นแต่ละวัน พนักงานในที่ทำการไปรษณีย์กรุงเยรูซาเล็มจะคัดแยกจดหมายที่ไม่สามารถนำจ่ายได้เพื่อพยายามจะหาตัวผู้รับ จดหมายมากมายถูกใส่ลงไปในกล่องที่เขียนว่า “จดหมายถึงพระเจ้า”

ในแต่ละปีมีจดหมายราวพันฉบับส่งมาที่เยรูซาเล็มโดยจ่าหน้าซองถึงพระเจ้าหรือพระเยซู พนักงานคนหนึ่งไม่รู้จะทำอย่างไร จึงเริ่มนำจดหมายไปที่กำแพงเยรูซาเล็มไปสอดไว้ระหว่างกำแพงหินรวมกับคำอธิษฐานอื่นๆ จดหมายส่วนมากจะขอเรื่องงาน ขอคู่ครอง หรือสุขภาพที่ดี บางฉบับขอการยกโทษ บางฉบับเป็นคำขอบคุณ ชายคนหนึ่งขอพระเจ้าให้ภรรยาผู้ล่วงลับมาปรากฏในความฝัน เพราะอยากพบเธออีกครั้ง ผู้ส่งจดหมายต่างเชื่อว่าพระเจ้าจะรับฟัง

คนอิสราเอลได้เรียนรู้มากมายจากการเดินทางในถิ่นทุรกันดาร บทเรียนหนึ่งคือ พระเจ้าไม่เหมือนกับพระอื่นที่รู้จักกันในยุคนั้น คือ ห่างเหิน เป็นใบ้อยู่เฉพาะบางแห่ง และติดต่อได้โดยการจาริกแสวงบุญ หรือจดหมายระหว่างประเทศ ไม่ใช่เลย “พระเยโฮวาห์พระเจ้าของพวกเราทรงอยู่ใกล้เราในเมื่อเราร้องทูลต่อพระองค์” (ฉธบ.4:7) จะมีใครที่อ้างเช่นนี้ได้บ้าง นี่คือข่าวดีที่ไม่เคยมีมาก่อน

พระเจ้าไม่ได้อยู่ในเยรูซาเล็ม พระองค์ทรงอยู่ใกล้เราไม่ว่าเราจะอยู่ที่ใด บางคนจำเป็นจะต้องได้ค้นพบความจริงนี้ ถ้าผมได้ตอบจดหมายเหล่านั้นผมจะบอกว่า พระเจ้าทรงอยู่เคียงข้างคุณ พูดกับพระองค์เลย