เอเดรียนและครอบครัวทนทุกข์จากการข่มเหงเพราะความเชื่อในประเทศที่พวกเขาอาศัยอยู่ แต่พวกเขาก็ยืนหยัดสำแดงความรักของพระคริสต์ เอเดรียนกล่าวขณะยืนที่ลานกว้างของโบสถ์ซึ่งผู้ก่อการร้ายใช้เป็นที่ซ้อมกราดยิง “วันนี้เป็นวันศุกร์ประเสริฐ เรามารำลึกว่าพระเยซูทรงทนทุกข์เพื่อเราทั้งหลายบนกางเขน” เขากล่าวต่อว่า การทนทุกข์เป็นสิ่งที่ผู้เชื่อที่นั่นเข้าใจดี แต่ครอบครัวเขาก็เลือกที่จะยืนหยัด “เราจะยังคงอยู่ที่นี่” ยืนหยัดต่อไป

ผู้เชื่อเหล่านี้ทำตามอย่างพวกผู้หญิงที่เฝ้าดูพระเยซูสิ้นพระชนม์บนกางเขน (มก.15:40) หญิงเหล่านั้นมีมารีย์ชาวมักดาลา มารีย์มารดาของยากอบน้อยและของโยเสส และนางสะโลเม พวกเธอยืนหยัดอย่างกล้าหาญ แม้ว่าการแสดงตัวเป็นเพื่อนและครอบครัวของศัตรูของรัฐ อาจนำมาซึ่งการถูกกล่าวหาและลงโทษ ผู้หญิงเหล่านี้ยังแสดงความรักต่อพระเยซูโดยการปรากฏตัวร่วมกับพระองค์ พวกเธอได้ “ติดตามและปรนนิบัติพระองค์” เมื่อพระองค์ยังอยู่ในแคว้นกาลิลี (ข้อ 41) พวกเธอยืนหยัดร่วมกับพระองค์ในเวลาที่พระองค์ต้องการมากที่สุด

วันนี้เมื่อเราระลึกถึงของขวัญที่ยิ่งใหญ่ที่สุดจากองค์พระผู้ไถ่คือการสิ้นพระชนม์บนกางเขน ให้เราใช้เวลาไตร่ตรองว่าเราจะยืนหยัดเพื่อพระเยซูในเวลาแห่งการทดลองต่างๆได้อย่างไร (ยก.1:2-4) และคิดถึงการที่ผู้เชื่อทั้งหลายทั่วโลกต้องทนทุกข์เพื่อความเชื่อ ดังเช่นที่เอเดรียนถามว่า “คุณจะยืนหยัดอธิษฐานเผื่อเราได้ไหม”