รูปปั้นชิ้นเอกของศิลปินดั๊ก เมอร์คีย์ชื่อความเชื่อวางใจอันแรงกล้าเป็นรูปปั้นชายผู้สิ้นหวังทำด้วยโลหะประสมทองแดงกำลังกอดไม้กางเขนมีข้อความว่า “เป็นการแสดงออกที่เรียบง่ายถึงท่าทีชีวิตที่แน่วแน่และเหมาะสม คือการมีเสรีภาพและพึ่งพาพระคริสต์และข่าวประเสริฐโดยสิ้นเชิง”

นี่คือความเชื่อวางใจที่เราเห็นจากคำพูดและการกระทำของหญิงนิรนามในมาระโก 5:25-34 ซึ่งมีชีวิตทนทุกข์ลำบากนานสิบสองปี (ข้อ 25) “เธอได้ทนทุกข์ลำบากมามาก มีหมอหลายคนมารักษา และได้เสียทรัพย์จนหมดสิ้น โรคนั้นก็มิได้บรรเทา แต่ยิ่งกำเริบขึ้น” (ข้อ 26) แต่เมื่อได้ยินเรื่องพระเยซู เธอเข้าใกล้และแตะต้องฉลองพระองค์และ “เธอหายจากโรค” (ข้อ 27-29)

คุณเคยรู้สึกหมดหนทางหรือไม่ คุณเคยทุ่มเททุกอย่างที่คุณมีหรือเปล่า ผู้คนที่กระวนกระวาย ไม่มีความหวัง หลงทางและกังวลไม่จำเป็นต้องหมดหวัง พระเยซูยังคงตอบสนองต่อความเชื่อที่สิ้นหวัง อย่างที่ได้เห็นจากผู้หญิงที่ทนทุกข์ผู้นี้และงานปั้นของเมอร์คีย์ ความเชื่อเช่นนี้ถ่ายทอดผ่านบทเพลงสรรเสริญของชาลส์ เวสลีย์ที่ว่า “พระบิดา ข้ายื่นมือออกหาพระองค์ ข้าไม่มีผู้ช่วยอื่นใด” หากคุณยังไม่มีความเชื่ออย่างนั้น จงขอพระเจ้าช่วยให้คุณไว้วางใจพระองค์ บทเพลงของเวสลีย์จบด้วยคำอธิษฐานว่า “พระองค์ผู้ทำให้ความเชื่อสมบูรณ์ขอมอบความอ่อนแอและการรอคอยไว้กับพระองค์ ขอให้ข้าได้รับสิ่งนั้นเพื่อจิตวิญญาณข้าจะรอดได้”