ทหารที่ต่อสู้ในป่าเขตร้อนเมื่อหลายปีก่อนเผชิญปัญหาที่น่าหงุดหงิด เถาไม้เลื้อยที่มีอยู่มากมายมักพันตัวและเสื้อผ้าของพวกเขา ทำให้ขยับตัวไม่ได้ ยิ่งพวกเขาพยายามปลดมันออก กิ่งก้านก็ยิ่งเกาะพันแน่นขึ้น บรรดาทหารจึงตั้งชื่อวัชพืชต้นนั้นว่า “ต้นรอเดี๋ยว ”เพราะเมื่อพวกเขาถูกพันและขยับไม่ได้ก็จำต้องตะโกนบอกคนอื่นในกลุ่มว่า “นี่ รอเดี๋ยว ฉันติด”

ในทำนองเดียวกันผู้ติดตามพระเยซูก็ก้าวไปข้างหน้าได้ยาก เมื่อติดกับความบาป ฮีบรู 12:1 บอกให้เรา “ละทิ้งทุกอย่างที่ถ่วงอยู่และบาปที่เกาะแน่น” และ “วิ่งแข่งด้วยความเพียรพยายาม” แต่เราจะละทิ้งบาปที่ถ่วงอยู่ได้อย่างไรล่ะ

พระเยซูเป็นผู้เดียวที่สามารถปลดปล่อยเราจากบาปที่เกาะกุมชีวิตของเราอยู่ ให้เราเรียนรู้ที่จะมุ่งมองที่พระองค์ผู้ทรงเป็นพระผู้ช่วยของเรา (12:2) เพราะพระบุตรของพระเจ้าทรงเป็น “มนุษย์โดยสมบูรณ์” พระองค์รู้ว่าการถูกทดลองใจเป็นอย่างไร แต่พระองค์ไม่ได้ทรงทำบาป (2:17-18; 4:15) หากเราอยู่ลำพังเราอาจสิ้นหวังเพราะถูกบาปของเราครอบงำเราเอาไว้ แต่พระเจ้าทรงปรารถนาให้เราชนะการทดลอง ไม่ใช่ด้วยกำลังของเรา แต่ด้วยกำลังของพระองค์ ซึ่งทำให้เราสามารถ “เป็นอิสระ” จากบาปที่เกาะกุมเราไว้และดำเนินตามความชอบธรรมของพระองค์ (1 คร.10:13)