ขณะที่ผมช่วยลูกชายทำการบ้านคณิตศาสตร์ เห็นได้ชัดว่าเขาไม่กระตือรือร้นเลยที่จะแก้โจทย์รูปแบบเดียวกันหลายๆครั้ง “ผมทำได้แล้วพ่อ!” เขายืนยัน โดยหวังว่าผมจะยอมให้เขาหยุดทำ ผมอธิบายอย่างอ่อนโยนว่าแนวคิดเป็นแค่ความคิดจนกว่าเราจะเรียนรู้ในการลงมือปฏิบัติ

เปาโลเขียนไปถึงเพื่อนของท่านในฟีลิปปีเกี่ยวกับการลงมือปฏิบัติ “จงกระทำทุกสิ่งที่ท่านได้เรียนรู้และได้รับไว้ ได้ยินและได้เห็นในข้าพเจ้าแล้ว” (ฟป.4:9) ท่านพูดถึงห้าสิ่งคือ ความปรองดอง – เมื่อเตือนนางยูโอเดียและนางสินทิเค (ข้อ 2-3) ความชื่นชมยินดี – เมื่อเตือนให้ผู้อ่านของท่านพัฒนา (ข้อ 4) ความอ่อนสุภาพ – เมื่อหนุนใจให้พวกเขาทำหน้าที่ต่อโลก (ข้อ 5) การอธิษฐาน ดังที่ท่านได้ทำเป็นแบบอย่าง และเขียนถึงในจดหมาย (ข้อ 6-7) และ การใคร่ครวญ – ดังที่ท่านได้สำแดงแม้อยู่ในคุก (ข้อ 8) ความปรองดอง ความชื่นชมยินดี ความอ่อนสุภาพ การอธิษฐานและการใคร่ครวญ เป็นสิ่งที่เราถูกเรียกให้สำแดงออกในฐานะผู้เชื่อในพระเยซู สิ่งเหล่านี้ต้องมีการฝึกฝนเพื่อจะพัฒนา เหมือนนิสัยด้านอื่นๆ

แต่ข่าวดีของพระกิตติคุณตามที่เปาโลได้บอกชาวฟิลิปปีแล้ว คือ “พระเจ้าเป็นผู้ทรงกระทำกิจอยู่ภายในท่าน ให้ท่านมีใจปรารถนา ทั้งให้ประพฤติตามชอบพระทัยพระองค์” (2:13) เราไม่ต้องฝึกฝนด้วยกำลังของเราเอง แต่พระเจ้าจะทรงจัดเตรียมให้ในสิ่งที่เรายังขาดอยู่ (4:19)