ขณะที่สามีของฉันเดินเล่นไปตามหาดหินเพื่อถ่ายภาพขอบฟ้าของเกาะฮาวาย ฉันนั่งอยู่บนก้อนหินใหญ่ ในใจคิดกังวลเรื่องปัญหาสุขภาพ แม้จะมีปัญหารออยู่ที่บ้านแต่ ณ เวลานั้นฉันต้องการสันติสุข ฉันมองดูคลื่นที่ซัดกระแทกหินคมสีดำเหล่านั้น มีเงาดำตรงแนวโค้งของคลื่นสะดุดตาฉัน เมื่อใช้กล้องซูมภาพจากรูปทรงก็บอกได้ว่าเป็นเต่าทะเลกำลังว่ายไปตามแนวคลื่นอย่างสงบในท่ากางขาออก ฉันยิ้มออกมาขณะหันหน้าไปสูดกลิ่นไอทะเล

“ฟ้าสวรรค์จงสรรเสริญการอัศจรรย์ของพระองค์” (สดด.89:5) พระเจ้าผู้ไม่มีใครเปรียบได้ของเราทรงปกครอง “การเดือดดาลของทะเล เมื่อคลื่นสูงขึ้นพระองค์ทรงให้สงบ” (ข้อ 9) พระองค์ “ได้ทรงตั้งพิภพ และบรรดาสิ่งที่อยู่ในนั้น” (ข้อ 11) พระองค์ทรงสร้างทุกสิ่ง ทรงเป็นเจ้าของ ทรงจัดการ และกำหนดจุดมุ่งหมายทั้งสิ้นเพื่อพระสิริของพระองค์และเพื่อความชื่นชมยินดีของเรา

การยืนอยู่บนรากฐานของความเชื่อ คือในความรักของพระบิดาผู้ไม่เปลี่ยนแปลงนั้น ทำให้เรา “เดินในสว่างแห่งพระพักตร์ของพระองค์” (ข้อ 15) พระเจ้ายังทรงฤทธิ์อำนาจยิ่งใหญ่และทรงพระเมตตาในการปฏิบัติต่อเรา เราเต้นโลดอยู่ในพระนามของพระองค์ได้วันยังค่ำ (ข้อ 16) ไม่ว่าอุปสรรคใดที่เราเผชิญหรือต้องอดทนกับความล้มเหลวอีกกี่ครั้ง พระเจ้าทรงยึดเราไว้ในขณะที่คลื่นซัดขึ้นและลง