แชปิโรรวบรวมบทสัมภาษณ์ที่ชื่อว่าของสะสม แต่ละคนพูดถึงของชิ้นหนึ่งที่ถือว่าเป็นของสำคัญและเป็นความชื่นชมยินดีและจะไม่มีวันละทิ้ง

เรื่องนี้ทำให้ฉันคิดถึงทรัพย์สมบัติที่มีความหมายกับฉันมากที่สุดและนำความยินดีมาให้ ชิ้นหนึ่งเป็นการ์ดสูตรอาหารธรรมดาอายุ 40 ปีที่เป็นลายมือของแม่ อีกชิ้นหนึ่งเป็นถ้วยชาสีชมพูของคุณยาย บางคนอาจให้คุณค่ากับความทรงจำที่มีค่า เช่น คำชมที่เสริมกำลังใจ เสียงหัวเราะของหลานๆ หรือความเข้าใจพิเศษที่ได้รับจากพระคัมภีร์

แต่บ่อยครั้งสิ่งที่เราเก็บซ่อนไว้ในใจ ก็ทำให้เราเป็นทุกข์มาก เช่น ความวิตกกังวลที่ซ่อนอยู่แต่มักนึกถึงอยู่เสมอ ความโกรธที่ปกปิดไว้แต่พร้อมที่จะระเบิดออก ความขุ่นเคืองใจที่กัดกร่อนความคิดของเราอยู่เงียบๆ

อัครทูตเปาโลพูดถึงการ “ใคร่ครวญ” ในเชิงบวก ในจดหมายถึงคริสต-จักรที่ฟีลิปปี ท่านหนุนใจให้คนในคริสตจักรชื่นชมยินดีทุกเวลา อ่อนสุภาพ และทูลทุกสิ่งต่อพระเจ้าด้วยการอธิษฐาน (ฟป.4:4-9)

ถ้อยคำชูใจของเปาโลที่บอกว่าเราควรใคร่ครวญอะไรช่วยให้เราเห็นว่าเป็นไปได้ที่จะผลักไสความคิดไม่ดีออกไปและยอมให้สันติสุขของพระเจ้าคุ้มครองจิตใจและความคิดของเราไว้ในพระเยซูคริสต์ (ข้อ 7) เมื่อใดที่สิ่งที่เต็มอยู่ในความคิดของเราเป็นสิ่งที่จริง น่านับถือ ยุติธรรม บริสุทธิ์ น่ารัก ทรงคุณ และควรแก่การสรรเสริญ เมื่อนั้นเราก็รักษาสันติสุขของพระองค์ไว้ในใจของเราแล้ว (ข้อ 8) – CHK