ขว้างหิน
ลิซ่าไม่เคยรู้สึกเห็นใจคนที่นอกใจคู่สมรส...จนเมื่อเธอไม่พอใจในชีวิตสมรสของตัวเองอย่างยิ่ง และต้องพยายามต้านทานการล่อลวงที่อันตราย ประสบการณ์ที่เจ็บปวดช่วยให้เธอมีความเมตตาในมุมมองใหม่ต่อผู้อื่นและเข้าใจพระวจนะพระเจ้ามากขึ้น “ผู้ใดในพวกท่านที่ไม่มีผิด ก็ให้ผู้นั้นเอาหินขว้างเขาก่อน” (ยน.8:7)
สร้างสะพาน
แถวบ้านผมแต่ละบ้านมีกำแพงคอนกรีตสูงล้อมรอบ หลายบ้านต่อลวดหนามไฟฟ้าบนกำแพง จุดประสงค์ก็เพื่อกันขโมย
การพิพากษาที่บกพร่อง
ฉันมักตัดสินผู้คนที่ก้มดูโทรศัพท์ขณะเดินตามถนน ทำไมเขาไม่คิดบ้างว่ารถอาจชน ฉันถามตัวเองว่า พวกเขาไม่ห่วงความปลอดภัยของตนเองเลยหรือ แต่แล้วในวันหนึ่ง ขณะกำลังข้ามถนนแล้วจะเดินเข้าซอย ฉันง่วนอยู่กับข้อความในโทรศัพท์จนไม่เห็นว่ามีรถแล่นมาทางซ้ายมือ ยังดีที่คนขับมองเห็นและหยุดรถกะทันหัน แต่ฉันรู้สึกอาย นิ้วที่ฉันเคยชี้ต่อว่าคนอื่นได้ย้อนกลับมาที่ตัวฉันเอง ฉันตัดสินคนอื่น แล้วก็ทำเสียเอง
ผิดคำ
ไม่นานมานี้ผมส่งข้อความทางโทรศัพท์ให้ภรรยาโดยใช้เสียงพูดสั่งให้พิมพ์ข้อความ ผมกำลังออกจากบ้านจะไปรับเธอกลับจากที่ทำงานและจะส่งข้อความว่า “ป้าแก่จะให้ไปรับที่ไหน”
ความเมตตา
เมื่อฉันบ่นว่าการตัดสินใจของเพื่อนคนหนึ่งทำให้เธอถลำลึกลงในบาปและการกระทำของเธอส่งผลต่อฉัน สุภาพสตรีคนหนึ่งที่อธิษฐานกับฉันทุกอาทิตย์วางมือลงบนมือของฉันและพูดว่า “ให้เราอธิษฐานเพื่อเราทุกคน”
ฉันขมวดคิ้ว “เราทุกคน!” “ใช่” เธอตอบ “คุณที่มักจะบอกว่าพระเยซูทรงตั้งมาตรฐานความบริสุทธิ์ของเรา ดังนั้นเราก็ไม่ควรเอาบาปของคนอื่นมาเปรียบเทียบกับบาปของเรา”
“ความจริงนี้แทงใจดำฉัน” ฉันบอก “แต่ก็ถูกของคุณ การตัดสินผู้อื่นและความยโสฝ่ายวิญญาณของฉันไม่ได้ดีหรือเลวไปกว่าความบาปของเพื่อนเลย” “และการพูดถึงเพื่อน คือการนินทา เพราะฉะนั้น...” “...เรากำลังทำบาป” ฉันก้มศีรษะลง “โปรดอธิษฐานเพื่อเรา”
ในลูกา 18 พระเยซูเล่าคำอุปมาเรื่องชายสองคนที่กำลังไปพระวิหาร เพื่ออธิษฐานด้วยท่าทีที่แตกต่างกัน (ลก.18:9-14) เราอาจเหมือนฟาริสีที่ตกอยู่ในกับดักของการเปรียบเทียบ เราอาจอวดตัวเอง (ลก.18:11-12) และใช้ชีวิตราวกับมีสิทธิ์ที่จะตัดสิน หรือมีหน้าที่หรืออำนาจในการเปลี่ยนแปลงผู้อื่น
เมื่อเราให้พระเยซูเป็นแบบอย่างการดำเนินชีวิตที่บริสุทธิ์ และได้สัมผัสว่าพระองค์ทรงแสนดี เหมือนคนเก็บภาษีเราจะยิ่งต้องการพระคุณพระเจ้า (ลก.18:13) เมื่อเรามีประสบการณ์กับพระเมตตาและการให้อภัยด้วยความรักของพระเจ้า เราจะเปลี่ยนไปและมีกำลังที่จะมีความหวัง มีเมตตาและไม่ตัดสินผู้อื่น
ขยะของใคร
"ใกล้แค่นี้ ถือขยะของตัวเองมาทิ้งไม่ได้หรือ” ฉันบ่นให้เจย์ฟังขณะที่เก็บขวดจากหาดทรายไปทิ้งในถังขยะที่อยู่ห่างออกไปไม่ถึง 6 เมตร “การทิ้งขยะไว้ตามชายหาด ทำให้คนพวกนี้รู้สึกดีขึ้นรึไง คนพวกนี้คงจะเป็นนักท่องเที่ยว ฉันไม่อยากจะคิดว่าคนที่ทิ้งขยะนี่เป็นคนที่อยู่ในเมืองนี้หรอก เพราะเขาคงทำดีกับชายหาดของเรา”
ความประทับใจครั้งแรก
วันหนึ่ง ขณะที่ผมไปซื้อของที่ซุปเปอร์มาร์เก็ต มีคนหนึ่งเข้าใจว่าผมเป็นขโมยและอีกคนหนึ่งเข้าใจว่าผมเป็นวีรบุรุษ
