เควินเดินเข้าไปในบ้านพักคนชราเพื่อไปรับของใช้ส่วนตัวของพ่อหลังจากที่ท่านเสียชีวิต เจ้าหน้าที่ยื่นกล่องเล็กๆสองกล่องให้เขา เขากล่าวว่าเขาได้ตระหนักในวันนั้น ว่าแท้จริงแล้วเราไม่จำเป็นต้องมีทรัพย์สิ่งของมากมายเพื่อจะมีความสุข

แลร์รี่พ่อของเขาไม่มีความกังวลใดๆ และมักจะมีรอยยิ้มและคำพูดที่ให้กำลังใจผู้อื่นอยู่เสมอ เหตุผลที่ทำให้พ่อมีความสุขคือ “(สิ่ง)ของ” อีกอย่างหนึ่งที่ใส่ลงไปในกล่องไม่ได้ นั่นคือความเชื่อที่ไม่สั่นคลอนในพระเยซูพระผู้ไถ่ของท่าน

พระเยซูทรงกำชับเราให้ “ส่ำสมทรัพย์สมบัติไว้ในสวรรค์” (มธ.6:20) พระองค์ไม่ได้ห้ามเรามีบ้าน ซื้อรถ เก็บเงินไว้ใช้ในอนาคต หรือมีทรัพย์สิ่งของมากมายไว้ในครอบครอง แต่พระองค์ทรงกำชับเราให้ตรวจสอบสิ่งที่เราให้ความสำคัญ ใจของแลร์รี่จดจ่ออยู่ที่ใดหรือ หัวใจของท่านจดจ่อที่จะรักพระเจ้าด้วยการรักผู้อื่น ท่านจะเดินไปมาในตึกที่พักอยู่ คอยทักทายและให้กำลังใจผู้คนที่ท่านพบเจอ หากใครมีน้ำตา ท่านจะอยู่ที่นั่นพร้อมถ้อยคำหนุนใจ หรือหูที่รับฟัง หรือคำอธิษฐานที่จริงใจ ความคิดของท่านจดจ่ออยู่กับการมีชีวิตเพื่อถวายเกียรติแด่พระเจ้าและเพื่อประโยชน์ของผู้อื่น

เราอาจจะต้องถามตัวเองว่า เราจะมีความสุขได้ไหมกับการมีสิ่งของจำนวนน้อยลงที่มากวนใจหรือเบี่ยงเบนความสนใจเราไปจากสิ่งที่สำคัญกว่า คือการรักพระเจ้าและผู้อื่นได้มากขึ้น “ทรัพย์สมบัติของท่านอยู่ที่ไหน ใจของท่านก็อยู่ที่นั่นด้วย” (ข้อ 21) การใช้ชีวิตของเราจะสะท้อนถึงสิ่งที่เราให้คุณค่า