มีคริสต์มาสครั้งหนึ่ง ที่คุณยายมอบสร้อยคอไข่มุกที่สวยมากให้ฉัน ไข่มุกเม็ดงามประดับรอบคอฉันจนวันหนึ่งที่สายสร้อยขาด ไข่มุกกระเด็นไปทุกทิศทางบนพื้นไม้ในบ้าน ฉันคลานเก็บทีละเม็ด แม้มันจะเม็ดเล็กนิดเดียว แต่เมื่อเรียงร้อยเข้าด้วยกัน ก็น่าประทับใจ

บางครั้งการยอมเชื่อฟังพระเจ้าของฉันดูเหมือนไม่สำคัญอะไร เช่นเดียวกับไข่มุกแต่ละเม็ดฉันเปรียบเทียบตัวเองกับมารีย์ มารดาของพระเยซูที่เชื่อฟังอย่างน่าชื่นชม เธอยอมเชื่อฟังเมื่อพระเจ้าเรียกเธอให้ตั้งครรภ์พระเมสสิยาห์ “ข้าพเจ้าเป็นทาสีของพระเป็นเจ้า” มารีย์ตอบ “ข้าพเจ้าพร้อมที่จะเป็นไปตามคำของท่าน” (ลก.1:38) เธอรู้หรือไม่ว่าเธอต้องเผชิญอะไรบ้าง ซึ่งรวมถึงการเชื่อฟังที่มากยิ่งขึ้ัน โดยการสละให้ลูกชายถูกตรึงบนกางเขน

หลังจากทูตสวรรค์และคนเลี้ยงแกะมาเข้าเฝ้า ลูกา 2:19 บอกเราว่ามารีย์ “เก็บบรรดาสิ่งเหล่านั้นไว้ในใจและรำพึงอยู่” รำพึงหมายถึง “เรียงร้อยเข้าด้วยกัน” ถ้อยคำนี้ปรากฏอีกครั้งในลูกา 2:51 ตลอดชีวิตของเธอ เธอยอมเชื่อฟังอีกหลายต่อหลายครั้ง

เช่นเดียวกับมารีย์ สิ่งสำคัญของการเชื่อฟังคือการยอมเชื่อฟังตามที่พระเจ้าทรงเชื้อเชิญครั้งแล้วครั้งเล่า แล้วร้อยเรียงเข้าด้วยกันเป็นชีวิตที่ยอมจำนนดังสมบัติล้ำค่า