ทางตะวันออกของกรุงเยรูซาเล็มมีแหล่งน้ำพุธรรมชาติแห่งหนึ่ง ในสมัยโบราณที่นี่เป็นแหล่งน้ำแห่งเดียวของเมืองและอยู่นอกกำแพง ดังนั้นจึงเป็นจุดเปราะบางที่สุดของเยรูซาเล็ม น้ำพุที่ไม่ได้รับการป้องกันย่อมหมายถึงเมืองที่ป้องกันไว้อย่างแน่นหนาอาจถูกบังคับให้ยอมจำนน หากผู้จู่โจมเปลี่ยนทิศทางหรือกั้นทางน้ำพุ

กษัตริย์เฮเซคียาห์จัดการจุดอ่อนนี้ด้วยการขุดอุโมงค์ยาว 530 เมตรผ่านหินแข็งจากน้ำพุเข้าสู่เมือง น้ำไหลลงสู่ “สระล่าง” (2 พกษ.20:20; 2 พศด.32:2-4) แต่ในการทั้งหมดนี้ เฮเซคียาห์ “มิได้มองดูผู้ที่ได้ทรงบันดาลเหตุ และมิได้เอาใจใส่ผู้ทรงวางแผนงานนี้ไว้นานมาแล้ว” (อสย.22:11) วางแผนงานอะไรหรือ

พระเจ้าทรง “วางแผน” กรุงเยรูซาเล็มให้แหล่งน้ำของเมืองไม่ได้รับการป้องกัน น้ำพุที่อยู่นอกกำแพงเมืองเป็นสิ่งที่ย้ำเตือนว่าผู้อยู่อาศัยในเมืองจะรอดชีวิตได้โดยพึ่งพาพระองค์เท่านั้น

เป็นไปได้ไหมว่าข้อบกพร่องที่เรามีก็เพื่อประโยชน์ของเราเอง อัครทูตเปาโลกล่าวว่าท่านจะ “อวดอ้าง” ข้อจำกัดของท่าน เพราะความอ่อนแอทำให้มองเห็นความงามและฤทธิ์อำนาจของพระเยซูในท่าน (2 คร.12:9-10) ถ้าเช่นนั้น เราจะถือว่าข้อจำกัดแต่ละข้อของเราเป็นของประทานที่สำแดงว่าพระเจ้าทรงเป็นกำลังของเราได้หรือไม่