ในนวนิยายเรื่อง โลกของแอนน์ แอนน์ซึ่งเป็นตัวละครหลักปรารถนาอยากมีครอบครัว เธอเป็นเด็กกำพร้าที่หมดหวังกับการหาที่ซึ่งเธอจะเรียกได้ว่าบ้าน วันหนึ่งเธอได้ยินว่าชายสูงวัยชื่อ แมทธิวและมาริลลาน้องสาวของเขาจะรับเธอไปเลี้ยง ในระหว่างนั่งรถม้ากลับไปบ้าน แอนน์ขอโทษที่พูดมาก แต่แมทธิวที่เป็นคนพูดน้อยบอกว่า “เธออยากพูดมากแค่ไหนก็ได้ ฉันไม่ว่าหรอก” แอนน์ดีใจมากที่ได้ยินเช่นนั้น เธอรู้สึกว่าไม่มีใครอยากให้เธออยู่ใกล้ๆ และยิ่งไม่อยากฟังเธอพูด เมื่อมาถึงบ้าน ความหวังของเธอพังทลายเมื่อได้รู้ว่าพี่น้องคู่นี้คิดว่าจะรับเลี้ยงเด็กผู้ชายเพื่อให้มาช่วยทำงานในฟาร์ม เธอกลัวว่าจะถูกส่งกลับ แต่ความปรารถนาของแอนน์ที่จะมีบ้านแห่งความรักก็เป็นจริงเมื่อพวกเขารับเธอเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว

เราทุกคนต่างเคยมีช่วงเวลาที่รู้สึกไม่เป็นที่ต้องการหรือโดดเดี่ยว แต่เมื่อเรากลายเป็นส่วนหนึ่งในครอบครัวของพระเจ้าผ่านทางความรอดในพระเยซูแล้ว พระองค์จะเป็นบ้านที่ปลอดภัยให้แก่เรา (สดด.62:2) พระองค์ทรงยินดีในเรา และชวนให้เราพูดคุยกับพระองค์ในทุกเรื่อง ทั้งความกังวล ความเศร้า และความหวัง ผู้เขียนสดุดีบอกเราว่าเราสามารถ “สงบคอยท่าพระเจ้า” และ “ระบายความในใจ…ต่อพระองค์” (ข้อ 5, 8)

อย่าลังเล จงพูดกับพระเจ้ามากเท่าที่คุณต้องการ พระองค์ไม่ทรงรังเกียจ พระองค์ทรงยินดีในหัวใจของเรา คุณจะได้พบบ้านที่พักพิงในพระองค์