ระหว่างเที่ยวชมสวนสัตว์ ฉันหยุดพักอยู่ใกล้กับจุดแสดงสลอธ เจ้าสัตว์ตัวนี้ห้อยตัวกลับหัว มันดูพอใจที่จะอยู่นิ่งๆ ฉันถอนหายใจเพราะปัญหาสุขภาพทำให้ฉันทนทุกข์กับการต้องอยู่นิ่งๆ และปรารถนาที่จะก้าวไปข้างหน้าเพื่อทำบางสิ่ง อะไรก็ได้ ฉันหงุดหงิดกับข้อจำกัดของตัวเองและรอคอยที่จะได้หลุดพ้นจากความรู้สึกอ่อนแอนี้ แต่ขณะที่เฝ้ามองเจ้าสลอธ ฉันสังเกตว่ามันเหยียดแขนข้างหนึ่งไปจับกิ่งไม้ใกล้ๆแล้วก็หยุดอีกครั้ง การอยู่นิ่งก็ต้องใช้พลัง หากฉันต้องการจะพึงพอใจกับการเคลื่อนไหวช้าๆ หรือการอยู่นิ่งเหมือนสลอธ ฉันจำเป็นต้องใช้มากกว่าพละกำลังอันน่าทึ่งของกล้ามเนื้อ ฉันจำเป็นต้องใช้พลังที่เหนือธรรมชาติ เพื่อจะวางใจพระเจ้าในทุกช่วงเวลาที่ผ่านไปอย่างเชื่องช้าในชีวิต

ในสดุดี 46 ผู้เขียนประกาศว่าพระเจ้าไม่เพียงประทานกำลังแก่เรา พระองค์ทรงเป็นกำลังของเราด้วย (ข้อ 1) ไม่ว่าจะเกิดสิ่งใดขึ้นรอบกายเรา “พระเจ้าจอมโยธาสถิตกับเราทั้งหลาย” (ข้อ 7) ผู้เขียนสดุดีย้ำความจริงนี้ด้วยความมั่นใจ (ข้อ 11)

เช่นเดียวกับสลอธ การผจญภัยในแต่ละวันของเรามักจำเป็นต้องก้าวอย่างช้าๆ และมีช่วงเวลาที่ต้องนิ่งสงบแม้จะดูเป็นไปไม่ได้ เมื่อเราวางใจในพระลักษณะอันไม่เปลี่ยนแปลงของพระเจ้า เราก็สามารถพึ่งพาในพระกำลังของพระองค์ได้ ไม่ว่าจะทรงกำหนดแผนการหรือจังหวะก้าวเดินเช่นไรให้แก่เรา

แม้เราอาจยังต้องต่อสู้กับความทุกข์ยากหรือทนทุกข์กับการรอคอยต่อไป แต่พระเจ้ายังคงสถิตอยู่ด้วยอย่างสัตย์ซื่อ แม้ขณะที่เราไม่รู้สึกถึงความเข้มแข็ง พระองค์จะทรงช่วยเราเบ่งกล้ามแห่งความเชื่อของเรา