หลายปีก่อนผมได้รับเชิญให้พูดกับกลุ่มผู้อาศัยในบ้านพักของมหาวิทยาลัย พวกเขาขึ้นชื่อว่าชอบโวยวาย ผมจึงพาเพื่อนไปคอยช่วย พวกเขากำลังอยู่ในอารมณ์เฉลิมฉลองเพราะเพิ่งได้ชัยชนะในการแข่งฟุตบอล ในช่วงอาหารเย็นความวุ่นวายก็ปะทุขึ้น ในที่สุดประธานของบ้านประกาศว่า “มีผู้ชายสองคนมาที่นี่เพื่อพูดเรื่องของพระเจ้า”

ผมลุกขึ้นด้วยขาที่สั่นระริกและเริ่มบอกพวกเขาถึงความรักของพระเจ้า และห้องก็เริ่มสงบลง ทุกคนฟังด้วยใจจดจ่อ ตามมาด้วยคำถามอย่างกระตือรือร้นและตรงไปตรงมา หลังจากนั้นเราได้เริ่มกลุ่มศึกษาพระคัมภีร์ที่นั่น และหลายปีต่อมาหลายคนได้รับความรอดในพระเยซู

ผมรำลึกถึงหลายๆวันที่คล้ายกันนั้นที่ผม “ได้เห็นซาตานตกจากฟ้าเหมือนฟ้าแลบ” (ข้อ 18) แต่ก็มีอีกหลายวันที่ผมเป็นคนตกเสียเอง ล้มหน้าคว่ำ

ลูกาบทที่ 10 เล่าถึงสาวกที่กลับจากการทำพันธกิจและรายงานความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ มีหลายคนถูกนำเข้าสู่อาณาจักร ผีถูกขับออก และผู้คนได้รับการรักษา สาวกหัวใจพองฟู พระเยซูตรัสตอบว่า “เราได้เห็นซาตานตกจากฟ้าเหมือนฟ้าแลบ” จากนั้นทรงเตือนว่า “แต่ว่าอย่าเปรมปรีดิ์ในสิ่งนี้ คือที่พวกผีอยู่ใต้บังคับของพวกท่าน แต่จงเปรมปรีดิ์เพราะชื่อของท่านจดไว้ในสวรรค์” (ข้อ 20)

เรายินดีในความสำเร็จ แต่อาจรู้สึกสิ้นหวังเมื่อดูเหมือนว่าเราล้มเหลว จงทำสิ่งที่พระเจ้าทรงเรียกให้คุณทำต่อไป และฝากผลลัพธ์ไว้กับพระองค์ พระองค์ทรงมีชื่อของคุณอยู่ในหนังสือของพระองค์!