ผมกังวลใจมากและตื่นขึ้นกลางดึก เดินไปมาและอธิษฐาน พูดตามตรงผมไม่ได้มีท่าทีของการยอมจำนนต่อพระเจ้า ผมมีคำถามและโกรธ เมื่อไม่พบทางออกผมจึงนั่งมองไปนอกหน้าต่างดูท้องฟ้ายามค่ำคืน ผมสะดุดตากับกลุ่มดาวนายพราน ซึ่งมีดาวสามดวงเรียงตัวกันอย่างสวยงาม สามารถมองเห็นได้ในคืนฟ้าโปร่ง ผมมีความรู้เรื่องดาราศาสตร์แค่พอที่จะรู้ว่าดาวสามดวงนั้นอยู่ห่างกันหลายร้อยปีแสง

ผมรู้ว่ายิ่งผมเข้าใกล้ดาวเหล่านั้น พวกมันจะยิ่งดูเรียงตัวกันน้อยลง แต่การที่ผมมองจากระยะไกล จึงดูว่าพวกมันอยู่ในตำแหน่งที่เหมาะสมแล้ว ขณะนั้นผมจึงตระหนักว่าผมมองชีวิตตัวเองใกล้เกินไปจนไม่เห็นอย่างที่พระเจ้าทรงเห็น ในภาพใหญ่ของพระองค์นั้น ทุกสิ่งอยู่ในตำแหน่งที่เหมาะสม

อัครทูตเปาโลกล่าวบทเพลงแห่งการสรรเสริญเมื่อท่านเข้าใจถึงพระประสงค์อันยิ่งใหญ่ของพระเจ้า (รม.11:33-36) ถ้อยคำของท่านทำให้เราเงยหน้าขึ้นมองเห็นพระเจ้าผู้ครอบครอง ผู้ทรงมีหนทางที่เกินความสามารถอันจำกัดของเราจะเข้าใจได้ (ข้อ 33) กระนั้นพระองค์ผู้ควบคุมทุกสิ่งทุกอย่างในฟ้าสวรรค์และบนโลกนั้นทรงมีส่วนในทุกรายละเอียดของชีวิตเราอย่างใกล้ชิดและเปี่ยมด้วยรัก (มธ.6:25-34; คส.1:16)

แม้เมื่อสิ่งต่างๆดูสับสน แต่แผนการของพระเจ้าก็เพื่อประโยชน์ของเราและเพื่อพระเกียรติและพระสิริของพระองค์