“พ่อของคุณกำลังจะจากไป” พยาบาลที่บ้านพักผู้ป่วยระยะสุดท้ายกล่าว “กำลังจะจากไป” หมายถึงช่วงสุดท้ายของคนที่ใกล้เสียชีวิตและเป็นคำที่ฟังดูแปลกๆสำหรับฉัน เหมือนกับการเดินทางไปบนถนนที่ปราศจากผู้คนโดยไม่มีวันกลับ ในวาระสุดท้ายของพ่อ ฉันกับพี่สาวนั่งอยู่ข้างเตียงโดยไม่รู้ว่าพ่อยังได้ยินเราหรือไม่ เราจูบศีรษะงดงามปราศจากผมของท่านและกระซิบพระสัญญาของพระเจ้า เราร้องเพลง “พระองค์ผู้ทรงสัตย์ซื่อ” และท่องสดุดีบทที่ 23 เราบอกรักท่านและขอบคุณที่มีท่านเป็นพ่อ เรารู้ว่าใจของท่านปรารถนาที่จะไปอยู่กับพระเยซู เราจึงบอกให้ท่านไป การพูดประโยคนี้ออกมาเป็นขั้นแรกที่เจ็บปวดของการปล่อยมือ อีกไม่กี่นาทีต่อมาพ่อของเราก็ได้รับการต้อนรับเข้าสู่บ้านอันเป็นนิรันดร์ด้วยความยินดี

การยอมปล่อยให้คนที่คุณรักจากไปนั้นเป็นเรื่องที่เจ็บปวด แม้กระทั่งพระเยซูยังร้องไห้เมื่อลาซารัสสหายรักของพระองค์สิ้นชีวิต (ยน.11:35) แต่เพราะพระสัญญาของพระเจ้า เราจึงมีความหวังที่มากกว่าความตายฝ่ายร่างกาย สดุดี 116:15 กล่าวว่า “ธรรมิกชน” คือคนเหล่านั้นที่เป็นของพระองค์ “สำคัญ” ในสายพระเนตรของพระเจ้า แม้ว่าพวกเขาจะเสียชีวิต แต่พวกเขาจะกลับมีชีวิตอีกครั้ง

พระเยซูทรงสัญญาว่า “เราเป็นเหตุให้คนทั้งปวงเป็นขึ้นและมีชีวิต ผู้ที่วางใจในเรานั้น ถึงแม้ว่าเขาตายแล้วก็ยังจะมีชีวิตอีก และทุกคนที่มีชีวิตและวางใจในเราจะไม่ตายเลย” (ยน.11:25-26) การได้รู้ว่าเราจะได้อยู่กับพระเจ้าตลอดไปเป็นนิตย์นั้นช่วยปลอบประโลมใจเราได้จริงๆ