ตอนเป็นวัยรุ่น ผมขับรถด้วยความเร็วสูงมากเกินไป เพื่อพยายามตามเพื่อนไปที่บ้านของเขาหลังจากซ้อมบาสเก็ตบอลที่โรงเรียนเสร็จ ตอนนั้นฝนตกหนัก และผมขับตามรถเพื่อนไม่ค่อยจะทัน ทันใดนั้นเมื่อที่ปัดน้ำฝนปัดน้ำออกจากกระจกหน้ารถ ผมก็เห็นรถของเพื่อนหยุดอยู่ตรงหน้า! ผมกระแทกเบรคอย่างแรง รถไถลออกนอกถนนและชนเข้ากับต้นไม้ใหญ่ รถของผมพัง ต่อมาผมฟื้นขึ้นในห้องผู้ป่วยโคม่าในโรงพยาบาลท้องถิ่น ผมรอดชีวิตด้วยพระคุณของพระเจ้า แต่ความประมาทของผมได้พิสูจน์แล้วว่ามีราคาแพงมาก

โมเสสตัดสินใจด้วยความใจร้อนซึ่งทำให้ท่านต้องสูญเสียโอกาสสำคัญ การตัดสินใจที่ผิดพลาดของท่านเกี่ยวข้องกับการไม่มีน้ำ ไม่ใช่การมีมากเกินไป (เช่นในกรณีของผม) ชนชาติอิสราเอลขาดน้ำในถิ่นทุรกันดารสีน “เขาประชุมกันว่าโมเสสและอาโรน” (กดว.20:2) พระเจ้าทรงบอกผู้นำที่ถูกกดดันให้บอกกับหินให้ “หลั่งน้ำ” (ข้อ 8) แต่โมเสส “ตีหินนั้นสองครั้ง” (ข้อ 11) พระเจ้าตรัสว่า “เพราะเจ้ามิได้เชื่อเรา…เจ้าจึงจะมิได้นำคนที่ประชุมนี้เข้าไปในแผ่นดินซึ่งเราได้ให้แก่เขา” (ข้อ 12)

เวลาที่เราตัดสินใจทำสิ่งใดด้วยความประมาท เราต้องรับผลที่จะเกิดขึ้นตามมา “คนที่ไม่มีความรู้ก็ไม่ดี และบุคคลที่เร่งเท้าหนักก็มักพลาดผิด” (สภษ.19:2) ขอให้เราแสวงหาพระปัญญาและการทรงนำของพระเจ้าอย่างระมัดระวังด้วยใจอธิษฐาน เพื่อการตัดสินใจและการเลือกทำสิ่งต่างๆของเราในวันนี้