ดูเหมือนว่าแม่ของฉันจะล่วงรู้ปัญหาได้แต่ไกล ครั้งหนึ่งหลังจากวันอันหนักหน่วงที่โรงเรียน ฉันพยายามปิดบังความหงุดหงิดโดยหวังว่าจะไม่มีใครสังเกตเห็น “เกิดอะไรขึ้น” แม่ถาม แล้วยังเสริมว่า “ก่อนจะบอกแม่ว่าไม่มีอะไร จำไว้ว่าแม่เป็นแม่ของลูก แม่คลอดลูกมา และแม่รู้จักลูกดีกว่าที่ลูกรู้จักตัวเอง” แม่ย้ำเตือนฉันเสมอว่าการที่ท่านรู้จักตัวตนของฉันอย่างลึกซึ้งนั้นช่วยให้ท่านอยู่เคียงข้างฉันในเวลาที่ฉันต้องการท่านมากที่สุด

ในฐานะผู้เชื่อในพระเยซู เราได้รับการดูแลจากพระเจ้าผู้ทรงรู้จักเราอย่างลึกซึ้ง ดาวิดผู้เขียนพระธรรมสดุดีสรรเสริญพระองค์ที่ทรงเอาพระทัยใส่ในชีวิตของบรรดาบุตรของพระองค์ว่า “ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ได้ทรงตรวจสอบข้าพระองค์ และทรงรู้จักข้าพระองค์ เมื่อข้าพระองค์นั่งลงและลุกขึ้น พระองค์ทรงทราบ พระองค์ทรงประจักษ์ในความคิดของข้าพระองค์ได้แต่ไกล” (สดด.139:1-2) เพราะพระเจ้าทรงรู้จักเรา ทรงทราบทุกความคิด ความปรารถนา และการกระทำของเรา จึงไม่มีที่ใดที่เราจะไปให้พ้นจากขอบเขตความรักมั่นคงและการดูแลของพระองค์ (ข้อ 7-12) เช่นที่ดาวิดเขียนไว้ว่า “ถ้าข้าพระองค์… อาศัยอยู่ที่ส่วนของทะเลไกลโพ้น แม้ถึงที่นั่น พระหัตถ์ของพระองค์จะนำข้าพระองค์” (ข้อ 9-10) เราพบการปลอบประโลมใจที่รู้ว่าไม่ว่าเราจะอยู่จุดใดของชีวิต เมื่อเราร้องทูลพระเจ้าในคำอธิษฐาน พระองค์จะประทานความรัก สติปัญญา และการทรงนำที่เราต้องการแก่เรา