มิเชลแลนเผชิญความท้าทายขณะเติบโตในประเทศฟิลิปปินส์ แต่เธอรักและได้รับความอุ่นใจจากถ้อยคำต่างๆเสมอ วันหนึ่งขณะเรียนในมหาวิทยาลัย เธออ่านพระธรรมยอห์นบทที่ 1 และ “หัวใจหินของเธอสั่นไหว” เธอรู้สึกเหมือนใครบางคนกำลังพูดว่า “ใช่ เธอรักถ้อยคำ แล้วรู้อะไรไหม มีถ้อยคำที่ดำรงชั่วนิรันดร์ ถ้อยคำซึ่ง…สามารถฝ่าผ่านความมืดได้ในเวลานี้และตลอดไป ถ้อยคำที่ทรงรับสภาพเนื้อหนัง ถ้อยคำที่สามารถรักเธอได้”

เธอกำลังอ่านพระกิตติคุณยอห์นที่เริ่มด้วยถ้อยคำซึ่งเตือนผู้อ่านถึงข้อความเริ่มต้นในพระธรรมปฐมกาล “ในปฐมกาล…” (ปฐก.1:1) ยอห์นต้องการแสดงให้เห็นว่าพระเยซูไม่เพียงทรงอยู่กับพระเจ้าที่จุดเริ่มต้นของกาลเวลา แต่พระองค์ทรงเป็น พระเจ้า (ยน.1:1) และพระวาทะหรือถ้อยคำที่ดำรงชีวิตนี้ได้ทรงบังเกิดเป็นมนุษย์ “และทรงอยู่ท่ามกลางพวกเรา” (ข้อ 14) ยิ่งกว่านั้นผู้ที่ต้อนรับพระองค์และเชื่อในพระนามของพระองค์จะได้เป็นบุตรของพระเจ้า (ข้อ 12)

มิเชลแลนยอมรับความรักของพระเจ้า และได้ “เกิดจากพระเจ้า” ในวันนั้น (ข้อ 13) เธอยกย่องพระเจ้าที่ทรงช่วยเธอจากสภาพแวดล้อมที่เต็มไปด้วยการเสพติดของครอบครัว และตอนนี้เธอเขียนเกี่ยวกับข่าวประเสริฐของพระเยซู และยินดีในการแบ่งปันถ้อยคำหรือเรื่องราวของเธอเกี่ยวกับพระวาทะที่ดำรงชีวิต

หากเราเป็นผู้เชื่อในพระคริสต์ เราก็สามารถแบ่งปันข่าวประเสริฐและความรักของพระเจ้าได้เช่นกัน ขณะที่เรากำลังเริ่มต้นปี 2022 นี้ มีถ้อยคำใดบ้างที่เต็มด้วยพระคุณของพระเจ้าซึ่งเราสามารถพูดได้ในปีนี้