ผู้เลี้ยงแกะต้องการสติปัญญาที่ดีเยี่ยมและดวงตาที่มองเห็นรอบด้านเพื่อตรวจสอบสภาพจิตวิญญาณจากทุกแง่มุม” จอห์น คริสโซสตอมบิดาแห่งคริสตจักรยุคแรกเขียนคำพูดนี้ไว้ในการอภิปรายเรื่องความซับซ้อนในการดูแลจิตวิญญาณของผู้อื่น เขาย้ำว่าการจะเข้าถึงหัวใจของผู้อื่นได้ จะต้องมีความเห็นอกเห็นใจและความเมตตาสงสารเป็นอย่างมากเพราะเป็นไปไม่ได้ที่เราจะไปบังคับใครให้หายดี

แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าจะไม่มีการเจ็บปวด จอห์นเตือนเพราะ “ถ้าคุณมีเมตตามากเกินไปกับผู้ที่ต้องทำการผ่าตัดลงลึกแต่กลับผ่าลงไปไม่ลึกพอ คุณก็จะไม่เจอมะเร็ง แต่ถ้าคุณผ่าตัดโดยไร้ซึ่งความเมตตา ผู้ป่วยที่สิ้นหวังกับความทุกข์ที่ตนเองกำลังเผชิญมักจะทิ้งทุกสิ่ง…และกระโดดหน้าผาตายทันที”

ความซับซ้อนเช่นนี้คล้ายกับที่พระธรรมยูดาอธิบายถึงวิธีที่จะใช้รับมือกับผู้ที่หลงผิดเพราะพวกครูสอนเท็จ ซึ่งยูดาอธิบายพฤติกรรมเอาไว้อย่างชัดเจน (1:12-13, 18-19) แต่เมื่อยูดาพูดถึงการรับมือกับภัยคุกคามร้ายแรงนี้ ท่านไม่แนะนำให้ตอบสนองด้วยความโกรธเกรี้ยว

ตรงกันข้าม ท่านสอนว่าผู้เชื่อควรรับมือกับภัยคุกคามด้วยการหยั่งรากลึกในความรักของพระเจ้า (ข้อ 20-21) เพราะเมื่อเราหยั่งลึกลงในความรักที่ไม่เปลี่ยนแปลงของพระเจ้าเท่านั้น เราจึงจะพบสติปัญญาในการช่วยผู้อื่นได้อย่างเหมาะสมทันท่วงที ด้วยความถ่อมและเมตตา (ข้อ 22-23) ซึ่งเป็นวิธีที่จะช่วยให้พวกเขาได้รับการเยียวยาและการพักสงบ ในความรักที่ไม่มีขีดจำกัดของพระเจ้าได้มากที่สุด