โฮเซ่เป็นศิษยาภิบาลคริสตจักรที่มีชื่อเสียงในเรื่องจัดรายการและละครเวที ทุกอย่างไปได้ด้วยดีแต่เขากังวลว่าสิ่งที่คริสตจักรสาละวนอยู่จะกลายเป็นเรื่องของธุรกิจ คริสตจักรกำลังเติบโตตามที่ควรจะเป็นหรือเพราะกิจกรรมกันแน่ เขาอยากหาคำตอบจึงยกเลิกรายการพิเศษของคริสตจักรเป็นเวลาหนึ่งปี การประชุมนมัสการจะจดจ่อในการเป็นวิหารอันมีชีวิตที่ผู้มานมัสการพระเจ้า

การตัดสินใจของโฮเซ่อาจดูเกินกว่าเหตุแต่ลองพิจารณาสิ่งที่พระเยซูทำเมื่อพระองค์เข้าไปในบริเวณพระวิหาร สถานศักดิ์สิทธิ์ที่ควรเต็มไปด้วยคำอธิษฐานเรียบง่ายกลายเป็นธุรกิจการนมัสการ “ซื้อนกพิราบได้ทางนี้ ขาวเหมือนดอกลิลลี่อย่างที่พระเจ้าต้องการ” พระเยซูคว่ำโต๊ะพ่อค้าและห้ามคนซื้อสินค้าเหล่านั้น พระองค์พิโรธในสิ่งที่พวกเขาทำจึงตรัสถึงอิสยาห์ 56 และเยเรมีย์ 7 ว่า “นิเวศของเราเขาจะเรียกว่าเป็นนิเวศอธิษฐานสำหรับประชาชาติทั้งหลาย แต่เจ้าทั้งหลายได้กระทำให้เป็นถ้ำของพวกโจร” (มก.11:17) ลานสำหรับคนต่างชาติ ซึ่งเป็นสถานนมัสการพระเจ้าสำหรับคนเชื้อชาติอื่น ถูกเปลี่ยนให้เป็นตลาดนัดเพื่อหาเงิน

การทำธุรกิจหรือการสาละวนกับบางสิ่งไม่ผิด แต่ไม่ใช่จุดประสงค์ของคริสตจักร เราเป็นวิหารอันมีชีวิตของพระเจ้าและหน้าที่หลักของเราคือการนมัสการพระเยซู เราอาจไม่ต้องคว่ำโต๊ะเหมือนที่พระเยซูทำ แต่พระองค์อาจเรียกให้เราทำสิ่งที่แข็งกร้าวพอกัน