แม้แมรี่จะรักพระเยซู แต่ชีวิตของเธอก็ลำบากมาก ลูกชายสองคนและหลานสองคนล้วนตกเป็นเหยื่อถูกยิงและเสียชีวิต แมรี่ทุกข์ทรมานเพราะเส้นเลือดอุดตันทำให้ร่างกายซีกหนึ่งเป็นอัมพาต แต่ทันทีที่เธอสามารถไปนมัสการที่โบสถ์ได้ เธอจะไปสรรเสริญพระเจ้า “จิตวิญญาณของฉันรักพระเยซู สรรเสริญพระนามของพระองค์” แม้จะกระท่อนกระแท่นและทำได้ยากก็ตาม

นานมาแล้วก่อนที่แมรี่จะสรรเสริญพระเจ้า ดาวิดได้เขียนสดุดี 63 ขึ้นตอนต้นของสดุดีระบุว่าดาวิดเขียน “เมื่อท่านอยู่ในถิ่นทุรกันดารยูดาห์” แม้จะเป็นสถานการณ์ที่ไม่น่ายินดี จนถึงขั้นสิ้นหวัง แต่ท่านก็ไม่สิ้นหวัง เพราะท่านหวังใจในพระเจ้า “ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของข้าพระองค์ ข้าพระองค์แสวงพระองค์ จิตวิญญาณของข้าพระองค์กระหายหาพระองค์ … ในดินแดนที่แห้งและอ่อนโหยที่ที่ไม่มีน้ำ” (ข้อ 1)

คุณอาจพบว่าตัวเองตกอยู่ในสถานการณ์ยากลำบาก ที่ไม่มีทิศทางชัดเจนหรือปัจจัยที่เพียงพอ ความยากลำบากอาจทำให้เราสับสน แต่ไม่จำเป็นต้องทำให้เราหลงทางเมื่อเรายึดพระองค์ผู้ทรงรักเรา (ข้อ 3) ผู้ทำให้เราอิ่มใจ (ข้อ 5) ช่วยเรา (ข้อ 7) และชูเราไว้ด้วยพระหัตถ์ขวาของพระองค์ (ข้อ 8) เพราะความรักมั่นคงของพระเจ้าดีกว่าชีวิต เราจึงสามารถแสดงความชื่นบานด้วยริมฝีปากที่สรรเสริญยกย่องพระองค์ได้เช่นเดียวกับแมรี่และดาวิด (ข้อ 3-5)