นักวิจารณ์ภาพยนตร์หลายคนยกให้ลอว์เรนซ์แห่งอาราเบียของเดวิดลีนเป็นภาพยนตร์เรื่องหนึ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาล ภาพทะเลทรายอาราเบียอันกว้างใหญ่ในเรื่อง มีอิทธิพลต่อคนทำหนังรุ่นถัดมา รวมถึงสตีเว่น สปีลเบิร์กผู้กำกับรางวัลออสการ์ที่กล่าวว่า “ผมได้แรงบันดาลใจตั้งแต่ครั้งแรกที่ดูลอว์เรนซ์ มันทำให้ผมรู้สึกอ่อนด้อย และยังคงทำให้ผมรู้สึกอย่างนั้น เรื่องนี้จึงเป็นภาพยนตร์ที่ยิ่งใหญ่”

ความกว้างใหญ่ของสิ่งทรงสร้าง ทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเองเล็กน้อยคือ ทั้งมหาสมุทร น้ำแข็งขั้วโลก หรือท้องฟ้ายามค่ำคืนที่เต็มไปด้วยดวงดาว จักรวาลที่ทรงสร้างกว้างใหญ่เพียงนี้ องค์พระผู้สร้างด้วยเพียงพระดำรัสย่อมทรงยิ่งใหญ่กว่า

ความยิ่งใหญ่ของพระเจ้าและความรู้สึกต่ำต้อยของเราสะท้อนอยู่ในถ้อยคำของดาวิดที่ว่า “มนุษย์เป็นผู้ใดเล่าซึ่งพระองค์ทรงระลึกถึงเขา และบุตรของมนุษย์เป็นใครเล่าซึ่งพระองค์ทรงเยี่ยมเขา” (สดด.8:4) แต่พระเยซูให้คำมั่นกับเราว่า “จงดูนกในอากาศ มันมิได้หว่าน มิได้เกี่ยว มิได้ส่ำสมไว้ในยุ้งฉาง แต่พระบิดาของท่านทั้งหลาย ผู้ทรงสถิตในสวรรค์ทรงเลี้ยงนกไว้ ท่านทั้งหลายมิประเสริฐกว่านกหรือ” (มธ.6:26)

ผมอาจรู้สึกเป็นผู้เล็กน้อยและไม่สำคัญอะไร แต่ในสายพระเนตรพระบิดาผมมีคุณค่าใหญ่ยิ่ง ซึ่งคุณค่านี้ชัดเจนทุกครั้งที่ผมมองที่กางเขน ราคาที่พระองค์ยอมจ่ายเพื่อนำผมให้กลับคืนสู่การสามัคคีธรรมกับพระองค์เป็นหลักฐานว่าพระองค์ทรงเห็นคุณค่าของผมมากเพียงไร