มีบางอย่างกัดกินดอกไม้ของฉัน เมื่อวันก่อนมันผลิดอกชูช่ออย่างภาคภูมิ แต่เวลานี้เป็นกิ่งก้านที่ไร้ดอก ฉันเดินตรวจตรารอบสนามและพบรูโหว่ขนาดเท่าตัวกระต่ายที่รั้วไม้ กระต่ายเป็นสัตว์ที่น่ารัก แต่เจ้าสัตว์ที่ก่อกวนนี้ทำลายดอกไม้ทั้งสวนได้ภายในไม่กี่นาที

ฉันสงสัยว่าอาจมี “ผู้บุกรุก” ที่กำลังตัดดอกไม้แห่งพระลักษณะของพระเจ้าในชีวิตของฉันออกไปหรือไม่ สุภาษิต 25:28 กล่าวว่า “คนที่ปราศจากการปกครองตนเองก็เหมือนเมืองที่ปรักหักพังและไม่มีกำแพง” ในสมัยโบราณกำแพงเมืองป้องกันการรุกรานจากศัตรู แม้เพียงช่องเล็กๆในกำแพงก็หมายถึงว่าทั้งเมืองถูกเปิดให้โจมตี

มีคำสุภาษิตมากมายที่เป็นเรื่องของการรู้จักบังคับตน ผู้มีปัญญาได้บันทึกไว้ว่า “ถ้าเจ้าพบน้ำผึ้ง จงกินแต่พอดี” (25:16) การรู้จักบังคับตนเป็นผลของพระวิญญาณที่ป้องกันเรา ปกป้องเราไม่ให้พ่ายแพ้ต่อการขาดความอดทน ความขมขื่น ความโลภ และศัตรูอื่นๆที่สามารถบุกเข้ามาและทำลายการเก็บเกี่ยวของพระเจ้าในชีวิตเรา (ดู กท.5:22-23) การรู้จักบังคับตนคือความเข้มแข็งของจิตใจที่เฝ้าระวังช่องโหว่ในกำแพงแห่งชีวิตของเราและคอยอุดช่องโหว่นั้น

เมื่อฉันสำรวจชีวิตโดยรอบ บางครั้งก็เห็นช่องโหว่ที่จะถูกโจมตีได้ เป็นจุดบกพร่องที่ฉันยอมต่อการทดลองครั้งแล้วครั้งเล่า เป็นจุดที่ฉันขาดความอดทน โอชีวิตของฉันต้องการการปกครองจิตใจตนเองอย่างเข้มแข็งจากพระเจ้ามากเหลือเกิน เพื่อจะป้องกันฉันจากผู้บุกรุกเหล่านั้น!