แอนนี่ จอห์นสัน ฟลิ้นต์ พิการด้วยโรคข้ออักเสบรุนแรงเพียงไม่กี่ปีหลังจบชั้นมัธยมปลาย เธอเดินไม่ได้อีกเลยและต้องให้คนอื่นช่วยเหลือในความต้องการด้านต่างๆ บทกวีและเพลงสรรเสริญของแอนนี่ทำให้มีผู้คนมากมายมาเยี่ยมเธอ รวมทั้งมัคนายิกาคนหนึ่งที่ท้อแท้ในการรับใช้ เมื่อมัคนายิกาคนนี้กลับไปบ้าน เธอเขียนมาถึงแอนนี่ว่าทำไมพระเจ้าจึงให้เกิดเรื่องร้ายแรงเช่นนี้กับชีวิตเธอ

แอนนี่ตอบกลับไปด้วยบทกลอนว่า “พระเจ้าไม่ได้ทรงสัญญาว่าท้องฟ้าจะเป็นสีฟ้าเสมอ หรือทางเดินจะโรยด้วยกลีบกุหลาบไปตลอดชีวิตของเรา…” เธอรู้จากประสบการณ์ว่าความทุกข์ยากมักจะเกิดขึ้นเสมอ แต่พระเจ้าจะไม่มีวันทอดทิ้งผู้ที่พระองค์ทรงรัก ทรงสัญญาว่าจะประทาน “พระคุณสำหรับการทดลอง ความช่วยเหลือจากเบื้องบน พระเมตตาไม่มีสิ้นสุด และความรักนิรันดร์” คุณอาจจำได้ว่านี่เป็นบทกลอนที่แต่งเป็นเพลงสรรเสริญชื่อ “สิ่งที่พระเจ้าทรงสัญญา”

โมเสสเองก็พบกับความทุกข์ยากและปัญหา แต่ท่านรู้ว่าพระเจ้าสถิตอยู่ด้วย เมื่อท่านส่งต่อตำแหน่งผู้นำชนชาติอิสราเอลให้โยชูวา ท่านบอกชายหนุ่มผู้นี้ให้เข้มแข็งและกล้าหาญ เพราะ “ผู้ที่ไปกับท่านคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน” (ฉธบ.31:6) โมเสสรู้ว่าชนชาติอิสราเอลจะต้องเผชิญกับศัตรูที่น่าเกรงขามเมื่อพวกเขาเข้าไปยึดดินแดนแห่งพระสัญญา จึงกล่าวแก่โยชูวาว่า “อย่ากลัวและอย่าขยาดเลย” (ข้อ 8)

สาวกของพระเยซูคริสต์จะต้องพบกับความยากลำบาก แต่พวกเรามีพระวิญญาณของพระเจ้าที่จะปลอบโยนและหนุนใจเรา พระองค์จะไม่มีวันทอดทิ้งเรา