นอกเหนือความคาดหมาย
ขณะที่กำลังเข้าแถวรอขึ้นเครื่องบิน มีคนมาแตะบ่าฉัน เมื่อหันไปก็พบกับคำทักทายที่อบอุ่น “เอไลซา จำฉันได้ไหม โจแอนไง” ฉันนึกถึง “โจแอน” หลายคนที่รู้จักแต่ก็ยังจำเธอไม่ได้ เธอเคยเป็นเพื่อนบ้าน หรือเป็นอดีตเพื่อนร่วมงานนะ แย่แล้ว...ฉันไม่รู้
มิติไม่มีสิ้นสุด
ฉันนอนนิ่งบนผ้าปูไวนิล และกลั้นหายใจตามคำสั่งเมื่อเครื่องมือเริ่มทำงานและส่งเสียง ฉันรู้ว่าคนมากมายเคยทำเอ็มอาร์ไอ แต่สำหรับฉันซึ่งกลัวที่แคบ ฉันต้องมุ่งความสนใจไปยังสิ่งอื่น หรือคนอื่นที่ยิ่งใหญ่กว่าฉัน
"หวังรอคอยทารก"
หลังจากพันรอบต้นไม้ด้วยไฟกะพริบ ฉันผูกโบว์สีชมพูและฟ้าที่กิ่งและตั้งชื่อต้นคริสต์มาสว่า “หวังรอคอยทารก” ฉันและสามีรอคอยลูกผ่านการรับบุตรบุญธรรมมานานกว่า 4 ปี และต้องได้แน่ในคริสต์มาสนี้
พูดเรื่องยาก
ครั้งหนึ่งฉันขับรถไป 80 กิโลเมตรเพื่อคุยเรื่องที่พูดยากกับพนักงานคนหนึ่ง ฉันได้รับรายงานว่าเขาแสดงตัวเป็นตัวแทนบริษัทอย่างไม่เหมาะสม ฉันกังวลเรื่องชื่อเสียงของบริษัท จึงรู้สึกว่าต้องออกไปแสดงความเห็นซึ่งอาจทำให้เขาเลือกที่จะไม่ทำอย่างนั้น
วิบ วับ
"ทวิงเกิล ทวิงเกิล ลิตเติลสตาร์” เป็นเพลงกล่อมเด็กภาษาอังกฤษ เดิมเนื้อเพลงเป็นกลอนที่แต่งโดยเจน เทย์เลอร์ ซึ่งบรรยายถึงความอัศจรรย์ของจักรวาลของพระเจ้าที่เต็มด้วยดวงดาว “ลอยอยู่บนฟ้าไกล” กลอนบทต่อมาซึ่งไม่ค่อยได้ตีพิมพ์ กล่าวว่าดวงดาวทำหน้าที่นำทาง “แสงสว่างดวงน้อยๆ นำพานักเดินทางในความมืด”
ใจที่หิวกระหาย
ขณะนั่งรถไปทำธุระกับสามี ฉันเลื่อนดูอีเมล์บนมือถือแล้วก็ต้องประหลาดใจเมื่อได้รับโฆษณาจากร้านโดนัทแถวนั้น ร้านนี้อยู่ฝั่งขวาของถนนที่เราเพิ่งผ่านมา ท้องฉันร้องขึ้นมาทันทีด้วยความหิว ฉันประหลาดใจมากกับเทคโนโลยีที่ทำให้ผู้ขายมาดึงดูดให้เราไปถึงร้านของพวกเขา
ซ่อนความเจ็บปวด
ฉันได้รับเชิญให้เทศนาที่คริสตจักรแห่งหนึ่ง ในหัวข้อการมอบความอ่อนแอของเราต่อพระเจ้าและรับการเยียวยาที่พระองค์ประสงค์จะประทานให้ ก่อนอธิษฐานปิด ศิษยาภิบาลยืนที่ทางเดินตรงกลาง มองลึกลงไปในตาของผู้เข้าประชุมและกล่าวว่า “ในฐานะศิษยาภิบาล ผมมีโอกาสได้เจอพวกคุณกลางสัปดาห์และได้ฟังเรื่องราวที่ทำให้คุณใจสลาย แล้วในการนมัสการวันอาทิตย์ ผมรู้สึกปวดร้าวที่ต้องเห็นคุณเก็บซ่อนความเจ็บปวดไว้”
หยุด
ฉันและเพื่อนนั่งอยู่บนผืนทรายใกล้มหาสมุทร ขณะที่ดวงอาทิตย์กำลังลับขอบฟ้า เกลียวคลื่นระลอกแล้วระลอกเล่าซัดมากระทบฝั่งแล้วม้วนตัวมาสัมผัสปลายเท้าของเรา “ฉันรักมหาสมุทร” เธอยิ้ม “มันเคลื่อนเข้ามาหาฉันโดยที่ฉันเพียงแค่อยู่นิ่งๆ”