ในฤดูใบไม้ร่วง เต่าคอลายเหลืองจะรับรู้ได้ว่าฤดูหนาวกำลังใกล้เข้ามา มันจะดำลงไปที่ก้นบ่อ ฝังตัวในโคลนตม หดเข้าในกระดองและอยู่นิ่งๆ หัวใจเต้นช้าลงแทบเป็นศูนย์ อุณหภูมิร่างกายลดลงเกือบถึงจุดเยือกแข็ง มันหยุดหายใจและรอคอย มันฝังตัวเองอยู่อย่างนั้น นานหกเดือน ร่างกายจะปลดปล่อยแคลเซียมออกจากกระดูกเข้าสู่กระแสเลือด และมันจะผอมลง

แต่เมื่อน้ำแข็งในแหล่งน้ำละลาย มันจะลอยตัวขึ้นมาเพื่อหายใจอีกครั้ง กระดูกของมันจะสร้างขึ้นใหม่ และมันจะรับความอบอุ่นของดวงอาทิตย์ที่ส่องมาบนกระดอง

ฉันคิดถึงเรื่องเต่าคอลายเหลืองเมื่ออ่านคำพรรณาเรื่องการรอคอยพระเจ้าในสดุดี ผู้เขียนสดุดีตกอยู่ใน “หลุมอันน่าสลด” ที่เต็มด้วย “เลนตม” แต่พระเจ้าทรงฟังท่าน (สดด.40:2) ทรงช่วยท่านให้ได้ยืนบนผืนดินมั่นคง ท่านร้องว่าพระเจ้าทรงเป็น “ผู้อุปถัมภ์และเป็นผู้ช่วยกู้ของข้าพระองค์” (ข้อ 17)

บางทีคุณอาจรู้สึกว่ารอคอยการเปลี่ยนแปลงมาแสนนาน อาจเป็นลู่ทางใหม่ในหน้าที่การงาน ความสัมพันธ์ที่รอคอยการคืนดี ความเข้มแข็งที่จะเลิกนิสัยไม่ดี หรือการปลดปล่อยจากสถานการณ์ที่ยากลำบาก เต่าคอลายเหลืองและผู้เขียนสดุดีได้เตือนเราให้วางใจในพระเจ้า พระองค์ทรงฟังและจะทรงช่วยกู้