ทุกวันเกล็นจะซื้อกาแฟยามเช้าที่จุดไดร์ฟทรูใกล้ๆ และทุกวันเขาจะจ่ายเงินให้กับคำสั่งซื้อของคนในรถคันหลังที่ตามมาด้วย และขอให้แคชเชียร์อวยพรให้คนนั้นมีความสุข เกล็นไม่รู้จักพวกเขา และไม่รู้ถึงปฏิกิริยาของคนเหล่านั้น เขาเพียงเชื่อว่าการแสดงออกเล็กน้อยนี้เป็น “สิ่งที่อย่างน้อยที่สุดเขาทำได้” แต่มีครั้งหนึ่งที่เขาได้เรียนรู้ถึงอิทธิพลจากการกระทำนี้ เมื่อเขาได้อ่านจดหมายนิรนามที่ส่งถึงบรรณาธิการหนังสือพิมพ์ท้องถิ่น เขาพบว่าของขวัญที่เป็นน้ำใจจากเขาในวันที่ 18 กรกฎาคม 2017 ทำให้คนที่อยู่ในรถคันหลังซึ่งวางแผนจะจบชีวิตตัวเองในวันนั้น ได้กลับมาคิดทบทวนใหม่

เกล็นหยิบยื่นให้กับผู้คนในรถคันหลังทุกวันโดยไม่ได้รับคำยกย่องชมเชย มีเพียงครั้งเดียวนี้เองที่เขาได้เห็นถึงอิทธิพลจากของขวัญเล็กน้อยของตน เมื่อพระเยซูตรัสว่า “อย่าให้มือซ้าย[ของเรา]รู้การซึ่งมือขวา [ของเรา]กระทำนั้น” (มธ.6:3) พระองค์ทรงหนุนใจเราที่จะให้เหมือนที่เกล็นทำ โดยไม่จำเป็นต้องให้ผู้อื่นรับรู้

เมื่อเราได้หยิบยื่นให้จากความรักที่เรามีต่อพระเจ้า โดยไม่กังวลกับการได้รับคำชมจากผู้อื่น เราก็วางใจได้ว่าของขวัญของเราไม่ว่าจะใหญ่หรือเล็กนั้น พระองค์จะทรงใช้เพื่อตอบสนองตามความจำเป็นของผู้ที่ได้รับ