เดฟรักงานของเขา แต่เขารู้สึกมานานว่าเขาได้รับการเรียกให้ไปทำอย่างอื่น ตอนนี้เขากำลังทำความฝันให้สำเร็จและก้าวสู่งานมิชชั่น แต่น่าแปลกที่เขาเริ่มไม่แน่ใจอย่างยิ่ง

“ผมไม่คู่ควร” เขาบอกเพื่อน “คณะกรรมการมิชชั่นไม่รู้จักตัวตนแท้จริงของผม ผมไม่ดีพอ”

มีคนรู้สึกเหมือนเดฟไม่น้อย เมื่อพูดถึงชื่อโมเสส เรานึกถึงการเป็นผู้นำความเข้มแข็งและบัญญัติสิบประการ เรามักลืมว่าโมเสสหนีไปทะเลทรายหลังสังหารชายคนหนึ่ง เรามองข้ามสี่สิบปีที่ท่านหนีคดี เรามองข้ามปัญหาเรื่องอารมณ์โกรธและความลังเลไม่ตอบรับคำสั่งของพระเจ้า

เมื่อพระเจ้าเสด็จมาและสั่งให้ออกเดิน (อพย.3:1-10) โมเสสอ้างว่าท่านไม่ดีพอ ท่านโต้เถียงกับพระเจ้ายาวนาน ตั้งคำถามว่า “ข้าพระองค์เป็นใคร” (ข้อ 11) พระเจ้าจึงตอบโมเสสว่าพระองค์เป็นใคร “เราเป็นผู้ซึ่งเราเป็น” (ข้อ 14) ไม่มีทางที่เราจะอธิบายพระนามอันน่าพิศวงนั้นได้ เพราะพระเจ้าผู้ที่เราไม่อาจหาคำพูดมาพรรณนาได้ ทรงอธิบายให้โมเสสฟังเรื่องการทรงสถิตอยู่ชั่วนิรันดร์ของพระองค์

การรู้สึกว่าตนเองอ่อนแอเป็นสิ่งดี แต่ถ้าเราใช้เป็นข้ออ้างไม่ให้พระเจ้าทรงใช้เรา เราก็กำลังดูหมิ่นพระองค์ เป็นการบอกว่าพระเจ้าไม่ดีพอ

จงอย่าถามว่าเราเป็นใคร แต่ให้ถามว่า ผู้ตรัสว่า “เราเป็น” คือผู้ใด