การวิ่งแข่งมาราธอนในปัจจุบันนั้นมีที่มาจากเรื่องของผู้ส่งสารชาวกรีกชื่อ ฟิดิปปิเดส ตามตำนานในปี 490 ก่อนคริสตกาล เขาวิ่งเป็นระยะทางประมาณสี่สิบกิโลเมตรจากเมืองมาราธอนถึงเอเธนส์ เพื่อแจ้งข่าวชัยชนะของกรีกที่มีต่อเปอร์เซียศัตรูน่าเกรงขามที่มารุกราน ทุกวันนี้ผู้คนวิ่งมาราธอนเพื่อความพึงพอใจส่วนตัวในการบรรลุเป้าหมายทางกีฬา แต่ฟิดิปปิเดสมีจุดประสงค์ที่ยิ่งใหญ่อยู่เบื้องหลังความพยายามของเขา เขาวิ่งด้วยความยินดีในทุกฝีเท้าเพื่อนำข่าวดีไปยังพี่น้องร่วมชาติ!

ห้าร้อยปีต่อมา ผู้หญิงสองคนวิ่งเพื่อไปบอกข่าวดีเช่นกัน ซึ่งเป็นข่าวที่สำคัญที่สุดในประวัติศาสตร์ เมื่อนางมารีย์และมารีย์ชาวมักดาลามาถึงอุโมงค์ฝังพระศพของพระเยซูหลังจากถูกตรึง แต่พบว่ามันว่างเปล่า ทูตสวรรค์บอกพวกเธอว่าพระเยซูทรง “เป็นขึ้นมาจากความตายแล้ว” และ “จงรีบไปบอกพวกสาวกของพระองค์” (มธ.28:7) พวกเธอ “ทั้งกลัวทั้งยินดีเป็นอันมาก” วิ่งไปบอกพวกสาวกถึงสิ่งที่เจอ (ข้อ 8)

ขอให้เรามีความชื่นชมยินดีอย่างเปี่ยมล้นในการฟื้นคืนพระชนม์ของพระเยซูเช่นกัน และให้ความยินดีนี้ทำให้เรามีกำลังในการแบ่งปันข่าวดีกับผู้อื่น เราอาจไม่จำเป็นต้อง “วิ่ง” ไปไกลกว่าประตูบ้านข้างๆ เพื่อจะหาใครสักคนที่ต้องการรู้จักองค์พระผู้ช่วยให้รอด พระองค์ทรงมีชัยต่อความตาย เราจึงมีชีวิตในชัยชนะร่วมกับพระองค์เป็นนิตย์!