“คุณต้องทำใจให้สบาย” หมอในการ์ตูนเรื่องหนูหริ่งหนูหรั่งปฏิบัติการแดนจิงโจ้ พูดขณะรักษาวิลเบอร์ นกทะเลผู้ลังเลที่ได้รับบาดเจ็บ “ทำใจให้สบายหรือ ผมก็สบายดี” วิลเบอร์ตอบด้วยน้ำเสียงประชดและวิตกมากขึ้นเรื่อยๆ “ถ้าจะให้สบายกว่านี้ ผมคงต้องตายแล้วนั่นแหละ”

จากวิธีรักษาที่น่าคลางแคลง (เช่น เรียกเลื่อยไฟฟ้าว่า “เครื่องทำลายเนื้อเยื่อ”) ทำให้วิลเบอร์ระแวง แต่ฉากตลกนี้ทำให้เห็นว่า เรามักจะรู้สึกอย่างไรเวลาตื่นตระหนก ไม่ว่าเรื่องที่เผชิญอยู่จะเป็นเรื่องคอขาดบาดตายหรือไม่

เมื่อเราตกใจ การบอกให้ทำใจให้สบายอาจฟังดูน่าขำ ฉันรู้ดีเพราะเวลาที่ฉันรู้สึกกลัว หรือเวลาที่ “บ่วงของความตาย” (สดด.116:3) ทำให้ท้องไส้ของฉันปั่นป่วน สัญชาตญาณบอกให้ฉันตอบสนอง ไม่ใช่ทำใจให้สบาย

แต่บ่อยครั้งเมื่อเราตระหนกและกังวลมากขึ้น นิ่งงันเพราะความกลัว แต่เมื่อฉันยอมรับว่าเจ็บปวดและมอบไว้กับพระเจ้า (ข้อ 4) ก็เกิดสิ่งประหลาด ความตึงเครียดภายในลดลง (ข้อ 7) และสันติสุขที่เกินความเข้าใจท่วมท้นใจฉัน

ขณะที่พระวิญญาณบริสุทธิ์ปลอบประโลมฉัน ฉันเข้าใจมากขึ้นถึงหัวใจของพระกิตติคุณ ว่าวิธีตอบสนองที่ดีที่สุดคือการถ่อมใจลงภายใต้พระหัตถ์อันทรงฤทธิ์ของพระเจ้า (1 ปต.5:6-7)