ผู้ฟังรายการโทรมาที่สถานีวิทยุคริสเตียนบอกว่า ภรรยาของเขากำลังจะได้กลับบ้านหลังการผ่าตัดที่โรงพยาบาล แล้วเขาได้พูดบางอย่างที่แตะใจผมว่า “ทุกคนในครอบครัวคริสตจักรมีน้ำใจช่วยเหลือดูแลเราในช่วงเวลานี้จริงๆ”

เมื่อได้ยินประโยคธรรมดาแบบนี้ ทำให้ผมคิดถึงคุณค่าและความจำเป็นของการมีน้ำใจและความเอาใจใส่ดูแลของคริสเตียน ผมเริ่มคิดว่าความรักและการช่วยเหลือของเพื่อนผู้เชื่อที่มีต่อกันเป็นหนึ่งในวิธีที่ดีที่สุดในการแสดงฤทธิ์เดชแห่งข่าวประเสริฐที่เปลี่ยนแปลงชีวิต

ในพระธรรม 1 เปโตร ท่านอัครทูตเขียนจดหมายเวียนไปถึงคริสตจักรต่างๆในศตวรรษที่ 1 ซึ่งปัจจุบันคือประเทศตุรกี ในจดหมายนั้นท่านขอร้องผู้อ่านให้ทำสิ่งที่เปาโลเพื่อนของท่านเขียนไว้ในพระธรรมโรม 12:13 ว่า “จงมีน้ำใจอัธยาศัยไมตรี” เปโตรบอกว่า “จงรักซึ่งกันและกันให้มาก…จงต้อนรับเลี้ยงดูซึ่งกันและกัน” และให้พวกเขาใช้ของประทานที่พระเจ้าให้เพื่อ “ประโยชน์แก่กันและกัน” (1 ปต.4:8-10) นี่เป็นแนวทางที่ชัดเจนเพื่อให้ผู้เชื่อในพระเยซูทุกคนปฏิบัติต่อผู้เชื่อด้วยกัน

พวกเราต่างก็รู้จักคนที่เป็นเหมือนภรรยาของชายที่โทรมานั้น คือผู้ที่ต้องการมีคนมาอยู่เคียงข้างคอยสำแดงความห่วงใยและความรักแบบพระคริสต์โดยพระกำลังของพระเจ้า ขอให้เราเป็นหนึ่งในคนที่ได้รับการกล่าวขานว่า “มีน้ำใจจริงๆ”