“เพื่อนเอ๋ย บางครั้งคุณก็ดูเป็นคนดีเกินกว่าที่คุณเป็นจริงๆ”

คำพูดเหล่านั้นเปล่งออกมาพร้อมกับการมองจ้องตรงมาและรอยยิ้มที่อ่อนโยน หากนั่นมาจากคนอื่นที่ไม่ใช่เพื่อนสนิทและพี่เลี้ยงผู้ซึ่งผมให้คุณค่าอย่างมากในจิตวินิจฉัยของเขา ความรู้สึกของผมคงถูกทำร้าย แต่ผมกลับสะดุ้งและหัวเราะไปพร้อมๆกันโดยรู้ว่าขณะที่คำพูดนั้น “เจ็บปวด” แต่เขาก็พูดถูก บางครั้งเมื่อผมพูดถึงความเชื่อของผม ผมก็ใช้ศัพท์เข้าใจยากที่ฟังดูไม่เป็นธรรมชาติ ซึ่งทำให้รู้สึกว่าผมไม่จริงใจ เพื่อนของผมรักและพยายามช่วยให้ผมแบ่งปันสิ่งที่ผมเชื่ออย่างแท้จริงได้อย่างมีประสิทธิผลกับผู้อื่น เมื่อมองย้อนกลับไป ผมเห็นว่านี่เป็นคำแนะนำที่ดีที่สุดที่ผมเคยได้รับ

“บาดแผลที่มิตรทำก็สุจริต” ซาโลมอนเขียนอย่างรอบรู้ “แต่การจุบของศัตรูนั้นมากเกินความจริง” (สภษ.27:6) ความเข้าใจลึกซึ้งของเพื่อนผมแสดงให้เห็นถึงความจริงของคำเตือนสตินั้น ผมรู้สึกขอบคุณที่เขาห่วงใยมากพอที่จะบอกสิ่งที่ผมจำเป็นต้องได้ยิน แม้เขารู้ว่ามันไม่ง่ายเลยที่จะยอมรับ บางครั้งเมื่อมีคนบอกแต่ในสิ่งที่เขาคิดว่าคุณอยากได้ยิน นั่นไม่มีประโยชน์ เพราะมันอาจขัดขวางคุณไม่ให้เติบโตและพัฒนาไปในทางที่จำเป็นต่อชีวิต

ความตรงไปตรงมาอาจเป็นความเมตตาได้ เมื่อวัดจากความรักที่จริงใจและอ่อนน้อม ขอพระเจ้าประทานปัญญาแก่เราที่จะรับและถ่ายทอดได้อย่างเหมาะสม และสะท้อนถึงพระทัยที่ห่วงใยของพระองค์