท่านไว้วางใจพระเจ้าได้หรือไม่ โยบต้องการสิ่งเดียวคือพบพระเจ้าหน้าต่อหน้า เพราะพระองค์เท่านั้นที่จะสามารถอธิบายเหตุการณ์เลวร้ายที่เกิดกับท่านได้
ทำลายความเงียบ
ในตอนท้ายพระคัมภีร์ภาคพันธสัญญาเดิม ดูเหมือนพระเจ้าทรงซ่อนพระองค์ ชาวยิวรอคอยและสงสัยอยู่ถึงสี่ศตวรรษ พระเจ้าดูเงียบเฉยไม่สนใจและไม่ได้ยินคำอธิษฐานของพวกเขา มีเพียงความหวังเดียวที่ยังเหลืออยู่ นั่นคือคำสัญญาเก่าแก่เรื่องพระเมสสิยาห์ คำสัญญาที่ชาวยิวยอมแลกได้ทุกอย่างและแล้วสิ่งยิ่งใหญ่ก็เกิดขึ้น ทารกคนหนึ่งได้บังเกิดมา
โลกที่ดี
ขณะโคจรรอบดวงจันทร์ในปี 1968 บิล แอนเดอร์ส นักบินอวกาศของยานอพอลโล 8 บรรยายภาพพื้นผิวดวงจันทร์ระยะใกล้ว่า “คือเส้นขอบฟ้าที่ชวนฝันร้าย เป็นสถานที่ที่เยือกเย็นและไม่น่าดึงดูด” จากนั้นนักบินผลัดกันอ่านปฐมกาล 1:1-10 ให้กับผู้คนบนโลกที่จับตาดูอยู่ฟัง หลังจากผู้บังคับการแฟรงค์ บอร์แมนอ่านข้อ 10 จบว่า “และพระเจ้าทรงเห็นว่าดี” เขาทิ้งท้ายว่า “ขอพระเจ้าอวยพรคุณทุกคน ทุกคนบนโลกที่ดีใบนั้น”
สร้างชุมชน
"ชุมชน” คือที่ที่คนที่คุณไม่อยากอยู่ร่วมด้วยที่สุดอาศัยอยู่ เฮนรี่ นูเว็นกล่าว บ่อยครั้งเราเลือกที่จะอยู่ท่ามกลางคนที่เราอยากอยู่ด้วยที่สุด ทำให้เกิดเป็นชมรมหรือกลุ่ม แต่ไม่ใช่ชุมชน ใครอยากจะตั้งชมรมก็ย่อมทำได้ แต่การตั้งชุมชนต้องมีความเห็นอกเห็นใจ มีแนวคิดร่วมกัน และเป็นงานหนัก
พระคุณที่สมบูรณ์แบบ
คำสอนของพระเยซูเรื่องความถูกต้องที่สมบูรณ์แบบและพระคุณที่สมบูรณ์แบบดูจะขัดแย้งกันพระเยซูไม่เคยลดทอนความถูกต้องที่สมบูรณ์แบบของพระเจ้า ทรงตอบผู้ปกครองหนุ่มผู้มั่งคั่งว่า “ท่านทั้งหลายจงเป็นคนดีรอบคอบ เหมือนอย่างพระบิดาของท่านผู้ทรงสถิตในสวรรค์เป็นผู้ดีรอบคอบ” (มธ.5:48) พระองค์ตรัสกับผู้เชี่ยวชาญพระบัญญัติที่ถามว่าข้อใดใหญ่ที่สุดว่า “จงรักพระองค์ผู้เป็นพระเจ้าของเจ้าด้วยสุดใจสุดจิตของเจ้าและด้วยสิ้นสุดความคิดของเจ้า” (22:37) ไม่มีใครทำตามพระบัญชาเหล่านี้ได้โดยไม่มีผิดพลาด
พระพักตร์พระเจ้า
ตลอดอาชีพนักเขียนของผมส่วนใหญ่วนเวียนอย่กับเรื่องความเจ็บปวด ผมถามคำถามเดิมๆ ซ้ำแล้วซ้ำเล่าเหมือนสะกิดแผลเก่าที่ไม่ยอมหายผมได้รับรู้เรื่องปวดร้าวจากผู้อ่าน ซึ่งทำให้ความสงสัยของผมดูใกล้ตัวมากขึ้น ผมจำได้ว่ามีศิษยาภิบาลอนุชนคนหนึ่งโทรมาหาผมหลังทราบว่าภรรยาและลูกสาววัยทารกกำลังจะตายเพราะติดเชื้อเอดส์จากการถ่ายเลือด “ผมจะคุยกับอนุชนเรื่องพระเจ้าผู้ทรงรักได้อย่างไร” เขาถาม
ฉันสำคัญหรือ?
ผมเข้าคิวจ่ายเงินในร้านค้าแถวบ้านและมองไปรอบๆ เห็นวัยรุ่นที่โกนศีรษะและเจาะจมูก เมื่อมองผ่านชั้นวางอาหารว่างไป คนหนึ่งกำลังซื้อเนื้อสเต็ก แอสพารากัสและมันฝรั่ง หญิงชรากำลังเลือกพีชและสตรอเบอร์รี่ พระเจ้าทรงรู้จักชื่อของคนเหล่านี้หรือ ผมถามตัวเอง พวกเขาสำคัญต่อพระองค์จริงหรือ
ช่วยเหลือกันและกัน
"พระกายของพระคริสต์” เป็นวลีที่พบในพระคัมภีร์พันธสัญญาใหม่มากกว่า 30 ครั้ง อัครทูตเปาโลจงใจใช้วลีนี้เพื่อสะท้อนภาพคริสตจักร หลังจากที่พระเยซูเสด็จขึ้นสู่สวรรค์ พระองค์ได้มอบหมายพระราชกิจแก่บรรดาชายหญิงที่บกพร่องและมักผิดพลาด พระองค์ผู้ทรงเป็นศีรษะของคริสตจักร ได้มอบหน้าที่ของแขน ขา หู ตา จมูก ปากไว้กับสาวกที่เอาแน่เอานอนไม่ได้เช่นคุณและผม
