ลูกๆขอให้ฉันพิสูจน์ว่าฉันเคยอดทนเรียนเปียโนเบื้องต้นมานานหลายปี ฉันจึงนั่งลงและเริ่มเล่นบันไดเสียงซีเมเจอร์ ฉันแทบไม่ได้แตะเปียโนเลยเกือบ 20 ปี ฉันจึงแปลกใจที่ยังจำได้ เมื่อรู้สึกมั่นใจ ฉันจึงเริ่มเล่นอีก 7 บันไดเสียงจากความจำ ฉันตกใจมาก การฝึกฝนนานหลายปีได้บันทึกโน้ตเพลงและเทคนิคลงใน “ความจำ” ของนิ้วจนมันรู้เองว่าต้องทำอะไร

มีหลายสิ่งที่เราไม่มีวันลืม แต่ความรักที่พระเจ้ามีต่อลูกของพระองค์ฝังลึกยิ่งกว่าความทรงจำใดๆที่อาจเลือนรางของเรา ที่จริงแล้ว พระเจ้าไม่สามารถลืมได้ นี่คือสิ่งที่ชนอิสราเอลจำเป็นต้องได้ยินเมื่อพวกเขาถูกต้อนไปเป็นเชลยและรู้สึกถูกพระองค์ทอดทิ้ง (อสย.49:14) คำตอบของพระองค์ผ่านอิสยาห์ชัดเจนว่า “เราก็จะไม่ลืมเจ้า” (ข้อ 15) พระสัญญาที่ว่าจะทรงดูแลคนของพระองค์นั้นแน่นอนเสียยิ่งกว่าความรักที่แม่มีต่อลูก

พระองค์ย้ำเรื่องความรักที่ไม่เปลี่ยนแปลงของพระองค์โดยการให้ภาพคำมั่นสัญญาของพระองค์ว่า “ดูเถิด เราได้สลักเจ้าไว้บนฝ่ามือของเรา” (ข้อ 16) เป็นภาพอันงดงามของการที่พระเจ้าทรงรับรู้ถึงลูกของพระองค์เสมอ เพราะชื่อและใบหน้าของพวกเขาอยู่ต่อหน้าพระองค์

ทุกวันนี้ เราอาจรู้สึกถูกมองข้ามหรือถูกลืมได้ง่าย ช่างอบอุ่นใจเมื่อเราระลึกว่าเรา “ถูกสลัก” ไว้บนฝ่ามือของพระเจ้า พระบิดาทรงระลึกถึงเรา ดูแลและรักเราเสมอ