ในระหว่างการระบาดใหญ่ที่ต้องปิดเมือง เจอรี่ถูกบังคับให้ปิดศูนย์ออกกำลังกายซึ่งทำให้เขาขาดรายได้หลายเดือน วันหนึ่งเขาได้รับข้อความจากเพื่อนคนหนึ่งที่ขอให้เขามาพบที่ศูนย์ตอน 6 โมงเย็น เจอรี่ไม่แน่ใจว่าเพื่ออะไรแต่เขาก็ไปตามนัด ไม่นานก็มีรถหลายคันเคลื่อนเข้ามาในลานจอดรถ คนขับรถคันแรกเอาตะกร้ามาวางไว้ที่ทางเท้าใกล้ๆตัวอาคาร จากนั้นรถทีละคันค่อยๆขับเข้ามา (ประมาณ 50 คัน) คนในรถต่างโบกมือหรือตะโกนทักทาย ทุกคันหยุดที่ตะกร้าและหย่อนการ์ดหรือเงินลงไป บางคนเสียสละเงินของพวกเขา แต่ทุกคนสละเวลาเพื่อจะให้กำลังใจเจอรี่

ธรรมชาติที่แท้จริงของความรักคือการเสียสละตามที่อัครทูตเปาโลได้กล่าวว่า ท่านได้เล่าให้ชาวโครินธ์ฟังว่าชาวมาซิโดเนียได้ถวาย “เกินความสามารถของเขา” เพื่อช่วยเหลือเหล่าอัครทูตและคนอื่นๆ (2 คร.8:3) พวกเขายังได้ “วิงวอน” ต่อเปาโลเพื่อจะมีโอกาสถวายให้กับชาวโครินธ์และคนของพระเจ้าอีกด้วย รากฐานแห่งการถวายของพวกเขามาจากหัวใจที่เสียสละของพระเยซู พระองค์ทรงยอมละทิ้งความมั่งคั่งบนสวรรค์ลงมาบนโลกเพื่อเป็นผู้รับใช้และยอมสละพระชนม์ของพระองค์ “แม้พระองค์มั่งคั่งก็ยังทรงยอมเป็นคนยากจน เพราะเห็นแก่ [เรา]ทั้งหลาย” (ข้อ 9)

เช่นเดียวกับชาวมาซิโดเนีย ให้เรา “วิงวอน” ต่อพระเจ้า เพื่อที่เราจะสามารถ “ประกอบการกุศลนี้อย่างบริบูรณ์” (ข้อ 7) เพื่อช่วยเหลือผู้อื่นด้วยความรัก