เอิร์นเนส แชคเคิลตัน (1874-1922) เป็นผู้นำคณะสำรวจในภารกิจข้ามทวีปแอนตาร์กติกาในปี 1914 ซึ่งไม่ประสบความสำเร็จ เมื่อเรือของเขาที่ชื่อ อดทน (Endurance) ติดอยู่กับน้ำแข็งก้อนเขื่องในทะเลเว็ดเดล กลายเป็นการแข่งขันที่ต้องทรหดอดทนเพื่อให้มีชีวิตรอด เมื่อไม่มีช่องทางสื่อสารกับคนส่วนอื่นในโลก แชคเคิลตันกับลูกเรือจึงเดินทางด้วยเรือชูชีพไปยังชายฝั่งที่ใกล้ที่สุด ลูกเรือส่วนใหญ่รออยู่บนเกาะ ในขณะที่แชคเคิลตันกับลูกเรืออีกห้าคนใช้เวลาสองสัปดาห์เดินทาง 1,288 กิโลเมตร ข้ามมหาสมุทรไปเซาท์จอร์เจียเพื่อขอให้ช่วยเหลือคนที่รออยู่ งานสำรวจที่ “ล้มเหลว” กลับกลายเป็นความสำเร็จที่จารึกไว้ในหนังสือประวัติศาสตร์เมื่อลูกเรือของแชคเคิลตันรอดชีวิตทุกคน ซึ่งเป็นผลมาจากความกล้าหาญและความทรหดอดทนของพวกเขา

อัครทูตเปาโลรู้ดีว่าความทรหดอดทนหมายถึงอะไร ขณะเดินทางในทะเลที่มีพายุไปยังกรุงโรมเพื่อรับการพิจารณาคดีที่ท่านเชื่อในพระเยซู ทูต-สวรรค์ของพระเจ้าบอกเปาโลว่าเรือจะล่ม แต่เปาโลช่วยให้คนในเรือมีกำลังใจตลอด ซึ่งเป็นเพราะพระสัญญาของพระเจ้าที่ว่าทุกคนจะรอดแม้จะต้องสูญเสียเรือไปก็ตาม (กจ.27:23-24)

เมื่อภัยพิบัติเกิดขึ้น เรามักต้องการให้พระเจ้าทำให้ทุกสิ่งดีขึ้นทันที แต่พระเจ้าประทานความเชื่อ เพื่อให้เราอดทนและเติบโต ตามที่เปาโลเขียนถึงชาวโรมว่า “ความทุกข์ยากนั้นทำให้เกิดความอดทน” (รม.5:3) เมื่อรู้เช่นนี้ เราจึงหนุนใจซึ่งกันและกันให้ไว้วางใจพระเจ้าแม้ในยามยากลำบาก – LMW