อย่ายอมแพ้ สร้างรอยยิ้มให้ผู้อื่น เธอสุดยอดมาก มาจากไหนไม่สำคัญ สำคัญที่ว่ากำลังจะไปไหน นี่เป็นข้อความที่เขียนไว้บนกล้วยหอม ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของอาหารกลางวันที่โรงเรียนในเวอร์จิเนียบีช สเตซี่ ทรูแมนผู้จัดการโรงอาหารใช้เวลาเขียนข้อความให้กำลังใจบนผลกล้วย ที่เด็กๆเรียกว่า “กล้วยพูดได้”

การหยิบยื่นความห่วงใยให้กันนี้ทำให้ฉันคิดถึงหัวใจของบารนาบัสที่มีต่อ “ผู้เชื่อใหม่” ที่เมืองอันทิโอก (กจ.11:22-24) บารนาบัสมีชื่อเสียงด้านการหนุนใจ ทุกคนรู้ว่าเขาเป็นคนดี ประกอบไปด้วยความเชื่อและพระวิญญาณบริสุทธิ์ ท่านเตือนผู้เชื่อใหม่ให้ “ตั้งใจมั่นคงติดสนิทอยู่กับองค์พระผู้เป็นเจ้า” (ข้อ 23) ฉันจินตนาการภาพที่ท่านใช้เวลากับคนเหล่านั้น และคอยบอกพวกเขาว่า “หมั่นอธิษฐานต่อไป” “จงวางใจพระเจ้า” “ติดสนิทกับพระเจ้าเมื่อมีปัญหา”

ผู้เชื่อใหม่ก็เหมือนเด็กที่ต้องการคำหนุนใจอยู่เสมอ พวกเขามีศักยภาพและกำลังค้นหาความสามารถของตนเอง พวกเขาอาจไม่รู้ชัดว่าพระเจ้าต้องการทำอะไรในชีวิตและผ่านชีวิตของพวกเขา และศัตรูมักทำงานหนักเพื่อไม่ให้ความเชื่อของพวกเขาเติบโต

พวกเราที่ได้ดำเนินกับพระเยซูมาระยะหนึ่งจะเข้าใจความยากลำบากในการดำเนินชีวิตเพื่อพระองค์ ให้เราเป็นทั้งผู้ให้และผู้รับการหนุนใจ โดยมีพระวิญญาณของพระเจ้าทรงนำและเตือนเราถึงความจริงฝ่ายวิญญาณ