ฉันเดินตามคนนำทางของสวนสาธารณะและจดบันทึกตามที่เขาสอนเรื่องต้นไม้ในป่าบาฮาเมียนโบราณ เขาบอกพวกเราว่าต้นไหนบ้างที่ต้องหลีกเลี่ยง ต้นไม้มีพิษจะมีน้ำยางสีดำที่ทำให้เป็นผื่นคันและปวด แต่ไม่ต้องเป็นห่วง ยาแก้มักขึ้นอยู่ข้างๆ กัน “ให้ตัดเปลือกไม้สีแดงของต้นยางเอเลมี” เขาบอก “แล้วเอายางถูบนผื่น อาการจะเริ่มทุเลาทันที”

ฉันแทบทำดินสอหล่นเพราะรู้สึกอัศจรรย์ใจ ฉันไม่คิดว่าจะเจอภาพของการทรงไถ่อยู่กลางป่า แต่ในต้นยางเอเลมี ฉันเห็นพระเยซู พระองค์เป็นยาแก้ที่พร้อมอยู่ ไม่ว่าพิษของความบาปจะอยู่ที่ใด พระโลหิตพระเยซูนำมาซึ่งการรักษาเยียวยาเช่นเดียวกับเปลือกไม้สีแดง

ผู้เผยพระวจนะอิสยาห์เข้าใจดีว่ามนุษยชาติต้องการการรักษา ผื่นของความบาปได้ติดต่อมาถึงเรา อิสยาห์สัญญาว่าการรักษาของเราจะมาจาก “บุคคลที่รับความเจ็บปวด” ผู้จะรับความป่วยไข้ของเราไป (อสย.53:3) คนผู้นั้นคือพระเยซู เราเจ็บป่วย แต่พระคริสต์เต็มพระทัยรับการฟกช้ำแทนเรา เมื่อเราเชื่อพระองค์ เราก็ได้รับการรักษาจากโรคของความบาป (ข้อ 5) อาจต้องใช้เวลาชั่วชีวิตเพื่อเรียนรู้การดำเนินชีวิตแบบคนที่หายดีแล้ว คือรับรู้และปฏิเสธความบาปของเรา เพราะเรามีตัวตนใหม่ แต่เราทำเช่นนั้นได้เพราะพระเยซู